Ρε φίλε, μετά από τόσο καιρό έκοψα το κάπνισμα

Ένα από δυσκολότερα πράγματα που έκανα στη ζωή μου ήταν να κόψω το κάπνισμα. Είναι μια προσωπική μάχη με τον εαυτό σου, στην κυριολεξία παλεύεις με το μυαλό σου και προσπαθείς να το πείσεις ότι είναι για το καλό σου. Εννοείται πως είναι για το δικό σου καλό, εννοείται πως για να κόψεις πρώτα το τσιγάρο πρέπει πρώτα να πείσεις τον εαυτό σου ότι μπορεί να το κάνει. Είναι δύσκολο, θέλει πυγμή, θέλει αποφασιστικότητα.

Αν γενικότερα σαν άνθρωπος δεν τα έχεις αυτά, δύσκολο να τα καταφέρεις και εδώ που τα λέμε δύσκολα καταφέρνεις το οτιδήποτε αν δεν είσαι αποφασιστικός.

Είναι ένα μεγάλο προτέρημα το να μπορείς να επιβληθείς στο μυαλό σου, πολύ δύσκολο, τόσο δύσκολο όσο και το να προσπαθείς να επιβάλλεσαι στην καρδιά σου και να της λες να μην αγαπάει ή να μην πονάει. Χαζομάρες, είναι ακατόρθωτο.

Όχι όμως και το να παλεύεις με τον εθισμό σου, όποιος και αν είναι αυτός, μεγάλος ή μικρός απλά βλαβερός ή και θανατηφόρος. Για να παραιτηθείς από την κακιά σου συνήθεια πρέπει να αποδεχτείς ότι δεν έχει τίποτα το καλό να σου προσφέρει, να αποδεχτείς ότι χωρίς αυτή και πάλι καλά θα είσαι, για να μην πούμε και καλύτερα. Κάθε φορά που νιώθεις την ανάγκη να ανάψεις ένα τσιγάρο σκέψου ότι σβήνεις δέκα λεπτά από τη διάρκεια της ζωής σου, αφαίρεση στην αφαίρεση πόσο σου μένει; Έκανες όσα ονειρευόσουν; Σου φτάνει ο χρόνος; Αξίζει να τη σπαταλάς έτσι;

Δυστυχώς όταν προσπαθούσα να κόψω το τσιγάρο δε σκέφτηκα τίποτα από αυτά, μπορεί βέβαια ακόμα και να τα είχα σκεφτεί τέτοιο αγύριστο κεφάλι που είμαι να μην έκανε καμία διαφορά για μένα. Αυτό που έπεισε εμένα να χειριστώ το μυαλό μου και τη δική μου εξάρτηση είναι πως δεν μπορεί κανένας να με χειριστεί και να με κάνει να κάνω κάτι που δε θέλω, δε θα το κάνει το τσιγάρο, ο εγωισμός μου ήταν αρκετός. Να και μια φορά που μου φάνηκε χρήσιμος.

Είναι γεγονός πως είμαι control freak, σε τέτοιο σημείο που αρνούμαι πεισματικά να αφήσω οτιδήποτε να έχει μεγαλύτερο έλεγχο πάνω μου από ό,τι εγώ σε αυτό. Αυτό είναι και η δική μου σωστική λέμβος, από τη στιγμή που το συνειδητοποίησα αυτό δε χρειάστηκε τίποτα άλλο. Απλά έκοψα το κάπνισμα.

Όλοι μας έχουμε το δικό μας reset button και την κατάλληλη στιγμή το ανακαλύπτουμε, αν πραγματικά θέλεις να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου, για σένα και να είσαι περήφανος που το κατάφερες θα το κάνεις, να είσαι σίγουρος, να είσαι περήφανος και αποφασιστικός. Ο καθένας έχει τους δικούς του στόχους, τα δικά του Έβερεστ και τις δικές του προσωπικές μάχες, ποιος όμως ο καλύτερος σου αντίπαλος από τον ίδιο σου τον εαυτό που θα σε αντιμετωπίσει στα ίσια;

Σαφέστατα και δεν ισχυρίζομαι πως η ψύχωσή μου με τον έλεγχο είναι καλή, εννοείται δεν είναι, αλλά θέλω δε θέλω είναι κομμάτι του εαυτού μου και παλεύω χρόνια και με αυτό, απλά στην προκειμένη στιγμή ήταν απλά ένα σκαλοπάτι για να κάνω κάτι καλό χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι κάτι καλό για μένα γενικά. Από την άλλη πλευρά όταν μεταμορφώνεις τα αρνητικά σου σε θετικά ή έστω σε μοχλούς πίεσης για θετικές πράξεις κάτι είναι και αυτό, κάπου χρησιμεύει κάπου εξομαλύνει την κατάσταση και φέρνει μια ισορροπία.