Τα ζώα όπως υποστηρίζει περίτεχνα ο Γιαν Μαρτέλ μέσα από το μυθοστόρημά του «Η Ζωή του Πι» προτιμούν τη ζωή σε έναν ζωολογικό κήπο. Έτσι ακριβώς οι άνθρωποι προσαρμόζονται στην αφθονία της σύγχρονης κοινωνίας με τρόπο τελετουργικό.
Κατέληξε ο άνθρωπος να είναι επί της ουσίας ένα πλάσμα προστατευμένο από την «άγρια φύση». Σπάνια δραπετεύει όταν του δίνεται η ευκαιρία. Οικειοποιήθηκε το τσιμέντο σε σημείο τέτοιο που η φύση φαντάζει πραγματικά «άγρια».
Ας μην είμαστε μηδενιστές. Δεν είναι όλοι έτσι. Είμαστε κι εμείς που την τιμούμε τη φύση σε σημείο τέτοιο που την αποκαλούμε «μητέρα». Γιατί τη φύση αν την απολαύσεις με όλες σου τις αισθήσεις δεν μπορείς παρά να την ερωτευτείς, να τη λατρέψεις, να την εξυμνήσεις και να την τιμήσεις όπως της αρμόζει. Ο τρόπος είναι απλός.
Δες τη φύση.
Αν θαρρείς πως το ηλιοβασίλεμα είναι το ύψιστο των θεαμάτων που απλόχερα σου χαρίζει η φύση, είναι μάλλον επειδή κρατάει καλά κρυμμένα μυστικά της νύχτας . Δεν θα σου πω για το ολόγιομο φεγγάρι και την αυγουστιάκη πανσέληνο. Τα γνωρίζεις άλλωστε κάθε τόσο που σε πιάνει μία αίσθηση απομόνωσης, ρομαντισμού.
Τη μαγεία θα τη δεις τα βράδια πριν και μετά την πανσέληνο. Πριν γυρίσεις το κλειδί, πριν βγάλεις τα κλειδιά του σπιτιού σου, σήκωσε το κεφάλι σου και άφησε τις σκέψεις σου να ταξιδέψουν. Αν είναι καλοκαίρι σίγουρα θα δεις κάποιο αστέρι να πέφτει, κι αν δεν είσαι αστροφυσικός να το εξηγήσεις, συνειδητοποιείς δύο μεγάλες αλήθειες.
Τον απειροελάχιστο χώρο που καταλαμβάνεις σε αυτό που αποκαλούμε σύμπαν με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Αναιρείς τη ρήση «sky is the limit» αδυνατώντας να διακρίνεις όρια στον ουρανό.
Εσύ που ζεις στην πόλη και τον έναστρο ουρανό ντύνει το καυσαέριο του αυτοκινήτου σου, μπορείς να κάνεις έναν περίπατο στο κοντινότερο βουνό ή λόφο, σε μια παραλία, ακόμα και σ’ ένα πάρκο. Τη χωροταξική δομή σου και την απεραντοσύνη των ορίων θα τα δεις μέσα σε εκτάσεις όπου το βλέμμα χάνεται και πλημμυρίζει χρώματα.
Άκου τη φύση.
Δε θα σου μιλήσω για ήχους που ηρεμούν το πνεύμα σου και γαληνεύουν την ταραγμένη ψυχοσύνθεσή σου, όπως παφλασμοί, τιτιβίσματα ή θροΐσματα. Για ησυχία θα σου μιλήσω.
Ο ήχος είναι τόσο ύπουλος στην καθημερινότητά σου που ταλαντεύει και διακυβεύει εν αγνοία σου τις ισορροπίες σου. Φωνές, πληκτρολόγια, τηλέφωνα, οχήματα, κορναρίσματα, βογκητά κι ενώ η μέρα ήταν κατά τ’ άλλα άψογη, αδυνατείς να δικαιολογήσεις τα νεύρα σου.
Την αστική αναταραχή σου υπόσχεται να εξισορροπήσει μία βόλτα εκεί που η φύση θα σου κάνει τα χατίρι να μείνει σιωπηλή. Κι αν ακούσεις και κανένα τιτίβισμα ή κάποιο άλλο ζωντανό να σου μιλά, μέρος της αηχίας θα το θεωρήσεις.
Μύρισε τη φύση.
Τι να σου πω για την ικανοποίηση της όσφρησης; Σε όλες οι σημαντικές στιγμές της ζωής σου ένα άνθος θα ντύνει το σκηνικό. Έχεις αναρωτηθεί γιατί; Γιατί να μην προσφέρεις, ας πούμε φαγητό; Θα το μυρίσεις, θα το ορεχτείς άσε που θα το απολαύσεις κιόλας. Δε θα σε ικανοποιήσει, όμως, όσο το τριαντάφυλλο, η τουλίπα, το χρυσάνθεμο ή ακόμα και το γαρύφαλλο που περιμένεις ως επισφράγισμα συναισθημάτων.
Εθιμοτυπική κίνηση θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει και εν μέρει ίσως και να ισχύει. Αυτός ο κάποιος τι θα ‘λεγε για την διέγερση που προκαλούν οι μυρωδιές της άνοιξης; Ποιος δεν παρασύρεται από τις μυρωδιές της άνοιξης; Ποιος δεν αναστατώνεται; Ποιος θα φανταζόταν μία άνοιξη χωρίς τα αρώματα της φύσης;
Άγγιξε τη φύση.
Βγάλε τα παπούτσια και περπάτα ξυπόλυτος στην άμμο. Κάνε μία βουτιά και άφησε τη θάλασσα να σ’ αγκαλιάσει. Αν βρέξει μετά από λίγο μην ψάξεις για ομπρέλα, συνέχισε να απολαμβάνεις την αλμύρα της θάλασσας που γλυκίζει πού και πού από τις σταγόνες της βροχής. Εκεί γίνεσαι ένα με τη φύση. Δε νιώθεις απροστάτευτος, ούτε εκτεθειμένος . Ελεύθερος αισθάνεσαι.
Γεύσου τη φύση.
Δοκίμασε τους καρπούς της όπως η ίδια σου τους προσφέρει. Αγνούς και ακατέργαστους. Αν είσαι παιδί της πόλης, ψάξε φρούτα και λαχανικά, μη ορμονοπαραγώμενα. Αν το έχεις δοκιμάσει, σίγουρα έχει αντικαταστήσει το άγευστο εκείνο προϊόν που νόμιζες για φρούτο. Αν δεν το έχεις δοκιμάσει ακόμα έχεις δύο επιλογές.
Αν είσαι εργαζόμενο αστικό νιάτο κάνε μία έρευνα και θα βρεις σίγουρα αμιγώς βιολογικά προϊόντα που θα σου αποκαλύψουν το γαστρονομικό μεγαλείο της φύσης.
Αν είσαι άνεργος ιδού η ευκαιρία. Αποκεντροποίηση είναι η λύση και η τελευταία λέξη της μόδας. Μέχρι κι οι αστέρες του Χόλυγουντ, αν και λίγο καθυστερημένα, ανακάλυψαν την αξία της επιστροφής στη φύση κι άρχισαν να καλλιεργούν τη σοδειά τους στα εξοχικά τους.
Με πρωτοπόρο την Όπρα Γουίνφρεϊ να λανσάρει τη γαλότσα και την εργασιακή φόρμα ως τελευταία λέξη της μόδας. Καταλαβαίνεις ότι δεν έχεις παρά να τα παρατήσεις όλα και να επιστρέψεις εκεί που όλες οι αισθήσεις σου ικανοποιούνται στο έπακρο.
Αν περιμένεις, λοιπόν, η βουκολικότητα να συντροφεύσει τη δύση της ζωής σου απολαμβάνοντας τη συνταξιοδότησή σου με τον σύντροφό σου στον ονειρεμένο κήπο που θα έχεις μόλις φτιάξει.
Σου υπενθυμίζω πως η σύνταξη, θα είναι μάλλον συνταξούλα και την απόλαυση θα παρεμποδίζει μία ενδεχόμενη αδυναμία στην όσφρηση, ένας καταρράκτης ή μία βαρηκοΐα στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Αποποιήσου των εικονικών αισθήσεων που σου παρέχει το άστυ κι επέστρεψε στη «μητέρα» φύση.
Συντάκτης: Χριστίνα Πέσιου
