Δικαίωση. Πόσο δυνατή λέξη. Ξέρω, στο μυαλό σου μόλις έσκασαν χιλιάδες σκέψεις κι αναμνήσεις από ανθρώπους τους οποίους έβαλες στο κουτί με την ετικέτα «προδότες».
Από φίλους, ψεύτικους έρωτες, ακόμα και συγγενείς. Από ανθρώπους που τους φέρθηκες σταράτα, με μπέσα κι απόλυτη ειλικρίνεια. Από ανθρώπους που τους χάρισες ένα κομμάτι του εαυτού σου και που πίστευες πως είχαν εξηγηθεί κι αυτοί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Βέβαια, τελείωσε η παράστασή τους κι απ’ την κούραση και τη δήθεν προσωπικότητα που σου παρουσίασαν, αναγκάστηκαν να πετάξουν τις μάσκες τους, αποκαλύπτοντας κάτι το όποιο εσύ δε γνώρισες ουδέποτε. Τον πραγματικό, ψεύτικο εαυτό τους, μαζί με αυτόν και το καλάθι με τα άπειρα συμφέροντά τους.
Σε πείραξε, ε; Μα δε σκέφτηκες και ποτέ ότι μερικές φορές αυτά που δίνεις δεν επιστρέφονται. Και πολλές φορές ο άνθρωπος που του προσφέρεις τα πάντα είναι κι αυτός που θα σου σκάσει το μεγαλύτερο χαστούκι, αφήνοντας εσένα γεμάτο ερωτηματικά για το πώς μπόρεσε να σε αντιμετωπίσει έτσι.
Μη σκέφτεσαι τη λύση της εκδίκησης γιατί δε λύτρωσε και ποτέ κανέναν, αυτή είναι η αλήθεια. Διότι για να εκδικηθείς πρέπει να έχεις έστω λίγη κακία μέσα σου και κανένα ίχνος αξιοπρέπειας. Άσε που θέλει στρατηγική κι ένα καλό σχέδιο για να την εφαρμόσεις. Ποιος ο λόγος λοιπόν για εκδίκηση, όταν αυτή η πράξη θα σε ρίξει στον πάτο κάνοντάς σε ίσο με τον άνθρωπο που σε πούλησε; Δεν έχει κανένα νόημα, απολύτως.
Άλλο να εκδικείσαι κι άλλο να δικαιώνεσαι. Γιατί όλοι έχουμε την ανάγκη για δικαίωση. Κι ο μεγαλύτερος δικαστής μας λέγεται «ζωή». Εμείς ρυθμίζουμε τις πράξεις μας κι εκείνη έχει την ικανότητα να μην ξεχνάει απολύτως τίποτα, το πιο σημαντικό.
Όπως έχουμε το δικαίωμα στη δικαίωση, έτσι μας δίνεται κι η δυνατότητα να νιώσουμε μια γλυκιά ικανοποίηση. Γιατί εδώ που τα λέμε, όταν δικαιώνεσαι χωρίς να εκδικηθείς, νιώθεις σαν να φεύγει ένα τεράστιο φορτίο από πάνω σου, σαν να αποκαθίστανται οι ισορροπίες. Κι έχεις και την αξίωση να θες να το ευχαριστηθείς παράλληλα.
Οι πράξεις μας έχουν και το ανάλογο τίμημά τους και δεν είναι τυχαία η φράση «Κάνε καλό για να δεις καλό κι αν κάνεις κακό θα το βρεις μπροστά σου». Γιατί το κάρμα φροντίζει για όλους κι εννοείται πως δεν υπάρχουν ελαφρυντικά κι εξαιρέσεις.
Εσύ απλά απόλαυσέ το. Γιατί όταν απαντάει η δικαιοσύνη, νιώθεις τα κύτταρα του κορμιού σου να ξαναγεννιούνται κι ο ύπνος σου βελτιώνεται τις νύχτες. Κι η συνείδησή σου; Πεντακάθαρη.
Κι αφού βλέπεις τη στρατηγική της ζωής να παίρνει μέρος, σε αυτήν δε θα επέμβεις. Έχε στο μυαλό σου πως ο σεβασμός κι η μπέσα είναι ακριβά δώρα. Κι αν είσαι κάτοχος αυτών των στοιχείων που δυστυχώς είναι υπό εξαφάνιση, σου αξίζει ένα τεράστιο μπράβο. Απλά μην περιμένεις όλοι να στα ανταποδώσουν αυτά τα αγαθά. Δεν έχουν όλοι αυτήν την πολυτέλεια. Δέξου το.
Επιμέλεια Κειμένου Λώρας Καρδακάρη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Λώρα Καρδακάρη-Καββαδία
