Ο ένας πάνω στον άλλο να είστε μόνο στο κρεβάτι

Και μαζί και χώρια θα μου πεις γίνεται; Θα σου πω ότι όχι απλώς γίνεται, αλλά επιβάλλεται. Πρέπει δηλαδή ο καθένας να έχει τον προσωπικό του χώρο και χρόνο σε μια σχέση. Δε γίνεται να είστε συνέχεια ο ένας πάνω στον άλλον. Με το σύστημα αυτό, δε βαριέστε ποτέ και δεν επιβαρύνεται η καθημερινότητά σας. Δεν πρόκειται για μοντέρνες απόψεις ζευγαριών της νέας γενιάς και διάφορες θεωρίες που θα δεις αναρτημένες στα social, με πιασάρικους τίτλους του τύπου «Πώς να ανανεώνεις τη σχέση σου», αλλά για ανάγκη δύο ατόμων για να είναι η μεταξύ τους επαφή υγιής.

Φαντάσου μια σχέση όπου, όπου και να πήγαινες να ‘χες πίσω σου μια «ουρά» να σ’ ακολουθεί. Μπορεί στην αρχή της σχέσης να φαίνεται γλυκούλι το να μην «μπορεί» το ταίρι σου μακριά σου και να θέλει με κάθε ευκαιρία να σε πλησιάζει, να σε αγγίζει, να σε φιλάει. Όμορφο να δέχεσαι κι εσύ συχνές, τρυφερές ενδείξεις ενδιαφέροντος από το άλλο σου μισό. Εκεί που χάνουν την μπάλα τα περισσότερα ζευγάρια είναι όταν ξεπερνούν τα νοητά όρια που είθισται να υπάρχουν -όχι σε μια σχέση απλώς– αλλά στον καθένα προσωπικά.

Κάν’ το εικόνα. Ξυπνάς και βλέπεις ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Φτιάχνεις καφέ, κοιτάζεις το ίδιο πρόσωπο. Κάθεσαι αγουροξυπνημένος στον καναπέ, πάλι εκείνη η ίδια φιγούρα. Μέχρι εδώ καλά κι άγια, όμως πολλαπλασίασέ το επί κάθε μέρα για όσο είστε μαζί και ταυτόχρονα να σε ακολουθεί παντού, να σου μιλάει συνέχεια και να ‘στε αυτοκόλλητοι. Μπορεί να σ’ αρέσει αρχικά όμως θα ξινίσεις όταν θα θέλεις να κάνεις μια δραστηριότητα που θα αφορά μόνο εσένα. Να διαβάσεις ένα βιβλίο, να κάνεις γυμναστική, να κοιμηθείς όταν το ταίρι σου θα θέλει να πάτε μια βόλτα. Ίσως υποχωρήσετε ξεκινώντας να κάνετε τα πάντα μαζί, την ίδια στιγμή, βάσει προγράμματος. Κάπου όμως αυτό καταντάει κουραστικό και επιτηδευμένο, κάτι που δεν είναι το ιδανικό.

Όταν λοιπόν νιώσεις άνετα μέσα στη σχέση και είσαι ο εαυτός σου, ξεκινάς να εκφράζεσαι λέγοντας πόσο θες να κάνεις κάτι μόνος σου. Εκεί είναι που η γυμναστική για ζευγάρια, το μαγείρεμα για ζευγάρια και όλες οι συνήθειες που έχουν προσαρμοστεί για δύο σου φαίνονται χαζές. Ακόμα κι αν νιώθετε το ίδιο κι οι δυο σας, ένα τέτοιο ξέσπασμα μπορεί να οδηγήσει σύντομα σε διαφωνίες και τσακωμούς. Είναι και ο άτιμος εγωισμός που ακόμα κι αν το ταίρι εκφράσει κάτι που νιώθουμε κι εμείς, δε μας επιτρέπει να το παραδεχτούμε.

Σ’ ένα πιο λογικό και ρεαλιστικό σύμπαν, ένα ζευγάρι αποτελείται από δύο μονάδες. Η κάθε μια από αυτές τις μονάδες λοιπόν έχει προσωπικές επιθυμίες. Μπορεί για παράδειγμα να θες να πας στο κολλητάρι σου για να συζητήσετε κάτι προσωπικό του. Δε γίνεται να σέρνεις και το ταίρι σου εκεί μαζί κάθε φορά. Ή μπορεί επίσης να θες να δεις μια σειρά-ταινία που δε γουστάρει ο άνθρωπός σου. Σημαίνει ότι δε θα τη δεις επειδή «πρέπει» να δείτε κάτι μαζί; Μη με παρεξηγήσεις, θα δείτε και τις ταινίες σας μαζί, θα παραστείτε και στις κοινωνικές σας συναναστροφές παρέα, πιο υγιές θα ήταν όμως αυτό να μην αποτελεί το 100% της καθημερινότητάς σας.

Όταν ο άνθρωπος είναι ελεύθερος αλλά σε σχέση, αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπολογίζει ή ότι παραμελεί τον άνθρωπό του. Αντιθέτως, σημαίνει πως δεν καταπιέζεται και ασυνείδητα αποτρέπει μελλοντικές αιτίες χωρισμού ή τέλος πάντων καβγάδων που παρατηρούνται σε πολλά ζευγάρια. Οπότε αν εφαρμόσετε αυτό το σύστημα, τότε, δε θα ‘χετε τύψεις ότι αφήσατε μόνο το ταίρι σας. Σκοπός είναι να έχει ο καθένας ξεχωριστά κάτι να κάνει μόνος του εφόσον η ζωή του δεν άρχισε όταν γνώρισε το ταίρι του.

Η μοναξιά που όλοι φοβόμαστε, μερικές φορές είναι must και μέσα σε μια σχέση. Η μοναχικότητα καλύτερα, καλό θα ήταν να αποτελεί επιλογή όλων αφού μας επιτρέπει να έχουμε χρόνο με τον και για τον εαυτό μας. Γι’ αυτό δεν πρέπει να τη φοβόμαστε. Γιατί αργά ή γρήγορα θα την αναζητήσουμε από μόνοι μας, όταν κάτι μας καταπιέζει. Κι ίσως τότε να είναι αργά.