Τι κοινό θα μπορούσαν να έχουν ο Χίτλερ, η Μαντόνα, ο Μέγας Αλέξανδρος, η Κλεοπάτρα, ο Καρλ Ζούκερμπεργκ, η Μέριλιν Μονρόε, ο Μουσολίνι και η Όπρα Γουίνφρεϊ;
Εάν υποβάλλονταν οι παραπάνω χαρακτήρες στο τεστ προσωπικότητας DISC θα ανήκαν αδιαμφισβήτητα στην κατηγορία D.
Αγαπητέ μου Έλληνα αν η προοπτική μίας επαγγελματικής συνέντευξης σού προκαλεί ταχυπαλμία και είναι αρκετή ως σκέψη για να λούσει το κορμί σου κρύος ιδρώτας, ηρέμησε και σου έχω ευχάριστα νέα.
Δε φαντάζεσαι πόσο τυχερός είσαι, που μεταξύ άλλων δεν είσαι πολίτης της βασίλισσας της δύσης. Αν ήσουν, λοιπόν, Αμερικάνος υποψήφιος μίας θέσης εργασίας περιωπής μία συνεντευξούλα θα ερχόταν απλά ως ο επίλογος μίας σειράς δοκιμασιών και τεστ που θα είχαν προηγηθεί για να αξιολογήσουν τα προσόντα σου και κυρίως την προσωπικότητά σου.
Για να αποκτήσεις μία περίοπτη θέση στας Αμερικάς σαν να μην έφταναν τα πτυχία, μεταπτυχιακά, οι συστάσεις και φυσικά η εμπειρία θα πρέπει το τεστ προσωπικότητας DISC να κατατάξει την προσωπικότητά σου στο επίπεδο D (domineering).
Ελληνιστί εάν αποδεδειγμένα δεν αποτελείς ηγετική προσωπικότητα τα μεγαλεπήβολα σχέδιά σου για να μείνει τρόπον τινά το όνομά σου στην ιστορία, κάνουν φτερά.
Με αφορμή την παραπάνω έρευνα γεννάται το ερώτημα: «Μήπως είμαι κι εγώ ηγετική προσωπικότητα και άδικα χαραμίζομαι σε μια Ελλάδα που έχει μαύρα μεσάνυχτα γι’ αυτές τις τεχνικές αξιολόγησης;» Η απάντηση απαιτεί περαιτέρω έρευνα και που να αφήσεις ένα τέτοιο ενδεχόμενο να πάει χαμένο;
Ξεκινώ με τα βασικά για να καταλήξω σε μία λίστα χαρακτηριστικών των ηγετικών προσωπικοτήτων, στην προσπάθειά μου να δω τον εαυτό μου αν όχι σε όλα, τουλάχιστον στην πλειοψηφία αυτών.
Ευθείς, αποφασιστικοί, με υψηλό δείκτη αυτοπεποίθησης και ριψοκίνδυνοι είναι τούτοι οι ηγετικοί χαρακτήρες. Ορέγονται θέσεις επίδειξης των ικανοτήτων τους και αρνούνται πεισματικά να δώσουν το χέρι τους σε όποιον επιχειρεί να τους (καθ)οδηγήσει.
Δείχνουν πιστή προσήλωση στην πραγμάτωση των στόχων τους.
Κοινή επιθυμία τους αποτελεί η απόλυτη αποδέσμευση από οποιασδήποτε φύσεως κανόνες.
Κρυφός τους φόβος το ενδεχόμενο να καταλήξει η μεγαλειότητά τους αντικείμενο εκμετάλλευσης.
Ως ασυμβίβαστοι εραστές της αντικανονικότητας, πλέκουν τα αυτοκρατορικά τους δίχτυα για να αιχμαλωτίσουν τα πλήθη.
Κωφοί ακροατές αλλά δεινοί μάστορες του λόγου, έχουν το χάρισμα να αιχμαλωτίζουν με την επιβλητική τους παρουσία.
Έχουν μία ιδιαίτερη αντίληψη για τον χρόνο. Ενστερνίζονται ψυχή τε και σώματι τη λογική «ο χρόνος είναι χρήμα» και αποφεύγουν συναναστροφές που ενδέχεται να αποτελέσουν σπατάλη χρόνου.
Δεδομένου ότι απλά καθημερινά ζητήματα ρουτίνας αποτελούν πηγή απεριόριστης πλήξης, οποιοδήποτε ζήτημα το αντιμετωπίζουν με πλήρη σοβαρότητα και ευθύνη.
Ευέξαπτοι και ευερέθιστοι όντες, σου δίνουν την ευκαιρία να το διαπιστώσεις αρκεί να τους δώσεις μία στεγνή πληροφορία. Δεν αρκούνται στη λήψη πληροφοριών εάν αυτές δεν έχουν διασταυρωθεί για την εγκυρότητα και την προέλευσή τους.
Με το πέρας της έρευνας περί ηγετικών προσωπικοτήτων ένιωσα τέτοια κόπωση με την ανάγνωση μονάχα. Αποποιήθηκα το ενδεχόμενο ταύτισης της ταπεινής μου προσωπικότητας με μία D-προσωπικότητα με περισσή υπερηφάνεια.
Όλως παραδόξως πέταξα τη σκούφια μου από χαρά αλλά κυρίως ικανοποίηση που αποτελώ μέρος του κανόνα και όχι την εξαίρεση.
Όσο για τα μεγαλεπήβολα σχέδια επαγγελματικής καταξίωσης λόγω προσωπικότητας έβγαλαν κι αυτά φτερά. Το μελέτησα. Κατέληξα πως ούτε ερωτικά θα με ικανοποιούσε μία τέτοια διάκριση.
Δε γουστάρω, βρε αδερφέ, να περπατώ και να τρίζουν τα πεζοδρόμια.
Δε θέλω το όνομά μου να μείνει στην ιστορία αν πρόκειται να θυσιάσω τις αξίες μου στο βωμό της ματαιοδοξίας μου. Ακόμα και να το’ θελα όμως δε θα μπορούσα να το κατορθώσω, καθώς αυτές οι προσωπικότητες δεν γίνονται… γεννιούνται.
Συντάκτης: Χριστίνα Πέσιου
