Αρέσεις σίγουρα σε κάποιον απλώς εσύ κοιτάς αλλού

Σε μια κοινωνία με μεγάλο ποσοστό χαμηλής αυτοεκτίμησης έχουν αναφερθεί παράπονα του τύπου «Δεν αρέσω;», «Πρέπει να αλλάξω κάτι πάνω μου;», «Γιατί δε με κοιτάει;» και η λίστα δεν τελειώνει.

Μέγα λάθος. Αρέσεις. Μπορεί να αρέσεις στον έναν και μοναδικό άνθρωπο στον οποίο θα αφιερώσεις τη ζωή σου και την αγάπη σου, μπορεί να αρέσεις σε εκατομμύρια άλλους ανθρώπους, μπορεί και τα δυο μαζί. Θα υπενθυμίσω κάπου εδώ ότι ο τρέχοντας πληθυσμός της γης είναι περίπου 7.765.700.000 άνθρωποι, οπότε καταλαβαίνεις ότι δεν γίνεται να μην αρέσεις κάπου. Μπορεί να τον έχεις γνωρίσει και να μη σου το έχει εκδηλώσει ακόμη, μπορεί να μην τον έχεις γνωρίσει καν προς το παρόν, μπορεί να είναι δίπλα σου αυτή τη στιγμή, μπορεί να είναι φιλαράκι σου, μπορεί να είναι από άλλη χώρα, από άλλη ήπειρο, όσοι οι άνθρωποι τόσα και οι πιθανότητες.

Δεν το ξέρεις όμως, γιατί εσύ γουστάρεις, ποθείς, θες (πες το όπως θες), τον διπλανό εκείνου, που δε σε θέλει. Κάποιον δηλαδή για να στο πω χύμα που δεν του αρέσεις. Τον γουστάρεις τόσο αυτόν τον άνθρωπο που οι υπόλοιποι γύρω σου είναι αόρατοι. Δε σε ενδιαφέρει να τους δεις γιατί εθελοτυφλείς μπροστά στο άτομο που κόλλησε το μυαλό σου. Όμως αυτός που σε θέλει είναι δίπλα σου. Σε φλερτάρει και δεν ανταποδίδεις. Άρα έμμεσα, κλοτσάς την ευκαιρία να γνωρίσεις τον άνθρωπο που όντως ενδιαφέρεται.

Ο κάθε άνθρωπος έχει και τη δική του μοναδικότητα. Δεν αρέσουν σε όλους τα ίδια. Οπότε σίγουρα εκεί έξω θα υπάρχει κάποιος που θα του αρέσει η δική σου μοναδικότητα. Έτσι φτιαχτήκαμε.’Τιμή σε αυτόν που θα μας γνωρίσει για τη μοναδικότητά μας και τιμή μας που θα τον γνωρίσουμε κι εμείς. Τιμή μας να αρέσουμε κάπου. Τιμή μας να μην αρέσουμε επίσης σε πολλούς. Δεν είναι υποχρεωτικό να αρέσουμε σε όλους. Αντιθέτως, αν το δούμε εγωιστικά, μπορούμε να πούμε «Αυτός χάνει» και να συνεχίσουμε τη ζωούλα μας περιμένοντας εκείνον τον άνθρωπο που θα μας ξεχωρίσει ανάμεσα σε δισεκατομμύρια άλλους ανθρώπους.

Θα σου θυμίσω πως καθημερινά συναναστρέφεσαι με πολλούς ανθρώπους. Στη δουλειά σου, στην έξοδό σου, στο δρόμο προς το σπίτι σου. Το θέμα είναι να μην κοιτάς μόνο ό, τι σ’ αρέσει ιδανικά και μέσα στη φαντασία σου, αλλά κι ό, τι υπάρχει γύρω σου σε μια απτή πραγματικότητα. Τα μάτια σου ανοιχτά,, γιατί η στιγμή που θα ‘ρθει αυτός ο ένας θα είναι μοναδική και δε θα χωράει μέσα «δε μου αρέσει αυτός». Και τότε θα είσαι ηλίθιος αν αφήσεις την ευκαιρία να περάσει επειδή εμπιστεύθηκες μια γρήγορη και φευγαλέα ματιά σου. Πρέπει να τον γνωρίσεις τον άλλον, να δεις τι είναι τι κουβαλά εντός του. Μην κοιτάς μόνο ό, τι πολύ εύκολα φαίνεται από πολλούς, γιατί το πολύ-πολύ να κάνεις λάθος εκτίμηση και να καταλήξεις με γλάστρα αντί γκομενάκι σωστό.

Κάθε άνθρωπος δεν αξίζει τίποτα λιγότερο απ’ τα καλύτερα, τα -κατ’ αυτόν- καλύτερα! Σήκωσε λοιπόν την αυτοπεποίθησή σου στα ύψη, πήγαινε στον καθρέπτη σου, δες τον εαυτό σου και πες δυνατά: «Αρέσω! Είμαι αυτός που είμαι κι αρέσω». Και θα δεις μετά τεράστιες αλλαγές στον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα. Κι ο έρωτας θα ΄ρθει. Άλλωστε είπαμε. Εφτά δις.  Δεν τα λες και λίγα.