Μικρά τρικάκια για να διασκεδάσεις τον χωρισμό σου

Ελάχιστοι είναι οι άνθρωποι που είχαν ή έχουν μία και μοναδική σχέση στη ζωή τους. Ίσως και να ξεκίνησαν από παιδάκια 15 ετών και φτάσανε να είναι 20 χρόνια μαζί στα 35 τους. Είναι, θα λέγαμε, οι τυχεροί της υπόθεσης στον έρωτα, καθώς πέρασαν από τον αναποφάσιστο εφηβικό αφελή έρωτα, στον παθιασμένο νεανικό και στον συνειδητοποιημένο πια ενήλικο, με τον ίδιο άνθρωπο, τερματίζοντας όλα τα κοντέρ.

Αντιθέτως η πλειοψηφία παλεύει, πέφτει και σηκώνεται και μια πετυχαίνει την καλή, μια την όχι και τόσο. Άλλωστε, σε πείσμα των τόσων και τόσων ερωτικών προβλέψεων παραμένει άγνωστο το πότε θα χωρίσεις ή το πότε θα απογοητευτείς από το ταίρι σου ή το πότε θα κάνεις εσύ αντίστοιχα τη μαλακία. Ρεαλιστικά, δε σημαίνει ότι θα χωρίσεις στο 100%, αλλά κανείς δεν ξέρει και δεν έχει δεδομένο το ενδεχόμενο να μη χωρίσει ποτέ. Χάριν λόγου όμως, έστω χωρισμός που λένε και στα μαθηματικά.

Σίγουρα θα πρέπει να λάβεις υπόψιν το διάστημα που ήσασταν μαζί. Κάποιες σχέσεις που μέτρησαν χιλιόμετρα δεν ξεπερνιούνται εύκολα, αλλά δε σημαίνει ότι δεν ξεπερνιούνται και καθόλου και ποτέ. Όσο κι αν έχεις δεθεί συναισθηματικά με έναν άνθρωπο, βρίσκεις τρόπο και πας παρακάτω, καθώς όλα γύρω σου κάνουν το ίδιο. Κι η αγάπη; Ίσως δεν τελειώνει. Ας πούμε πως δεν τελειώνει, να κρατήσουμε ανέγγιχτη και μια ρομαντική εκδοχή. Όμως επειδή ζούμε κιόλας, πρέπει να κοιτάξουμε τον εαυτό μας γιατί μαζί του θα γεράσουμε ντε φάκτο.

Οπότε, ξέχνα τα μπουκάλια βότκα, τα αμέτρητα πακέτα τσιγάρα και τα δάκρυα. Ναι, θα βγεις να πιεις, αν καπνίσεις πρόβλημά σου, θα κλάψεις με λυγμούς. Αλλά έως πότε θα το κάνεις αυτό; Υπάρχει χρονοδιάγραμμα στα ξεφτιλίκια του χωρισμού; Άντε να το κάνεις 2-3 μέρες συνεχόμενα. Μετά ξεφεύγεις, δεν ξεσπάς πια, μα κάνεις κακό στον εαυτό σου καθώς μαθαίνεις σιγά-σιγά να ζεις έτσι. Όσο έντονη κι αν είναι η αίσθηση της απώλειας, όσο κι αν θεωρείς πως αυτό ήταν και τέλος, η αλήθεια παραμένει ακριβώς η αντίθετη. Τέλος, αυτό ήταν.

Κάνε ριστάρτ. Μετακόμισε στο γυμναστήριο. Πήγαινε ξεσκίσου ένα 2ωρο με μπόλικη ένταση στην προπόνηση. Πίστεψέ με, εκεί βγάζεις τα πάντα. Νεύρα, θυμό, συναισθήματα. Όλα βγαίνουν πάνω στην μπάρα. Το καλό ξέρεις ποιο είναι; Ότι καθώς εσύ ξεσπάς απ’ όλα αυτά, αλλάζει το σώμα σου και μέσα από το σώμα σου, δυναμώνει η ψυχολογία σου. Μόλις βγει η παρωπίδα του χωρισμού, θα δεις το αποτέλεσμα. Θα δεις ότι τελικά ίσως να σου έκανε καλό.

Τόλμα μια αλλαγή. Ανανέωσε την γκαρνταρόμπα σου με νέα ρούχα που δεν τολμούσες να φορέσεις μέχρι σήμερα. Αντί να χαλάς τον εαυτό σου, φτιάχ’ τον. Προσπάθησε να μην αφήνεις να παίζονται παιχνίδια στο μυαλό σου που θα σε παραλύσουν. Πήγαινε ένα ταξίδι, δες άλλα πράγματα, γνώρισε άλλους ανθρώπους. Όλη η ουσία δε βρίσκεται σε μικροαλλαγές που πάνω-κάτω όλοι γνωρίζουμε πώς να κάνουμε θεωρητικά, βρίσκεται στο τεράστιο δίλλημα του να δράσεις ή όχι. Γιατί αυτή είναι και η μεγαλύτερη παγίδα ενός χωρισμού, η αδράνεια που προκαλεί.

Ξέσπασε στη δουλειά σου. Κάνε πράγματα, δούλεψε με πάθος. Κάνε δουλειά και για την επόμενη μέρα. Πήγαινε θέατρο. Πέρασε χρόνο με τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Αφιερώσου στο να μεταδώσεις ενέργεια, στο να νιώσεις χρήσιμος και παραγωγικός. Κάνε εγγραφή στη θεατρική ομάδα της σχολής σου που ήθελες τόσο καιρό, αλλά δίσταζες. Αφιέρωσε την ενέργειά σου στη διαδικασία της ανακάλυψης, πέρα και πάνω από τον έρωτα που ίσως μέχρι τώρα είχε την πρωτοκαθεδρία. Θέλει καλοπέραση ο χωρισμός. Ίσως αν καταφέρναμε να το δούμε ως αφορμή για παραπάνω αντί για εμπόδιο για παραπέρα, να άλλαζε εντελώς η οπτική που αντιμετωπίζουμε τις σχέσεις. Άλλωστε σκέψου και το εξής, αν αφήσεις και σήμερα τη μέρα να περάσει, το μόνο που θα έχεις κάνει είναι να αφήσεις τη μέρα να περάσει.