Φιλία. Πολυφορεμένη λέξη, σαν την αγάπη. Άλλοτε χρησιμοποιείται για να εκφράσει το πραγματικό της νόημα και άλλοτε για να κρύψει όσα δεν πρέπει να ξεφύγουν από την ασφάλεια που προσφέρει η σφαίρα της.
Λες ότι είστε φίλοι και προσπερνάς το καρδιοχτύπι που συνοδεύει κάθε φορά που το όνομά του εμφανίζεται στην οθόνη του κινητού σου. Απλά ξαφνιάστηκες, δεν περίμενες να χτυπήσει το κινητό, αυτό είναι όλο.
Λες ότι είστε φίλοι και δικαιολογείς την υπερένταση που έχεις κάθε φορά που πρόκειται να συναντηθείτε. Λογικό δεν είναι, δε συμβαίνει αυτό όταν έχεις καιρό να δεις έναν δικό σου άνθρωπο και σου έχει λείψει;
Λες ότι είστε φίλοι και «αθωώνεις» τις αμήχανες σιωπές, τα βλέμματα που μιλάνε από μόνα τους. Η ιδέα σου ήταν, προσπέρασέ τα, τα λόγια και οι πράξεις μετράνε, σιγά μην κάτσουμε τώρα να ασχοληθούμε με το πώς σε κοίταξε. Αν σε κοίταξε, μπορεί και να μην είδες καλά.
Είστε φίλοι, μην ανησυχείς καθόλου. Όταν μιλάτε για τις σχέσεις σας, κανείς από τους δύο δε νιώθει το παραμικρό τσίμπημα ζήλιας, είστε και οι δύο πολύ άνετοι, μπορείτε να τα λέτε όλα μεταξύ σας.
Σαφώς και χαίρεσαι που βρήκε έναν άνθρωπο με τον οποίο δείχνει να περνάει καλά. Χαίρεσαι τόσο πολύ όταν σκέφτεσαι το «φιλαράκι» σου στην αγκαλιά της καινούριας του σχέσης, που σου έρχεται να βάλεις τα κλάματα απ’ τη χαρά σου.
Εννοείται πως όταν γνώρισες το «αίσθημα», το συμπάθησες πάρα πολύ, γιατί φαίνεται και γαμώ τ’ άτομα, γλυκό, ευγενικό, όλα τα έχει. Εντάξει, μπορεί να πρόσεξες και δυο-τρία στραβά, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος. Δεν είχες την ανάγκη να βρεις ελαττώματα. Απλά διαθέτεις παρατηρητικότητα. Τι φταις εσύ, δηλαδή, που θες για το κολλητάρι σου τα καλύτερα; Αυτό δε θέλουμε όλοι για τους φίλους μας;
Φυσικά και είστε φίλοι. Κι αυτή η πληρότητα, αυτή η ευτυχία που νιώθεις όταν είστε αγκαλιασμένοι, αυτό που σε κάνει να κλείνεις τα μάτια σου, για να παρατείνεις τη στιγμή, είναι απόλυτα δικαιολογημένο. Δικαιολογείται λόγω της βαθιάς αγάπης που υπάρχει μεταξύ σας.
Α! Και της χημείας. Έχετε χημεία, συνεννοείστε, υπάρχει εγκεφαλική σύνδεση, πώς το λένε; Έχετε αναπτύξει έναν δικό σας κώδικα επικοινωνίας, ε και; Συμβαίνει καμιά φορά, συναντάμε στη ζωή μας ανθρώπους που ξέρουν τι θα πούμε πριν το πούμε. Τι σημαίνει αυτό, ότι θα τους ερωτευτούμε κιόλας;
Άντε καλέ που κοιτάς το κινητό σου κάθε δυο λεπτά, επειδή δε σου έχει απαντήσει. Σιγά μην καίγεσαι, απλά ανησυχείς λίγο, γιατί την τελευταία φορά που μιλήσατε δεν ακουγόταν πολύ καλά. Αυτό είναι όλο.
Όσο γι’ αυτούς που νομίζουν ότι υπάρχει κάτι μεταξύ σας και πετάνε σπόντες μεταξύ αστείου και σοβαρού, απλά δεν έχουν με τι να ασχοληθούν και προσπαθούν να βγάλουν είδηση, εκεί που δεν υπάρχει. Γιατί εσείς είστε φίλοι, πόσες φορές θα πρέπει να τους το πεις ακόμα για να το πιστέψεις – ε, συγγνώμη- για να το πιστέψουν, ήθελα να πω;
Εσείς οι δύο είστε φίλοι. Μόνο φίλοι, απλοί φίλοι και τίποτα παραπάνω. Και θα το επαναλαμβάνεις στον εαυτό σου όσες φορές χρειαστεί, θα του το λες όποτε το ξεχνάει, ξανά και ξανά, μέχρι να το ξεχάσει εντελώς.
Θα του το λες άλλες φορές γελώντας, άλλες σφίγγοντας τα δόντια και άλλες πνίγοντας τα δάκρυά σου, αλλά δε θα επιτρέψεις να βγει τίποτα άλλο από μέσα σου, καμιά σκέψη επικίνδυνη και απειλητική δε θα δει το φως της μέρας.
Δε θα αφήσεις κανέναν παρορμητισμό, καμία χαζορομαντική ιδέα να σου πάρει απ’ τα χέρια τον έλεγχο της ζωής σου, της καθημερινότητάς σου, αυτού που με τόσο κόπο και αγώνα έχεις καταφέρει να χτίσεις.
Εσείς οι δύο είστε φίλοι, γιατί οτιδήποτε άλλο θα ήταν μια σκέτη καταστροφή, μια απόλυτη αποτυχία. Σιγά μη βρίσκατε την ευτυχία, σιγά μη γαλήνευαν οι ψυχές σας, σιγά μην ήταν όλα όμορφα. Εδώ είναι αληθινή ζωή, δεν παίζουμε σε χολιγουντιανή ταινία, τι νόμιζες;
Σιγά μη ρισκάρεις. Δεν έχεις άλλα περιθώρια για ρίσκα. Δεν έχεις άλλες αντοχές. Δε χρειάζεται να το ζήσεις, δεν είναι για σένα αυτά τα πράγματα.
Όχι βέβαια, δεν είσαι δειλός άνθρωπος, ποιος είπε κάτι τέτοιο;
Μόνο λίγο αναβλητικός.
Αναβάλλεται η ζωή, δεν αναβάλλεται;
Επιμέλεια Κειμένου Ζωής Ναούμ: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Ζωή Ναούμ
