Να τιμάς όσους πέρασαν απ' τη ζωή σου

Γινόμαστε αυτοί που γινόμαστε από επιλογές μας. Λάθος; Σωστές; Κανείς δεν ξέρει και κανείς δε θα μάθει.

Τρία χρονικά διαστήματα, αυτά διαιρούν τον χρόνο. Παρελθόν, παρόν, μέλλον. Το πρώτο το σεβόμαστε, το δεύτερο το ζούμε και το τρίτο θα το μάθουμε κάποτε. Μα το παρελθόν ζητάει το σεβασμό μας.

Πληγωθήκαμε, σύμφωνοι, μα δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να τιμάμε τους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή μας. Όχι συγκεκριμένα αυτούς, αλλά το χρόνο που περάσαμε μαζί τους, τα πράγματα που κάναμε, τις αναμνήσεις μας. Μετά το χωρισμό όλα τα γλυκόλογα αντικαθιστώνται από βρισιές ενώ μέχρι προχθές η αρχική μας σελίδα στο Facebook είχε πνιγεί με όρκους αιώνιας αφοσίωσης κι αγάπης -και καλά-. 

Για να τους επιλέξαμε εξ’ αρχής, πάει να πει ότι το θέλαμε. Θέλαμε και χαλάσαμε χρόνο μαζί τους, οπότε πρέπει να το σεβαστούμε. Μην ξεχνάμε ότι μέσα στις χίλιες καλές στιγμές, βρίσκουμε πατήματα στη μία κακή στιγμή και τότε χάνεται όλο το παιχνίδι. Αυτό είναι όμως εκτός από άδικο κι ανήθικο. Ας μην κρίνουμε το ένα λάθος γεγονός μπροστά στις τόσες καλές στιγμές. Μη γινόμαστε άπληστοι. Χαλάσαμε χρόνο μαζί τους, αλλά χαλάσαν κι αυτοί. Κάνανε λάθη, αλλά δεν είμαστε κι εμείς άγιοι! Ας βγάλουμε το εικονικό μας φωτοστέφανο κι ας δούμε τα πράγματα λίγο ρεαλιστικά κι όχι μόνο όπως μας συμφέρει.

Και κάπου εδώ πρέπει να πω, πως, λάθος δεν είναι μόνο οι επιλογές στους ανθρώπους. Λάθη υπάρχουν στην καθημερινότητά μας. Στους φίλους μας, στην οικογένειά μας. Λάθος χειρισμούς στα οικονομικά μας, ή η επιλογή μιας λάθος δουλειάς. Αν ανήκουν στο παρελθόν δε σημαίνει ότι δεν υπήρξαν επιλογές μας. Πόσες φορές άλλωστε έχουμε βρεθεί στο λάθος σημείο, τη λάθος ώρα ή έχουμε κάνει λάθος πράξεις, λάθος στιγμές; Προσπαθούμε με κάθε μέσο να διορθωνόμαστε ως άνθρωποι και είτε να προσέχουμε, είτε να την ξαναπατάμε με λιγότερες επιπτώσεις κάθε φορά. Σιγά-σιγά το ποσοστό καλυτέρευσης θα ανεβαίνει κι εμείς θα γινόμαστε όλο και καλύτεροι.

Τα λάθη επιτρέπονται, ειδικά αν είσαι νιάτο, δεν αξιολογούνται τόσο αυστηρά, μα όσο μεγαλώνεις αποκτάς δεσμούς κι ευθύνες, οικογένεια και παιδιά, γιατί να αφήσεις το παρελθόν καμπούρα στην πλάτη σου; Θα υπάρξουν λάθη που μπορούν να σε στοιχειώνουν για πολλά χρόνια. Μπορούν να σου καταστρέψουν τη ζωή. Θα το αφήσεις να συμβεί ή θα το προσπεράσεις;

Όλα τα σφάλματα μπορούν να διορθωθούν με κατανόηση κι επιείκεια. Το θέμα είναι να θες. Να θες και να το πάρεις απόφαση πως όσες μαλακίες κι αν έγιναν, εσύ τις έκανες, οπότε πάψε να γκρινιάζεις κι αποδέξου το πού σε πήγε η ζωή μετά απ’ αυτές.

Και κυρίως, μην αφήσεις μια αποτυχία να σε ορίσει. Μην πνιγείς μέσα του, μη μείνεις στάσιμος. Δε διορθώνεται έτσι το παρόν σου, άρα και το μέλλον προβλέπεται μια λούπα ίδιων λάθος αποφάσεων. Αποδέξου και προχώρα. Στην τελική, αν το καλοσκεφτείς, αν δεν περνούσαν από τη ζωή σου όλες αυτές οι λάθος επιλογές, δε θα μάθαινες ποτέ ποιες είναι οι σωστές. Ίσως ακόμα να μην ξέρεις, ούτε εγώ θα σου πω πως έμαθα γιατί θα είναι ψέμα. Το κεφάλι ψηλά και προχωράμε. Με το παρελθόν μας πλάι μας, μέχρι να το αφήσουμε χιλιόμετρα πίσω.