Να αφιερώνεις στον εαυτό σου λίγο από το χρόνο σου

Μέρες έρχονται και μέρες φεύγουν. Μέρες γεμάτες αδρεναλίνη, χαμόγελα και ενεργητικότητα κι άλλες με ενέργεια μηδενική, αυτές που δεν εκμεταλλευτήκαμε σωστά. Κάτι τέτοιες μέρες, που δεν έχουμε τίποτα να κάνουμε ή πιο σωστά, δε θέλουμε να κάνουμε τίποτα, είναι αυτές που μέσα στην αδράνεια κάτι μας λείπει.

Κάτι ασήμαντο θα είναι λογικά, σκεφτόμαστε, γιατί αν ήταν κάτι σημαντικό σίγουρα θα το γνωρίζαμε. Μα πώς μπορούμε να το γνωρίζουμε, αν δεν το έχουμε πρώτα συζητήσει με τον εαυτό μας; Να τα πούμε λιγάκι, να επεξεργαστούμε τα συναισθήματα και τα γεγονότα που βιώσαμε μέσα στις μέρες, να ανταλλάξουμε απόψεις με το υποσυνείδητο μας. Κοινώς; Να μάθουμε τι μας γίνεται.

Γι’αυτό και μόνο το λόγο, θα έπρεπε να αφιερώνουμε λίγες ώρες μονάχα στον εαυτό μας. Το να διαλογίζεσαι δεν είναι φιλοσοφία ή περιττή πολυτέλεια· είναι αναγκαιότητα. Μερικές φορές το μήνα, βρε παιδί μου, είναι αρκετές. Δεν είναι ανάγκη να κλέψουμε χρόνο από δουλειά, εξόδους ή οποιαδήποτε ασχολία. Χρειάζεται μονάχα να εκμεταλλευτούμε αυτές τις μέρες που ξεχειλίζουν από αδράνεια και να τις μετατρέψουμε σε κάτι λίγο πιο λειτουργικό.

Πιάσε τον εαυτό σου αγκαζέ, ντύσε τον με άνετα ρούχα και πήγαινε τον σε ένα μέρος που γνωρίζεις πως του αρέσει. Είτε αυτό είναι μια όμορφη παραλία, είτε ένα μπαλκόνι με θέα ή ακόμα και μία αγαπημένη γωνία του σπιτιού. Απενεργοποίησε το κινητό σου· να μείνετε ολομόναχοι. Βάλε του ένα ποτό, άναψε ένα τσιγάρο και ξεκίνα την κουβέντα.

Κάτι τέτοιες στιγμές μοναξιάς, όταν είσαι χαμένος απ’ όλους κι απ’ όλα, είναι πάντα οι πιο κατάλληλες για να γνωρίσεις καλύτερα το «εγώ» σου. Γιατί με το πέρασμα του χρόνου ο άνθρωπος αλλάζει, εξελίσσεται κι αυτό συνήθως συμβαίνει χωρίς να το αντιληφθεί. Μίλα μαζί του για γεγονότα που σε στιγμάτισαν τον παρόντα καιρό, για καταστάσεις που σε προβλημάτισαν ή σε ενθουσίασαν, ζήτα του μια γνώμη για επιλογές που πρέπει να πραγματοποιήσεις.

Θα έχει σίγουρα να σου πει πολλά, γιατί μονάχα όταν είστε οι δυο σας το μυαλό λειτουργεί καθαρά, μονάχα τότε επεξεργάζεται καταστάσεις και γεγονότα στο μέγιστο. Μόνο κάτι τέτοιες στιγμές μοναξιάς μπορείς να συνειδητοποιήσεις πράγματα σημαντικά και ασήμαντα τα οποία, αν δεν τους είχες αφιερώσει τον κατάλληλο χρόνο σκέψης, δεν θα τα κατανοούσες ποτέ.

Κι όταν θεωρήσεις πως ο διαλογισμός απέδωσε το επιθυμητό αποτέλεσμα, ξεκίνα τον προσωπικό απολογισμό. Αυτός θα είναι το πιο σημαντικό κομμάτι της ιδιωτικής αυτής συνάντησης. Πες στον εαυτό σου ένα «μπράβο» συνοδευόμενο με ένα «ευχαριστώ», για τις στιγμές που ξεπέρασε τα όρια του, για εκείνες τις στιγμές που υπήρξε η μοναδική σου στήριξη όταν οι υπόλοιποι δεν είχαν τη δυνατότητα να το κάνουν. Τέλος, ζήτα του ένα μεγάλο «συγνώμη» για τις φορές που τον αδίκησες, που του φέρθηκες λιγότερο καλά απ’όσο του άξιζε, αλλά και για αυτές τις στιγμές που επέτρεψες να τον ποδοπατήσουν και να τον εκμεταλλευτούν, χωρίς να δώσεις την κατάλληλη μάχη.

Κι αν είσαι ένας από αυτούς που θεωρούν ότι τα έχουν ήδη βρει με τον εαυτό τους; Είμαι σίγουρη πως όλο και κάτι θα σου διαφεύγει, κάτι που κρύβεται καλά σε μια γωνία του μυαλού σου και θα στο αναφέρει αυτός.

Γιατί δεν πρέπει ποτέ να αισθανόμαστε σίγουροι για το τι συμβαίνει μέσα μας, αφού το υποσυνείδητο παίζει πολύπλοκα παιχνίδια με το συνειδητό κομμάτι του μυαλού μας. Πρέπει μονάχα να αποδεχόμαστε την ανάγκη επικοινωνίας με τον εαυτό μας. Ανάγκη επιτακτική, της οποίας η τακτική ικανοποίηση έχει τη δυνατότητα να μας προσφέρει πνευματική και συνεπώς σωματική αγαλλίαση.