«Θέλεις ή δε θέλεις θα μου πεις απόψε». Έτσι δε λέει ο Σάκης στο τραγούδι του; Κάποιο λόγο θα ‘χει αφού καθώς φλερτάρουμε, καθημερινά γνωρίζουμε κόσμο. Άλλοι για την κοινωνικοποίηση, άλλοι για επαγγελματικούς λόγους κι άλλοι για να βρουν το ταίρι τους. Σήμερα όμως θα πιάσουμε τη τρίτη κατηγορία και το θέμα μας είναι το πώς θα καταλάβουμε αν το άτομο που μας ενδιαφέρει και κανονίζουμε το ραντεβού, θέλει να προχωρήσει το θέμα σε πιο «στενές καταστάσεις» ή όχι χωρίς όμως να βρεθεί στη δύσκολη θέση να μας το πει.
Μιλάμε καιρό με έναν άνθρωπο που μας ενδιαφέρει. Η κατάσταση ακόμα δεν είναι ξεκάθαρη για το ως τι θα μπει αυτός ο άνθρωπος στη ζωή μας και ξαφνικά στο τραπέζι πέφτει το «Πάμε για φαγητό;». Ωραία πρόταση το φαγητό γιατί δεν είναι ούτε τόσο ξενέρωτο όσο το «Πάμε για ένα καφέ» απογευματιάτικα, ούτε το ξερό «Πάμε για ένα ποτό;». Το φαγητό δηλώνει κάτι ουδέτερο και από ‘κει κι έπειτα θα έρθουν τα υπόλοιπα· ή και όχι.
Το ραντεβού μας έγινε αποδεκτό κι αρχίζει η προετοιμασία για να βγούμε με τον άνθρωπο που μιλάμε, να γνωριστούμε καλύτερα και να μάθουμε περαιτέρω γι’ αυτόν κι αυτός για εμάς. Πιθανότατα δε θα πάμε να φάμε πιτόγυρα ή κάνα hot-dog απ’ την καντίνα- χωρίς να το αποκλείουμε κιόλας βέβαια. Φροντίζουμε η επιλογή μας να δείχνει μεράκι, να έχει υποστεί επεξεργασία από πλευράς, μας, να φανερώνει ότι αφιερώσαμε σκέψη σε αυτή.
Για να μη μακρηγορούμε σε αυτή τη περίπτωση, περνάμε κατευθείαν στο ψητό. Το βράδυ μας κυλάει όμορφα. Βλέπουμε ότι περνάει καλά με την παρέα μας κι εμείς με τη δική του. Ένα καλό σημάδι για να καταλάβεις ότι η κατάσταση βαίνει καλώς, είναι μετά το φαγητό να προτείνει να συνεχίσετε για ποτό ή για μια βόλτα. Σημαίνει ότι θέλει να συνεχίσετε τη γνωριμία σας παρατείνοντας τον χρόνο που περνάτε μαζί.
Φτάνει η ώρα να φύγετε κι ένας απ’ τους δύο ίσως συνοδεύσει μέχρι το σπίτι τον άλλον. Τι γίνεται όμως σε αυτό το κομμάτι της περίπτωσής μας; Όταν ένας απ’ τους δύο κάνει κίνηση για να φιλήσει τον άλλον κι αυτός ανταποδώσει τότε είναι σημάδι ότι ίσως το πράγμα θα πάει και για πιο «στενές επαφές». Σε περίπτωση όμως που απομακρυνθεί σε αυτή μας την κίνηση, παύουν όλα επί τόπου χωρίς περιστροφές. Αν ανταποκριθεί, αφήνουμε εκείνον να οδηγήσει για λίγο τη φάση, κινώντας το φιλί. Το να πιεστούν καταστάσεις και να ξεπεραστούν όρια, είναι τουλάχιστον απαγορευτικό. Ανάλογα το πόσο αισθησιακά είναι τα χάδια του, θα μαρτυρήσει αν όντως ο άλλος θέλει να προχωρήσετε λίγο πιο πέρα. Αν όχι, συγνώμη αλλά θα πρέπει να δεχθούμε και να σεβαστούμε ότι δε θα προχωρήσει, σταματώντας αμέσως την όποια προσέγγιση, γιατί μετά γίνεται παρενόχληση.
Άλλος ένας τρόπος να καταλάβουμε αν θέλει να προχωρήσουμε ή όχι, είναι η πρόταση του ραντεβού, να ‘χει μέσα και το «ή σπίτι μου». Τι θέλω να πω με αυτό; Ας πούμε ότι κανονίζουμε ραντεβουδάκι πάλι και προτείνουμε να βρεθούμε, να γνωριστούμε κάπως καλύτερα. Κι εκεί πέφτει η πρόταση: «Θέλεις να πάμε για καφέ ή θες να σου φτιάξω καφέ;». Εκεί έχουμε αποτελεσματικότερη ένδειξη για το τι θέλει στο περίπου γιατί σίγουρα το να προτείνει το «σπίτι για καφέ» σημαίνει ότι έχει την άνεση να βρίσκεσαι στον χώρο του, επιδιώκει το πριβέ, θέλει να μάθεις περισσότερα για το άτομό του. Από την άλλη προτείνοντάς το εμείς στο άτομο για το οποίο ψηνόμαστε, μπορούμε να καταλάβουμε πολλά. Αν η απάντηση είναι θετική ως προς το να έρθει σπίτι μας τότε υπάρχουν πιθανότητες να θέλει όντως μια πιο στενή επαφή. Αν όμως το απορρίψει και πει: «Ξέρω ένα πολύ καλό μαγαζί με υπέροχο καφέ» τότε, ξέρεις τι σημαίνει. Βέβαια το να βρεθείτε σε ένα διαμέρισμα δε σημαίνει ότι θα γίνει και κάτι, είναι απλώς ένα πρώτο δείγμα. Εκεί και πάλι θα πρέπει να διαβάσεις τη γλώσσα του σώματος, πόσο κοντά σου κάθεται, πόσο άνετα δείχνει να είναι. Αν κοιτάει συνεχώς το πάτωμα ή το ταβάνι σου, αν το σώμα του είναι μαζεμένο, αν έχει το κινητό στο χέρι και το τσεκάρει διαρκώς, κάτι πάει πολύ λάθος και πρέπει να το κόψεις αμέσως, ό,τι κι αν είναι αυτό που κάνεις.
Έτσι ούτε το άτομο για το οποίο ενδιαφερόμαστε έρχεται σε δύσκολη θέση να μας πει: «δε θέλω», ούτε κι εμείς όμως ξεπερνάμε κάποιο όριο που προσβάλλει την αξιοπρέπειά του- πράγμα εξαιρετικά σημαντικό. Ένα είναι το θέμα. Αν θέλει να προχωρήσουμε τότε όλα όμορφα, όλα καλά. Αν δε θέλει όμως πρέπει να το σεβαστούμε και να υποχωρήσουμε. Ξεκάθαρα πράγματα.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου