Επιτρέψτε μας να συστηθούμε. Ανήκουμε σε μια ιδιαίτερη κατηγορία ανθρώπων. ‘Ενα είδος που δημιουργεί ακραία συναισθήματα. Είμαστε τα λεγόμενα «αγρίμια» κι όσοι μας ξέρετε από πρώτο χέρι, ήδη αφήνετε έναν αναστεναγμό να ξεφύγει, ενθυμούμενοι τις ήρεμες, απλές, καθημερινές στιγμές που έχετε ζήσει μαζί μας. Καλά, μη βαράτε, μια πλακίτσα κάναμε! Καλώς ορίσατε στον κόσμο μας, λοιπόν.
Είμαστε άνθρωποι δυναμικοί, με ισχυρές προσωπικότητες. Αντιδραστικοί, αντιφατικοί, γεμάτοι ζητούμενα. Κυκλοθυμικοί, οξύθυμοι, υπερβολικοί σε όλα τους. Είμαστε αυτοί που δεν μπαίνουν σε καλούπια. Κι αν μπουν, θα προσπαθήσουν ν’ αλλάξουν το σχήμα των καλουπιών και όχι το δικό τους. Είμαστε αυτοί που αμφισβητούν, που διαφωνούν με ένταση και πάθος. Που κάνουν ακραίες επιλογές και που δεν ησυχάζουν ποτέ.
Είμαστε αυτοί που διαλέγουν τα δύσκολα μονοπάτια, που παλεύουν κάθε μέρα με τους φόβους και τις αδυναμίες τους, που δεν ανέχονται να τους λυπηθείς. Αυτοί που προτιμάνε να εισπράξουν ένα βλέμμα γεμάτο θυμό και κακία, παρά ένα βλέμμα οίκτου.
Κουβαλάμε τις προσωπικές μας ιστορίες, οι οποίες κατά κανόνα είναι αρκετά βαριές και δύσκολες. Οι περισσότεροι αγριέψαμε επειδή δεν ξέραμε πώς αλλιώς να διαχειριστούμε τον πόνο. Μάθαμε στην επίθεση, γιατί οι συνθήκες δε μας επέτρεψαν να παραμείνουμε σε θέση άμυνας.
Δεν είμαστε μόνο αυτά, όμως. Ξέρουμε ότι αυτά θα τραβήξουν την προσοχή, ξέρουμε ότι αυτές τις ταμπέλες μας φοράνε οι άλλοι, αλλά αν πας ένα βήμα παραπέρα, αν δε φοβηθείς στο πρώτο τσίμπημα από τ’ αγκάθια μας, θα βρεις κι άλλα.
Όσους δε στέκονται στην εικόνα μας, όσους καταφέρνουν να κοιτάξουν μέσα μας, όσους μας επιτρέπουν να μαζέψουμε τ’ αγκάθια μας και να γκρεμίσουμε τα τείχη μας, τους «ανταμείβουμε» χαρίζοντάς τους τον πιο πολύτιμο θησαυρό μας: την αλήθεια μας. Όσοι περνάνε τις εξετάσεις στις οποίες, άθελά μας, τους υποβάλλουμε, κερδίζουν την πραγματική και απόλυτη αφοσίωσή μας.
Αυτούς τους λίγους θα τους εκπλήξουμε όταν αρχίσουν να διαπιστώνουν πόσο δοτικοί, ευαίσθητοι και τρυφεροί άνθρωποι είμαστε. Θα πάρουν τόση αγάπη από εμάς, που θα τους κάνουμε να απορούν πού κρύβαμε τόσο συναίσθημα. Θα μας δουν να χαλαρώνουμε, ν’ αφηνόμαστε, να γελάμε, ν’ απολαμβάνουμε τ’ απλά πράγματα, όπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος. Μαζί τους θα κάτσουμε στον καναπέ να δούμε ταινίες, θα συζητήσουμε για πράγματα χαζά, θ’ ακούσουμε μουσικούλα πίνοντας το ποτό μας στη βεράντα. Μαζί τους θα είμαστε αλλιώς, γιατί τους αξίζει.
Βέβαια, μη γελιόμαστε, την άγρια φύση μας την κουβαλάμε σε κάθε μας σχέση και στην πρώτη στραβοτιμονιά θα δείξουμε και νύχια και δόντια και ό,τι άλλο διαθέτουμε. Μην περιμένεις, κοινώς, να διαφωνήσουμε ήρεμα. Δε θα διαφωνήσουμε ποτέ ήρεμα, θα γίνει ο κακός χαμός κι αν προσπαθήσεις να μας πολεμήσεις με τα όπλα μας, θα δοθούν ηρωικές μάχες.
Μην περιμένεις ν’ αφήσουμε πράγματα να «πέσουν κάτω». Τίποτα δεν πέφτει κάτω κι από τη στάση σου θα εξαρτηθεί αν θα επιστρέψει στην αρχική του θέση ή στο κεφάλι σου. Μην επαναπαύεσαι, μην πέσεις να κοιμηθείς τον ύπνο του δικαίου και θεωρήσεις ότι αφού μας εξημέρωσες η αποστολή σου ολοκληρώθηκε. Γάιδαροι μπορεί να γίνουμε, δεμένοι όμως ποτέ. Το νου σου!
Αν κάνεις λάθος, θα στο πούμε. Δε θα μπούμε στη διαδικασία ν’ ανεχτούμε ένα, δύο, τρία, δεκαπέντε λάθη και μετά να γίνει ένα ωραιότατο «μπαμ» ατομικής βόμβας. Δεν καταγράφουμε τις αρνητικές συμπεριφορές περιμένοντας ν’ αλλάξει κάτι εκ θαύματος. Δίνουμε ευκαιρίες, συγχωρούμε, συζητάμε, προσπαθούμε να κατανοήσουμε την άλλη πλευρά, αλλά δεν ανεχόμαστε και δεν υπομένουμε καταστάσεις που δε μας αξίζουν. Δε «χαϊδεύουμε αυτιά» και δε λέμε κούφια λόγια. Είμαστε ειλικρινείς και αυθεντικοί σε βαθμό κακουργήματος. Αν θες όμορφα ψέματα, σε άλλο μαγαζί! Εδώ δεν πουλάμε τέτοια.
Μας αγαπάτε λίγο, όμως, παραδεχθείτε το. Δε θα ήταν ίδιες οι ζωές σας χωρίς εμάς. Σας πρήζουμε, σας κουράζουμε, σας βγάζουμε απ’ τα ρούχα σας, αλλά αν λείψουμε για πολύ κάτι παθαίνετε. Κάτι σας φταίει. Αρχίζετε κάτι εσωτερικούς διαλόγους του τύπου «αν μ’ έβλεπε τώρα, θα μου ‘λεγε…», «αν το άκουγε αυτό, θ’ απαντούσε έτσι» κ.τ.λ. Δεν μπορείτε χωρίς εμάς, βρε. Πείτε το, δεν είναι ντροπή!
Αν δεν έχετε συναντήσει ακόμα κάποιο αγρίμι στη ζωή σας, υπομονή. Κάποια στιγμή θα έχετε αυτή τη μεγάλη τύχη (ή ατυχία, εξαρτάται από ποια πλευρά το βλέπεις). Αν έχετε ένα, κρατήστε το καλά. Εσείς ξέρετε τι αξίζει, δε θα σας πω εγώ. Αν έχετε περισσότερα, σας θαυμάζω. Πώς τα καταφέρνετε;
Επιμέλεια κειμένου Ζωής Ναούμ: Ελευθερία Παπασάββα.
Συντάκτης: Ζωή Ναούμ
