Φήμες λένε πως για να γνωρίσεις πραγματικά τον άνθρωπο που είναι δίπλα σου απαιτείται χρόνος. Πρέπει να περάσεις όμορφες κι άσχημες στιγμές μαζί του. Πρέπει να βιώσεις χαρές και λύπες πλάι του για να τον μάθεις.
Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι πως για να γνωρίσεις ουσιαστικά έναν άνθρωπο αρκεί μονάχα να χωρίσετε. Ο χωρισμός είναι η στιγμή που ο άνθρωπος αποκαλύπτει όλες τις πτυχές του χαρακτήρα του. Απαλλαγμένος από συναισθηματικά στολίδια, αποκαλύπτεται γυμνός . Το θέαμα, τις περισσότερες φορές, είναι αποκρουστικό ή σοκαριστικό.
Λίγο η πλήξη, λίγο το καλοκαιράκι, λίγο το φλερτ που σου λείπει, λίγο που άρχισε το πράμα να σοβαρεύει, δε θέλει και πολύ η σχέση για να καταντήσει κόκκινο πανί.
Κάπου εκεί, λοιπόν, είναι που θα δεις έναν, κατά τ’ άλλα ήρεμο και διαλλακτικό άνθρωπο, να μεταμορφώνεται σε μαινόμενο ταύρο. Βλέπεις το αρνάκι να γίνεται στρίγγλα. Κουνάς το κεφάλι σου για να διασφαλίσεις ότι δεν πρόκειται για ταινία επιστημονικής φαντασίας, όπου ο πρωταγωνιστής με το πάτημα ενός κουμπιού αλλάζει μορφή. Δεν χρειάζεται πανικός και σε καμία περίπτωση δεν έγινε εισβολή εξωγήινου στο σπίτι σου. Με όση ψυχραιμία διαθέτεις τη δεδομένη στιγμή αρκεί μονάχα να αποδεχτείς ότι ανακαλύπτεις μία πτυχή του ανθρώπου σου, που δεν είχες καν διανοηθεί.
Μία άλλη κλασική περίπτωση επαναπροσδιόρισης της εικόνας που είχες για τον σύντροφό σου, είναι η μετάλλαξη του ρομαντικού και εκδηλωτικού ανθρώπου σε στρείδι. Εν όψει χωρισμού θα δεις αυτόν που λίγο πριν μοιραζόταν κάθε του σκέψη μαζί σου, να έχει κλειστεί στο καβούκι του και να υποδύεται τη «Μαρία της Σιωπής» με μεγαλύτερη επιτυχία από την Βουγιουκλάκη.
Να σου τα ερωτηματικά και μια αράδα απορίες να παρελαύνουν στη σκέψη σου. Κάνεις σενάρια, τα βάζεις με τον εαυτό σου, προσπαθείς να μπεις σε μία διαδικασία αυτογνωσίας κι ο άλλος σωστός Μουγγοθόδωρος.
Και δώσε τα τηλέφωνα και τα μηνύματα, μπας και βγάλεις κανένα συμπέρασμα της προκοπής. Ακολουθείς τις διαλλακτικές μεθόδους, προειδοποίηση-απειλή, αλλά απάντηση καμία. Αρχίζουν να σε ζώνουν τα φίδια.
«Μήπως έπαθε κάτι; Μήπως καταπιέστηκε; Βρε λες να βρήκε κάτι καλύτερο; Έκανα κάτι λάθος και τον έδιωξα; Πώς είναι δυνατόν να εξαφανίζεται τόσο απλά; Πώς γίνεται να μη μου εξηγεί τι συμβαίνει; Μέχρι χθες ήμασταν μια χαρά…» θα σκεφτείς και το δάκρυ κορόμηλο.
Σε αυτή την περίπτωση, επίσης, γκρεμίζεται η εικόνα που είχες για τον σύντροφό σου και νιώθεις να καταρρέει μια καλά στημένη πραγματικότητα. Το καλό που σου θέλω, άνθρωπέ μου. Πάψε να το παίζεις κλαίουσα χήρα στο κρεβάτι και ξεστραβώσου. Απλά αποδέξου πως ο χωρισμός σου έδειξε την καθολική εικόνα του συντρόφου σου. Αν αυτή σου ταιριάζει, συνέχισε να το παίζεις «drama queen» και μπορεί κάποια στιγμή να πάρεις τις απαντήσεις που διακαώς αναζητάς. Αν όχι, σου δίνεται η ευκαιρία να αποχωρήσεις. Άντε κι εις άλλα με υγεία.
Αν, από την άλλη, ανήκεις στην κάστα των ανθρώπων που καταπιέζουν στοιχεία της προσωπικότητάς τους και τα ξαμολάνε όταν χωρίζουν, ξανασκέψου λίγο την εικόνα που με κόπο έχτισες και προστάτευσέ την.
Μη γίνεσαι κι εσύ μαινόμενος ταύρος, άνθρωπέ μου. Μη μεταλλάσσεσαι επειδή απλώς αδυνατείς να βρεις έναν τρόπο αξιοπρεπή για να χωρίσεις. Μην ωρύεσαι ψάχνοντας να βρεις το δίκιο σου. Μην εξαφανίζεσαι σαν να είσαι καταζητούμενος. Μη γίνεσαι ξινούλης κι εριστικός. Μην προσπαθείς μάταια να προκαλέσεις την αγανάκτηση στον σύντροφό σου για να ενστερνιστείς τον ρόλο του θύματος. Μη θυμώνεις και συγκράτησε τον οχετό της οργής αν τύχει να εκνευριστείς. Μην εκτοξεύεις κατηγορίες και μη γκρινιάζεις.
Να την προσέχεις την αντίδραση του χωρισμού και να τα ζυγιάζεις τα πράγματα. Έχουν άλλη βαρύτητα οι πράξεις όταν χωρίζουν οι άνθρωποι. Είναι κρίμα να δείχνεις ασέβεια σε μία σχέση επειδή απλά ήρθε η ώρα να πεθάνει. Είναι ασέλγεια να υποτιμάς τις τελευταίες σας στιγμές με τον άνθρωπό σου. Είναι λιγόψυχο να το βάζεις στα πόδια σαν δραπέτης. Είναι αναξιοπρεπές να εκτίθεσαι.
Τα είπε κι ο Καβάφης εξάλλου.
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.