Οι φίλοι είναι τα άτυπα αδέλφια μας

Οι φίλοι μας, σίγουρα, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Ποιος άλλωστε είναι ικανός να χαρακτηρίσει τη ζωή του «ευχάριστη» χωρίς αυτούς;

Οι φίλοι όμως είναι πολλοί. Μερικοί απ’ αυτούς είναι φίλοι του «καφέ», άλλοι εντάσσονται στην κατηγορία «ξενύχτι» κι άλλοι είναι εκεί μονάχα για να δηλώσουν την παρουσία τους· χωρίς κάποιο ουσιαστικό σκοπό.

Υπάρχει όμως ακόμα ένα είδος φίλου, το οποίο είναι δύσκολο να περιγράψεις απλώς με μία λέξη εντός εισαγωγικών. Το είδος αυτό δεν περιγράφεται με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, ούτε κατηγοριοποιείται εύκολα. Μπορείς μονάχα να το περιγράψεις με συναισθήματα.

Είναι αυτοί οι φίλοι με τους οποίους μπορείς να είσαι ο εαυτός σου. Όχι, ο εαυτός που θες να δείξεις παραέξω. Ο πραγματικός σου εαυτός. Αυτός που κουβαλάς τις στιγμές που είσαι μόνος σου, αυτός που δε σκέφτεται πριν πράξει, δρα αυθόρμητα.

Είναι οι ίδιοι με τους οποίους παύεις να είσαι σκληρός, δεν εκδηλώνεις σταγόνα εγωισμού ή αντίδρασης. Δίπλα τους γκρεμίζεις κάθε σου τοίχο. Είσαι μαζί τους και νιώθεις ότι είσαι μόνος, ξέρεις τι σκέψη έχουν κάνει πριν καν προλάβουν να μιλήσουν. Γιατί; Γιατί είναι μέρος της προσωπικότητάς σου. Βλέπεις εσένα στις πράξεις και τις κινήσεις τους.

Είναι αυτοί, οι οποίοι δε θα διστάσουν να σου μιλήσουν ειλικρινά, αυτοί που θα σου αντιμιλήσουν ή ακόμη και θα σε προσβάλλουν όταν το χρειάζεσαι. Γιατί πολλές φορές ο άνθρωπος χάνει τον εαυτό του χωρίς να το αντιληφθεί, αλλά αυτοί θα είναι εκεί και θα το δουν. Θα παλέψουν με νύχια και με δόντια να επαναφέρουν το κομμάτι σου αυτό, που θα παραστρατήσει. Κι αν δουν ότι αντιλήφθηκες την απουσία του, αλλά δεν το θέλεις πίσω; Θα είναι και πάλι εκεί για να στηρίξουν το νέο σου εαυτό.

Είναι αυτοί οι φίλοι, που δε θ’ αφήσουν καμία ύπαρξη να σε προσβάλλει ή να σε μειώσει· εκτός απ’ τον ίδιο τους τον εαυτό βέβαια. Δε θα πουν ποτέ κάτι άσχημο πίσω απ’ την πλάτη σου, εκτός αν πρώτα το έχουν πει σε σένα τον ίδιο.
Αυτοί που κάθονται ώρες δίπλα σου, με σκοπό να υπεραναλύσουν τις πηγές των ανησυχιών σου, να δημιουργήσουν πιθανά σενάρια και συνεπώς, να σκηνοθετήσουν τις κατάλληλες αντιδράσεις που αναλογούν σε κάθε ένα απ’ αυτά. Αν υπήρχε βραβείο υπερανάλυσης, θα πήγαινε σίγουρα σε εσάς. Η απουσία ρεαλισμού φυσικά, αποτελεί κύριο φόντο των συγκεκριμένων συζητήσεων.

Είναι αυτοί με τους οποίους έχεις μοιραστεί τις πιο σκοτεινές σου σκέψεις, αλλά κυρίως πράξεις. Πράξεις τις οποίες όταν συζητάτε κι υπόσχεστε να μη διαρρεύσουν ποτέ, συνοδεύονται από εικόνες με τις μορφές σας σε αίθουσες δικαστηρίων ή και πίσω από κελιά κάποιου αστυνομικού τμήματος.

Τέλος, είναι αυτοί που όταν βρίσκονται μακριά, δεν αντιλαμβάνεσαι εις βάθος την απουσία τους. Ακούστηκε περίεργο, το ξέρω. Την αντιλαμβάνεσαι όμως, μονάχα στο πρακτικό κομμάτι. Όσον αφορά το συναισθηματικό; Είναι σαν να μην έλειψαν ποτέ, γιατί είναι πάντα δίπλα σου. Θα βρείτε τρόπο να επικοινωνήσετε, ακόμη κι αν βρίσκεστε σ’ ένα ξερονήσι. Χωρίς σήμα. Χωρίς καν τηλέφωνο. Ακόμη κι αν έρχεται το τέλος του κόσμου.

Κι όταν το κάνετε; Δε θα σπαταλήσετε το χρόνο σας στο πώς περάσατε τη μέρα σας, αυτό το ξέρετε ήδη, γιατί τους ξέρετε τόσο καλά.

Θα εισέλθετε φουριόζοι στο ψητό. Και δώσ’ του οι συμβουλές και δώσ’ του οι ανησυχίες και ξεκινούν πάλι τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Το καλύτερο μετά απ’ όλα αυτά; Η ώρα του αποχαιρετισμού. Ένα «Άντε, σε βαρέθηκα» ή στην καλύτερη «Σ’αγαπώ», τους αρκεί, γιατί κι αυτό το γνωρίζουν ήδη.

Θα επιλέξω να σταματήσω εδώ, διότι αν αναλύσω όλα αυτά που σου προσφέρουν αυτοί οι φίλοι, το άπειρο θεωρείται μικρή ποσότητα για να περιγράψει τις παραγράφους που θα γεμίσω. Δεν ξέρω για σένα, αλλά εγώ έκανα ήδη εικόνα κάποια άτομα καθώς έγραφα τα παραπάνω. Αν το έκανες κι εσύ, πρόσεξε.

Πρόσεξε τα άτομα αυτά, φύλαξέ τα καλά δίπλα σου, κράτησέ τα σφιχτά κι αγκάλιασέ τα σαν να είναι κάτι εύθραυστο. Γιατί τα άτομα αυτά ήταν, είναι και θα είναι κομμάτι του εαυτού σου. Αξίζει ένα «ευχαριστώ» ξεχωριστά σε κάθε ένα απ’ αυτούς τους φίλους, για όλα αυτά που σου προσφέρουν καθημερινά, για τη βοήθεια που έχουν παράσχει όσον αφορά τη διαμόρφωση του χαρακτήρα σου και τέλος για την ύπαρξη τους γενικότερα.

Είτε αυτή είναι δίπλα σου, είτε μακριά σου.