Και λίγος ρεαλισμός στη σχέση δε βλάπτει

Στον έρωτα μερικές φορές λειτουργούμε παρορμητικά. Τι μερικές φορές δηλαδή; Σχεδόν πάντα. Η δύναμή του τόσο μεγάλη που μας κάνει ό, τι θέλει. Σαν να είμαστε μικρές μαριονέτες κι αυτός τρομερός και τρανός να μας κατευθύνει από ψηλά. Καθώς πάμε να σκεφτούμε κάτι λογικό και να δούμε ρεαλιστικά τα πράγματα, πετιέται ξανά ο φίλος και κουνάει το σχοινί του μυαλού μας κι έτσι λειτουργούμε ξανά όπως γουστάρει εκείνος. Αλλά μέχρι πότε θα γίνεται αυτό;

Σιγά-σιγά θα πρέπει να βάλουμε ένα στοπ και ν’ αρχίζουμε να βλέπουμε λίγο ρεαλιστικά τα πράγματα. Δεν είναι ουτοπία η σχέση. Δεν υπάρχει ιδανική σχέση. Έτσι νόμιζες; Θα μπεις σε μια σχέση και όλα θα είναι τέλεια; Κάνεις λάθος. Πρέπει να καταλάβεις πως όταν είσαι σε σχέση, ερωτευμένος, δεν είσαι μονίμως πάνω στο ροζ συννεφάκι σου. Δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχει ο ρεαλισμός στο παρασκήνιο. Κάτι που πρέπει να σου υπενθυμίζει να κρατάς πισινές πάντα και παντού. Σε οποιαδήποτε σχέση σου, με οποιοδήποτε άνθρωπο. Όχι, δεν έχεις κάποιο κρυφό ταλέντο να αναγνωρίζεις ποιος άνθρωπος αξίζει και σε ποιον θα πρέπει να δώσεις το 100% του εαυτού σου, τον έρωτά σου και την αγάπη σου.

Αν ξέραμε σε ποιον να αφεθούμε απόλυτα, ποιος μας αγαπάει πραγματικά και ποιος θα μας προδώσει, θα ήμασταν όλοι ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. Αλλά, guess what… Δεν ξέρεις κι ούτε πρόκειται να μάθεις. Μπορείς όμως να μάθεις πώς θα παίξεις μπάλα. Και λέω μπάλα γιατί παρακάτω θα αναφέρω ένα απλό παράδειγμα.

Σκέψου ότι παίζεις σ’ έναν αγώνα και σε μια πολύ καλή φάση του αγώνα βρίσκεσαι με το συμπαίκτη σου πολύ κοντά στο να βάλετε γκολ. Ο συμπαίκτης σου βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά κι εσύ περικυκλωμένος από αντιπάλους. Θα προσπαθήσειες να βγάλεις σέντρα ή θα πασάρεις; Όσο κρατάς χαμηλά την μπάλα τόσο πιο σίγουρο είναι να μείνει στα πόδια σου και με μια σίγουρη πάσα να πάει στο συμπαίκτη και να σκοράρετε.

Κράτα χαμηλό προφίλ στη σχέση σου. Μην τάζεις πράγματα, μη λες «για πάντα». Να μάθεις να κοιτάς το σήμερα και να δίνεις σημασία σ’ αυτά που ζεις τώρα αντί να κάνεις όνειρα για το μακρινό μέλλον. Δεν ξέρεις ποτέ πώς θα σου φέρει τα πράγματα η ζωή. Αυτό λέγεται ρεαλισμός και δε βλάπτει να υπάρχει σε μία σχέση.

Να κρατάς πισινές και να μη δίνεις πάντα, γιατί δεν ξέρεις αν θα λάβεις πίσω. Και το κακό στην όλη υπόθεση ξέρεις ποιο είναι; Αν εσύ δώσεις τα πάντα από τώρα σε κάθε άνθρωπο που γνωρίζεις και το παρουσιάζεις ως το «ιδανικό» ενώ στην ουσία δεν είναι, τι θα κάνεις όταν έρθει όντως ο ιδανικός άνθρωπος; Τι θα σου ‘χει μείνει να δώσεις αφού όλα τα ‘δωσες σε ανθρώπους εφήμερους;

Βάλε ένα τέρμα και κοίταξε να δώσεις πολλά στον εαυτό σου. Αυτόν να αγαπάς, αυτόν να φροντίζεις, αυτόν να ερωτεύεσαι καθημερινά. Γι’ αυτόν να κάνεις πράγματα, γι’ αυτόν να πηγαίνεις ταξίδια, γι’ αυτόν να παλεύεις. Στο τέλος αυτός θα σου μείνει, αυτός θα ‘χει σηκώσει όλα τα βάρη στην πλάτη του, αυτός θα ‘χει κλάψει για χαμένους, ψεύτικους έρωτες, αυτός όλα. Ο εαυτός σου. Αγάπησέ τον. Θα ‘ναι αργά μετά όταν θα καταλάβεις πως έφτασες σε μια ηλικία και έκανες περισσότερα πράγματα για ανθρώπους που δε σου έδωσαν τίποτα πίσω παρά για ‘σένα.

Και όταν έρθει ο ιδανικός άνθρωπος για ‘σένα, θα το καταλάβεις πολύ καλά. Τότε ναι, δώσε ό,τι έχεις και δεν έχεις! Μα μέχρι τότε, ζήσε…μη συμβιβάζεσαι.