«Εσύ που όταν γνωριστήκαμε με αγκάλιασες και σ’ αγκάλιασα. Εσύ που δέθηκες μαζί μου και δέθηκα μαζί σου, που χαράξαμε μια πορεία μαζί από γνωστοί ως φίλοι, ή ό,τι, τέλος πάντων, καταλήξαμε. Εσύ που πάντα ήσουν δίπλα μου κι ήμουν δίπλα σου στις χαρές. Εσύ που με γούσταρες όποτε ήμουν καλά. Εσύ που όποτε με χρειάστηκες έτρεξα. Εσύ που ό,τι ζητούσες το ‘χες, μου γυρνάς τώρα την πλάτη; Γιατί;»
Όλα είναι ρόδινα όταν απλά κοιτάς τη ζωή του άλλου και κρίνεις με βάση αυτό που βλέπεις. Μπορεί να το κάνει ο καθένας άλλωστε. Δεν είναι εύκολο να κρίνουμε κάποιον με ό,τι βλέπουμε; Πολύ εύκολο. Εμείς οι άνθρωποι βολευόμαστε συνήθως με οτιδήποτε εύκολο. Αλλά το δύσκολο στην υπόθεση είναι να νιώσουμε τον άλλο βαθύτερα και να ασχοληθούμε μαζί του ώστε να δούμε τι συμβαίνει, πριν κρίνουμε απ’ ό,τι βλέπουμε. Να ψάξουμε και να ψαχτούμε στις λεπτομέρειες, γιατί αυτό κάνεις, γαμώτο, όταν νοιάζεσαι.
Καλώς ή κακώς πολλοί άνθρωποι κρίνουν και με βάση αυτά που ακούνε. Πιστεύουν ό,τι τους πεις χωρίς να το ψάξουν ιδιαίτερα. Έτσι έμαθαν ίσως. Δεν πα’ να κάνεις χίλια καλά; Με το πρώτο σου λάθος θα σε πετροβολήσουν μέχρι θανάτου –λέμε τώρα. Θα σε δικάσουν χωρίς καν να τολμήσεις να υπερασπιστείς τον εαυτό σου. Γι’ αυτούς, πολλές φορές, είσαι ένοχος έτσι κι αλλιώς.
Θα βρουν να πουν χίλια δυο για την πάρτη σου. Θα απομακρυνθούν άνθρωποι που ήταν μαζί σου μόνο όταν ήσουν καλά. Που ποτέ δε ρώτησαν «Πώς πας ρε; Είσαι καλά; Χρειάζεσαι κάτι;». Θα πουν πως δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος που γνώρισαν κάποτε. Θα σε κατηγορήσουν, θα σε πετροβολήσουν. Θα μιλήσουν πίσω απ’ τη πλάτη σου με τα χειρότερα, άνθρωποι που λέγανε πάντα τα καλύτερα, κι αυτό μόνο και μόνο, γιατί έδειχνες ότι ήσουν μονίμως καλά.
Θα κάνεις λάθη στη ζωή σου. Το μεγαλύτερό σου λάθος όμως είναι να γνωρίσεις λάθος ανθρώπους που θα μεταφέρουν λανθασμένα τα ελαττώματά σου. Και θα τα μεταφέρουν σε δικούς σου ανθρώπους με στόχο να τους απομακρύνουν από εσένα νομίζοντας πως έτσι θα σου κάνουν κακό. Μπορεί και να τους ερωτευτείς αυτούς τους ανθρώπους, παράφορα. Λάθος σου φίλε. Εσύ φταις που δεν το είδες.
Και ναι, τελικά, ένα ποσοστό, αυτό των δήθεν αγαπημένων σου, θα απομακρυνθεί. Σίγουρα δε θα γουστάρουν να αγαπήσουν πίσω το «τέρας» που παρουσίασαν κάποιοι. Μαντέψτε όμως. Θα τους ευχαριστείτε αύριο-μεθαύριο γιατί έδιωξαν ανθρώπους απ’ τη ζωή σας οι οποίοι απλά δεν τους ένοιαξε ποτέ τι τράβηξες, αλλά που κατέληξες. Δεν ήρθαν ποτέ να ρωτήσουν τι συνέβη. Απλά ήταν μαζί σου μόνο στα καλά σου. Θες τέτοιους ανθρώπους δίπλα σου; Δε νομίζω. Οπότε ευχαρίστησε αυτούς που τελικά σε βοήθησαν να αποβάλλεις τέτοιους ανθρώπους απ’ τη ζωή σου. Με λίγα λόγια, δε σου έκαναν κακό εν τέλει. Αντιθέτως φτιάξανε μια πλεκτάνη, κατά κάποιο τρόπο, στην οποία εσύ είδες τελικά ποιοι άξιζαν και ποιοι όχι.
Αυτός που θα σε δει από την κακή σου πλευρά και μόνο, ίσως δεν μπορεί να δει και τη δική του. Κι αυτός ο ένας είναι μέρος των πολλών που ίσως εμπιστευτείς, βάλεις στη ζωή σου, καψουρευτείς πριν σε διαλύσουν. Είναι ίσως από τους ανθρώπους που ποτέ δεν έλαβαν τη στοργή και την αγάπη που ζήλευαν απ’ τους άλλους. Πάντα παρουσίαζαν το πρόβλημά τους, θυματοποιούσαν τον εαυτό τους κι αναζητούσαν τη συμπαράσταση απ’ όλους ώστε να νιώσουν λίγο σημαντικοί μέσα στην μίζερη ζωή τους.
Δε μπορούν να σε ρίξουν ό,τι και να πουν. Αν ήταν αλήθεια, θα το λέγανε μπροστά και όχι πίσω σου.
Είναι βολικό το να κοιτάς τη μια πλευρά του νομίσματος και να κρίνεις χωρίς να ‘χεις ακούσει την άλλη. Χωρίς να ξέρεις τι πέρασε αυτός ο άνθρωπος και γιατί κατέληξε να κάνει αυτό το ένα και μοναδικό λάθος για το οποίο τώρα σε κατακρίνουν. Αυτοί που αξίζουν να μείνουν δίπλα σου είναι άνθρωποι που δε θα τους νοιάζει τι έκανες με μια καψούρα προηγούμενη, νυν κι επόμενη. Πόσο σκάρτα φέρθηκες, αλλά για το πώς είσαι απέναντι σε αυτούς και μόνο. Θα σε γουστάρουν επειδή είσαι αυτός που είσαι μαζί τους κι όχι για ό,τι κάνεις και δεν είσαι περήφανος. Άνθρωποι όμορφοι, άνθρωποι που σε καταλαβαίνουν και είναι πρόθυμοι να σε ακούσουν χωρίς να σου γυρίσουν τη πλάτη. Αλλά είπαμε, το συμφέρον, συμφέρον! Ξέρετε ποιοι σας έριξαν κάτω και ποιοι σας βοήθησαν να σηκωθείτε. Αυτούς ναι, να τους ερωτευτείς χωρίς έλεος.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου