Άνθρωποι–μέντορες: Αυτοί που έρχονται στο δρόμο μας, για να μας δώσουν κατεύθυνση. Αυτοί που μας βοηθάνε ν’ ανακαλύψουμε τον προορισμό μας. Αυτοί που μας κρατάνε το χέρι, για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε ταυτότητα, να χαράξουμε πορεία ζωής.
Ο μέντοράς σου θα μπει αθόρυβα στη ζωή σου. Δεν έχει λόγο να κάνει θριαμβευτική είσοδο, θα θριαμβεύσει στην πορεία με τα έργα του. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα μείνει για πολύ, θα μείνει ακριβώς τόσο, όσο χρειάζεται για να ολοκληρώσει την αποστολή του.
Όταν τον γνωρίσεις, θα διακρίνεις κάτι διαφορετικό πάνω του, θα σκεφτείς ότι δε μοιάζει με τόσους και τόσους, θα τον παρατηρήσεις με ενδιαφέρον. Στην πορεία, θ’ αναρωτιέσαι τι είναι αυτό που τον κάνει τόσο ξεχωριστό, θα κρέμεσαι απ’ το στόμα του όταν μιλάει, θα προσπαθείς να καταλάβεις από πού πηγάζει η σοφία του.
Συνήθως, θα ‘ναι μεγαλύτερός σου, θα διαθέτει μια παραπάνω εμπειρία ζωής. Μπορεί να ‘ναι μια αγαπημένη θεία, αυτή που πάντα σε συμβουλεύει και νιώθεις ότι έχει τη λύση σ’ όλα σου τα προβλήματα. Μπορεί να ‘ναι ένας υπέροχος καθηγητής, που σ’ έκανε να λατρέψεις ένα μάθημα, που μέχρι εκείνη τη στιγμή σου φαινόταν βαρετό και αδιάφορο. Μπορεί να είναι ακόμα κι ένας σύντροφος, που η σχέση μαζί του είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα πνευματική.
Μπορεί να ‘ναι ένας ή περισσότεροι κατά τη διάρκεια της ζωής σου. Όλοι τους, όμως, θα ‘χουν ένα κοινό: Θα σ’ εμπνεύσουν. Θα σου πετάξουν εκείνο το σπίρτο, τ’ οποίο θ’ αρχίσει να σιγοκαίει μέσα σου κι όταν έρθει η ώρα, μέσα απ’ τη φωτιά θα ξεπεταχτεί το καινούριο «εγώ» σου.
Άνθρωποι-γέφυρες, ικανοί να σε συνδέσουν με την επόμενη, βελτιωμένη εκδοχή του εαυτού σου. Άνθρωποι-φάροι, καταφύγια στις δύσκολες στιγμές. Φτερούγες προστασίας, κάτω απ’ τις οποίες μετατρέπεσαι σε άβγαλτο κοτοπουλάκι, ακόμα κι αν έχεις καταφέρει να δείχνεις λιοντάρι σ’ όλους τους άλλους.
Θα είσαι διαφορετικός με το μέντορά σου, θ’ αφεθείς να γίνεις ζυμάρι στα χέρια του, θ’ ανακαλύψεις την αξία και την ομορφιά της αληθινής μάθησης, της βιωματικής. Θα τον αγαπήσεις, θα τον κοιτάς στα μάτια με βλέμμα κουταβιού.
Ναι, μπορεί και να τον ερωτευτείς, δεν είναι καθόλου απίθανο. Συγγενεύουν ο έρωτας με το μεγάλο θαυμασμό, πηγάζει ο ένας απ’ τον άλλον, αλληλοεξαρτώνται.
Αν σου συμβεί αυτό, πρόσεχε. Πρόσεχε εκείνη τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στη θετική επιρροή και στην πλήρη αφομοίωση. Άνοιξε τ’ αυτιά σου κι άκου, διδάξου, νιώσε, ζήσε, αλλά μη χαθείς. Μην ακυρώσεις κάθε δικό σου στοιχείο, μην προσπαθήσεις να γίνεις κάποιος άλλος.
Οι μέντορές μας είναι άνθρωποι πολύτιμοι, ξεχωριστοί και σίγουρα αξίζουν μια παντοτινή θέση στην καρδιά μας. Είναι άνθρωποι, όμως, ακριβώς όπως κι εσύ. Σαφώς, μπορεί να διαθέτουν περισσότερες γνώσεις, μεγαλύτερη εμπειρία, απίστευτη γοητεία και χίλια δυο άλλα υπέροχα, αλλά πίστεψέ με, διαθέτουν κι ελαττώματα, πάθη κι αδυναμίες.
Υπάρχουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά τα οποία αξίζουν βάθρα και μάλιστα, τα ψηλότερα. Η ευγένεια ψυχής, ο σεβασμός, η γενναιοδωρία, η εντιμότητα, η δικαιοσύνη και τόσα άλλα. Ευτυχώς, κάποιοι ανάμεσά μας συγκεντρώνουν πολλά απ’ αυτά κι έτσι κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο. Αν τους γνωρίσεις, σίγουρα θα ομορφύνουν τη ζωή σου, οπότε κράτα τους κοντά σου κι αγάπα τους.
Όμως μην κάνεις το λάθος να βάλεις ανθρώπους σε βάθρα. Ούτε τους μέντορές σου, ούτε κανέναν άλλον. Κράτα τους δίπλα σου, μην τους τοποθετήσεις δέκα σκαλιά ψηλότερα και βάλεις τον εαυτό σου στην οδυνηρή διαδικασία να τρέχει πίσω τους ασθμαίνοντας. Δε σου αξίζει.
Αν έχεις την τύχη να συναντήσεις στη ζωή σου ανθρώπους πραγματικά «μεγάλους», θα νιώσεις μια γνήσια συγκίνηση. Θα σου πουν πολλά, χωρίς να χρειαστεί καν να μιλήσουν. Θα έχουν βλέμμα γλυκό και θα είναι απίστευτα απλοί και προσιτοί. Είναι αυτοί που, όπως λέμε, «δεν τους φαίνεται» κι αυτό ακριβώς τους κάνει τόσο «μεγάλους».
Αφιερωμένο στους δικούς μου μέντορες, που μ’ έκαναν να θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος, απλά και μόνο επειδή είχα την τύχη να τους συναντήσω.
Επιμέλεια Κειμένου Ζωής Ναούμ: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Ζωή Ναούμ
