Δεν είμαστε όλη την ώρα σε mood για πλακίτσα

Σύμφωνοι, ωραίο να είσαι πλακατζής άνθρωπος, με χιούμορ, ευδιάθετος κι ό, τι πλάκα σου έρθει στο μυαλό θα να την κάνεις δίχως να θες να προσβάλλεις κάποιον και δίχως κακή πρόθεση. Άλλωστε το χιούμορ είναι το απόλυτο προσόν.

Όλοι γελάμε με τις φάρσες, με τα αστεία των άλλων και γενικά με το καλό χιούμορ -καλό για τα γούστα του καθενός-. Κανέναν δε θα ακούσεις να λέει για κάποιον ότι έχει χιούμορ κι αυτό το θεωρεί μειονέκτημα. Αλλά δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες. Δεν ξυπνάμε όλοι και πάντα σε χαρούμενο mood, έτοιμοι να δεχτούμε την όποια πλάκα ή το όποιο αστείο μας κάνει ο καθένας επειδή έτσι του ‘ρθε σήμερα. Μέσα στη λέξη «καθένας» βάζω κι εμένα κι εσένα, γιατί ο άλλος έτσι και ξυπνήσει στραβά ή δεν είναι σε καλό mood δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει πλακίτσα για να το ελαφρύνει, αν δεν του βγαίνει κάπως φυσικά.

Η καζούρα σε μια σχέση είτε φιλική είναι αυτή, είτε ερωτική, είναι υγιής τρόπος επικοινωνίας υπό όρους και συνθήκες. Χρειάζεται πολλές φορές μέσα σ’ ένα διάστημα για να χαλαρώσει τα πνεύματα και να κατεβάσει λίγο τα καλάμια. Είναι ωραίο να κάνεις τον άλλον να γελά. Το θέμα είναι τι χιούμορ χρησιμοποιείς και πόσο συχνά επαναλαμβάνεσαι. Το πιο βασικό όμως, είναι να μπορείς να διαβάσεις λίγο το δωμάτιο και τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου.

Ας πούμε ότι πειράζεις το κολλητάρι για κάποια χαζομάρα που έπραξε κατ’ εσέ. Για να χαλαρώσεις λίγο την όποια απογοήτευση και να δειχτείς και λίγο, θες να το «πειράξεις». Θα το πεις μια, θα το πεις δύο, οκ μέχρι εδώ, μπορεί και να γελάσει. Θα το πεις τρεις, τέσσερις φορές, πέντε, γιατί είναι φίλος και δεν παρεξηγεί. Μόλις επαναληφθεί το αστείο πάνω απ’ το επιτρεπτό του όριο, κάποια στιγμή θα ανοίξει το στόμα του και δε θα σε ξεπλένει τίποτα. Κι αυτό γιατί από χιουμοράκι, γίνεται κεκαλυμμένη κριτική της συμπεριφοράς, των λαθών και των επιλογών γενικότερα, ακόμα και της εμφάνισής του κατά περιπτώσεις.

Η πλάκα παύει να είναι πλάκα και ονομάζεται αυτόματα σε προσβολή. Εσύ μπορεί να έχεις όλη τη καλή πρόθεση και να πεις κάτι για να φανείς ο αστείος της υπόθεσης, μα σκέψου ότι δεν έχουν όλοι τις δικές σου κόκκινες γραμμές, τα δικά σου σημεία αναφοράς. Δεν επικοινωνούν όλοι -γνωστοί, άγνωστοι, φίλοι- με τον ίδιο τρόπο. Μπορεί, για παράδειγμα, να πας να κάνεις χιούμορ σε μια συνέντευξη για δουλειά και ο υπεύθυνος προσωπικού ν σε θεωρήσει μέχρι και ανώριμο. Το χιούμορ μεταφράζεται ως αμηχανία, ως μέσο άμυνας, ως φλερτ, ως έμμεση συμβουλή, ως μπηχτή, έχει χίλια δυο πρόσωπα κι όταν το χρησιμοποιείς πρέπει να ξέρεις πώς θα το δεχτεί ο απέναντι.

Όση οικειότητα κι αν έχεις με τον καθένα, υπάρχουν μέρες, καταστάσεις, που δε σηκώνουν καμία πλάκα. Βέβαια εσύ δεν μπορείς να το μαντέψεις, αλλά το καλύτερο που ‘χεις να κάνεις ξέροντας ήδη τον άνθρωπο που ‘χεις απέναντι είναι να του φτιάξεις κάπως αλλιώς τη διάθεση, να διαλέξεις έναν άλλο τρόπο επικοινωνίας. Πρέπει να ξέρεις να μετράς την πλάκα. Να βάζεις όρια γιατί αλλιώς ίσως υπάρξουν παρεξηγήσεις. Μπορεί κάποιος να πληγωθεί, μπορεί να δημιουργηθούν ψυχολογικά προβλήματα, μπορεί χίλια δυο. Δεν έχει πλάκα όταν ο άλλος φοβάται. Δεν έχει πλάκα όταν ο άλλος ντρέπεται, όταν πονάει. Δεν έχει πλάκα όταν στεναχωριέται κι αγωνιά τόσο που δεν μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια.

Θα υπάρξουν μέρες και στιγμές που οι πλάκες σου και τα αστεία σου θα πιάσουν τόπο και θα γελάσετε τόσο πολύ που θα πονέσουν τα μάγουλά σας. Αλλά βάλε λίγο νερό στο κρασί σου και εντόπισε όσο μπορείς, τις κατάλληλες για χιούμορ στιγμές. Γιατί να χαλάσει μια σχέση για ένα (πολύ) κακό αστείο;