Κι επειδή σε χώρισε δηλαδή θα κλαις και θα σέρνεσαι για πολύ ακόμα;

«Μα όλη κι όλη μου η στενοχώρια, κράτησε να ξέρεις δυο-τρεις ώρες το πολύ», όπως λέει και η θεάρα Καίτη. Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς.

Η ζωή, φίλοι, μου είναι πολύ μικρή για να στενοχωριόμαστε επειδή χωρίσαμε. Από μικρές ηλικίες πχ. ετών 16 όταν ο Κωστάκης χώρισε με τη Μαιρούλα, μέχρι και μεγάλες ηλικίες. Έχουμε όλη τη ζωή μπροστά μας μέχρι να έρθει ο άνθρωπος που μαζί του θα κάνουμε οικογένεια. Ο άνθρωπος με τον οποίο θα ζήσουμε τα πάντα, θα ζήσουμε τη ζωή μας μαζί του. Όλα τα υπόλοιπα είναι εφήμερα. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλές σχέσεις της βδομάδας, του μήνα, του χρόνου.

Προφανώς κι ερωτεύτηκες μέσα σε δυο-τρεις μήνες, δε λέω. Αλλά αν σε χώρισε τον τέταρτο μήνα ποιος ο λόγος να κλαις και να στενοχωριέσαι λες και δε θα βρεις άλλον ποτέ ξανά στη ζωή σου; Πρόσεξε, δε λέω να μην κλάψεις και να μη στενοχωρηθείς καθόλου, αλλά δε θα μονάσεις κιόλας από τη στεναχώρια σου λες και τελείωσαν για πάντα οι έρωτες για σένα.

Σε χώρισε; Ε και; Ξέρεις πόσους ανθρώπους έχεις να γνωρίσεις το χρονικό διάστημα που ζεις; Πάρα πολλούς. Και το καλύτερο στην όλη φάση ξέρεις ποιο είναι; Ότι όσο καλό κι αν ήταν αυτό που έφυγε, θα έρθουν καλύτερα. Γιατί εντάξει, ναι ήταν καλό αυτό που συνέβη στη ζωή σου, αλλά έφυγε για να ‘ρθει κάτι πολύ πιο δυνατό, πιο ουσιαστικό.

Σίγουρα θα περάσεις από μερικά στάδια χωρισμού. Απλά μην το παρακάνεις. Θα περάσεις θυμό, άρνηση, κατάθλιψη, ίσως πάλι και τίποτα απ’ όλα αυτά. Μέχρι να το πάρεις χαμπάρι πως πρέπει να προχωρήσεις. Συνήθως δυο-τρεις βδομάδες θα κρατήσει και μετά μπαίνεις σ’ ένα μουντ ελευθερίας. Θα δεις ότι θα σ’ αρέσει πολύ. Θα κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου, θα βγεις με φίλους και θα καταλάβεις ότι είσαι καλά.

Δες το πρακτικά. Ο χρόνος της μοναξιάς που ‘χεις χτίσει γύρω απ’ τον εαυτό σου, χωρίς να θες να γνωρίσεις άλλον άνθρωπο, χωρίς να θες να ακούς για σχέσεις κτλ, μειώνεται γιατί μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα που εσύ είσαι μόνος, κάποιος άλλος προσπαθεί να μπει στη ζωή σου για να σε κάνει να νιώσεις καλύτερα κι εσύ τον απωθείς λόγω της μοναξιάς σου. Το ‘χεις σκεφτεί ποτέ έτσι; Ότι μπορεί να χάνεις ευκαιρίες επειδή θες να στενοχωριέσαι για κάποιον που σε παράτησε στα κρύα του λουτρού;

Ο χωρισμός θέλει αναισθησία. Όχι πάντα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις θέλει. Γιατί η ζωή προχωράει και μαζί της πρέπει να προχωράμε κι εμείς. Εδώ υπάρχουν άνθρωποι που σε χωρίζουν μέσω ενός μηνύματος. Αξίζουν τέτοιοι άνθρωποι τη στενοχώρια σου; Δε νομίζω.

Αυτός που αξίζει για να λυπηθείς, είναι μόνο ο εαυτός σου κι ο χρόνος που σπατάλησες με σκάρτους ανθρώπους. Ξέρεις γιατί; Γιατί θα ξαναερωτευθείς, θα ξαναγαπήσεις, θα περάσεις και πάλι όμορφα, θα κάνεις κι άλλα πράγματα. Όλα θα σου γυρίσουν, μη μου αγχώνεσαι. Αυτό που δε γυρνάει είναι ο χρόνος. Οπότε ναι, μη χαλάς χρόνο να λυπάσαι για ανθρώπους που πια δεν υπάρχουν στη ζωή σου.

Μη ρίχνεις τον εαυτό σου, μην τον υποτιμάς. Αντιθέτως, ύψωσε ανάστημα, βάρα μια γερή δόση απ’ το ποτό σου και πες δυνατά μέσα σου «Αξίζω. Αξίζω τα καλύτερα» και πήγαινε γι’ άλλα. Το σίγουρο είναι ότι τα καλύτερα θα έρθουν, είτε με χελώνα απ’ τη Κίνα, είτε στο άψε-σβήσε. Δε το ξέρεις το πότε. Το μόνο που ξέρεις είναι πως χωρισμός είναι, θα περάσει. Άρα γιατί να το καθυστερείς;