Το ‘χε πει κι ο μεγάλος Πάνος Ψάλτης με τίτλο «Άντε γεια και στη μαμά σου». Και που τα λέει δηλαδή, τι; Εμείς του κεφαλιού μας κάνουμε έτσι κι αλλιώς. Ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος όμως ξέρουμε. Ρισκάρουμε με πισωγυρίσματα κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Σήμερα γι’ αυτά τα πισωγυρίσματα θα μιλήσουμε και για το πώς οι πρώην μας επιδιώκουν την επανασύνδεσή με όλους τους λάθος τρόπους.
Ουκ ολίγες φορές, πρώην, σ’ έχει θυμηθεί μετά από δυόμισι χρόνια ας πούμε, που σου ‘στειλε μηνυματάκι, έτσι για να σου ταράξει λίγο την ήρεμη ζωούλα σου που την έφτιαξες με τόσο κόπο και υπομονή μετά απ’ αυτόν τον άνθρωπο. Σίγουρα θα ‘χεις λάβει αυτά που λέμε «μεθυσμένα μηνύματα» σε φάση «Τεκιλα ηλεθα να σου πω ότι σ’ απαγω» που βασικά ήθελε να σου πει: «Τελικά ήθελα να σου πω σ’ αγαπώ» αλλά δεν μπορούσε. Να σε παίρνει τηλέφωνα λιώμα στο αλκοόλ και να σού τραγουδάει, να σε παίρνει με απόκρυψη, έτσι χωρίς να ‘χουμε 2006 και να σού κάνει ερωτική εξομολόγηση. Μέχρι εκεί γελάς και λίγο. Αλλά τι γίνεται όταν σοβαρεύουν τα πράγματα κι εκεί που ‘χεις φτιάξει τη ζωούλα σου, ξαφνικά να σε ρίχνει στο συναίσθημα;
Ο καθένας επιλέγει αν θα κρατήσει επαφές με κάποιον πρώην σύντροφό του. Είτε τυπικές, είτε ερωτικές, είτε φιλικές, είτε το οτιδήποτε. Δικαίωμά του είναι άλλωστε. Να κρατάς επαφές, δε λέω, αλλά να ορίζεις κι ένα μέτρο ξεκάθαρα ώστε να μη δημιουργηθούν προβλήματα στη ζωή σου αν π.χ. είσαι με κάποιον άνθρωπο. Ξεκαθαρίζουμε εξ’ αρχής λοιπόν τι επαφές θα έχουμε ή όχι με κάποιον πρώην ώστε όλα να βαίνουν καλώς κι ο καθένας να κοιμάται ήσυχος.
Πολλοί άνθρωποι λοιπόν, χρησιμοποιούν συναισθηματικά τεχνάσματα για να επιδιώξουν κάποια νέα σχέση με το πρώην ταίρι τους, για να δουν αν υπάρχει κάτι να σε δένει -ας πούμε- μ’ αυτόν ή πολύ απλά για να σου κάνουν τη ζωή ακόμη πιο δύσκολη, δεν το αποκλείουμε κι αυτό. Θα προσεγγίσουν με πολύ ιδιαίτερο τρόπο το «θήραμα» και θα του πειράξουν εκείνη την τελευταία κλωστούλα που ένωνε τότε τους δυο τους. Αφού τότε έκοψαν με κάθε τρόπο τις κλωστές τους, σήμερα προσπαθούν να τις ενώσουν, με ό,τι έχει απομείνει. Αμ δε.
Θα συμφωνήσω με τον φίλο Ψάλτη και θα ήταν καλύτερο να μείνουν τα πράγματα ως έχουν, παρά να ρισκάρουμε μια νέα αλλαγή στη ζωή μας για μια παλιά ιστορία που έχει τελειώσει. Κι έτσι πράττουν πολλοί. Συνήθως το «άκυρο» έρχεται ωμό και σερβίρεται «θύτη», το τρώει και δεν το χωνεύει. Άλλα σχέδια είχε στο νου κι άλλα πέτυχε. Παίζουν ύπουλα οι πρώην γιατί ξέρουν τα κουμπιά σου, αυτό όμως δε σημαίνει πως θα μασήσεις κιόλας.
Οι πρώην στη ζωή μας το μόνο που μπορούν να κάνουν σε εμάς, είναι να μάς αποκαλούν πρώην κι ως εκεί. Για να τελείωσε κάτι, πάει να πει πως ήταν η ώρα του. Δε γίνεται να τρως πιτόγυρα κάθε μέρα. Καλά μπορείς, αλλά θα πάθεις διαβήτη. Άρα το να τρως στη μάπα κάποιον πρώην σύντροφό σου κάθε μέρα, θα σε χαλάσει, αφού σε χάλασε ήδη μια φορά. Ας πούμε όχι στους πρώην και ναι στα πιτόγυρα (και σε κανένα μπρόκολο πού και πού).
Συντάκτης: Δημήτρης Καλαλές
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
