Ενα απ’ τα σημαντικότερα πράγματα που πρέπει να αντιλαμβάνεσαι πριν απ’ τους άλλους είναι το πως βλέπεις εσύ το είδωλο του χαρακτήρα σου στον καθρέφτη. Να μπορείς να βάλεις μια ετικέτα σε σένα και στο τρόπο που σε χαρακτηρίζεις εσύ ο ίδιος. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό απ’ το να ξέρεις καλά ποιος είσαι.
Αν είσαι ρεαλιστής κι αντικειμενικός θα γνωρίζεις ήδη τις ατέλειές σου. Αν, όμως, νομίζεις πως η λεπτομέρειά σου εσωτερικά, η ουσία και τα όποια χαρακτηριστικά σου ότι είναι άψογα, τότε να γνωρίζεις πως κάπως με λάθος τρόπο βλέπεις τα πράγματα. Διότι τέλειος δε γίνεται να είναι κανείς. Το λέει η φύση η ίδια.
Ευτυχώς όλοι έχουμε ελαττώματα. Κι όταν λέω ευτυχώς το λέω για τον απλό λόγο πως αν υπήρχαν άνθρωποι δίχως ελαττώματα θα ήταν τρομερά τρομακτικοί αν το σκεφτείς. Πολλοί τα αφήνουμε να επεμβαίνουν στην καθημερινότητά μας και να ταράζουν τη ρουτίνα μας. Ή μερικά απ’ αυτά τα ελαττώματα είναι η ρουτίνα μας η ίδια.
Το να τα γνωρίζεις, όμως, σου δίνει αρκετούς πόντους. Και σε κάνει παράλληλα ρεαλιστή κι αντικειμενικό με τον εαυτό σου. Σε γνωρίζεις καλύτερα και δεν εθελοτυφλείς πιστεύοντας πως σε όλα είσαι πάντα σωστός. Επίσης, ακόμα καλύτερο είναι όταν δεν έχεις το φόβο να τα πεις και να τα χρησιμοποιήσεις χιουμοριστικά όταν αποκαλύπτεις τα στοιχεία του χαρακτήρα σου. Κοινως να αυτοσαρκαστείς. Εκεί να δεις πόντους!
Το να αναγνωρίζεις ότι δεν είσαι τέλειος, σε κάνει λίγο καλύτερο απ’ αυτό που πιστεύεις πως είσαι. Άλλωστε, πες μου, ποιος έχει σ’ εκτίμηση τα «ψώνια»; Το να καταλαβαίνεις πού φταις και τα βάρη να τα ρίχνεις σε σένα όταν πρέπει θεωρείται τεράστια μαγκιά. Γιατί είναι αρκετά δύσκολο να κάνεις κριτική στον εαυτό σου, μη δίνοντας το δικαίωμα να την κάνουν τρίτοι. Πολλοί δε μπορούν να βάλουν τον ίδιο τους τον εαυτό κάτω και να τον μαλώσουν, ενώ πολλές φορές εμείς οι ίδιοι πρέπει να κάνουμε παρατηρήσεις. Σε μας τους ίδιους.
Δύσκολο όμως ε; Να βάλεις τον εαυτό σου στο τοίχο και να σε κρίνεις για λάθος επιλογές και πράξεις από τις οποίες τα ελαττώματά σου σε οδήγησαν σ’ αυτές. Όμως δεν υπάρχει κάτι πιο σημαντικό απ’ αυτό που να έχει τον τρόπο να σε βελτιώσει. Να μπορείς και να έχεις την δυναμη αποκλειστικά εσύ για την κριτική των ατελειών σου. Αλλά μόνο εσύ κι ο εαυτός σου να κρίνετε ο ένας τον άλλον. Στα σοβαρά. Οι υπόλοιποι δεν πρέπει και δεν επιτρέπεται να σε αντιμετωπίζουν έτσι.
Χρειάζεται κι είναι καλό να αυτοσαρκάζεσαι. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ταλέντο απ’ τον αυτοσαρκασμό όταν γίνεται σωστά δίχως να υποβιβάζεις τον εαυτό σου. Και παράλληλα αφαιρείς το δικαίωμα των τρίτων να στα δείξουν με το δάχτυλο αυτά τα ελαττώματα. Διότι εσύ τα ξέρεις καιρό πριν απ’ αυτούς. Κι εσύ είσαι αυτός που έχει κριτικάρει τον εαυτό του πριν το κάνει ο οποιοσδήποτε.
Να ξέρεις λοιπόν, πως δε θα έπρεπε να ντρέπεσαι για τις ατέλειες σου, γιατί αυτά τα στοιχεία σε κάνουν αυτό που είσαι τώρα. Κι ακόμη και μ’ αυτά οι άνθρωποι γύρω σου επέλεξαν να σ’ έχουν κοντά τους. Απλά μάθε να χειρίζεσαι αυτές τις ατέλειες με σεβασμό και πολύ χιούμορ. Διότι αυτά είναι μερικά απ’ τα πολλά στοιχεία που συμβολίζουν εσένα. Και κανείς δε θα έχει ποτέ την πολυτέλεια να είναι εσύ!
Επιμέλεια κειμένου Λώρας Καρδακάρη: Ελευθερία Παπασάββα.
Συντάκτης: Λώρα Καρδακάρη-Καββαδία
