Η καριέρα του Παναγιώτη Τιμογιαννάκη δε χρειάζεται συστάσεις. Από τους γνωστότερους και πιο πετυχημένους κριτικούς κινηματογράφου, με την πένα του να έχει ακουμπήσει δεκάδες παραγωγές της μικρής και μεγάλης οθόνης σε εγχώριο και παγκόσμιο βεληνεκές. Εκτός των άλλων, μέσα από την προσωπική του σελίδα στο facebook προσφέρει τη γνώμη του για ελληνικές σειρές (κι όχι μόνο) της φετινής σεζόν. Κι όπως δηλώνει κι ο ίδιος μέσα από το gazzetta για το διαδίκτυο: «Ας συστηθούμε εδώ από το νέο μέσον, που είναι αυτό της διακίνησης ιδεών.»
Για το «Φλόγα κι Άνεμος», έχει πει:
-ΤΙP Επ 1
Μου αρέσει το «Φλόγα κι Άνεμος» ως ψυχαγωγία. Αν θελήσεις να το αναλύσεις, θα του βρεις ψεγάδια. Από την παραγωγή ξεκινάει. Προτιμώ να αφεθώ στο ιστορικό-πολιτικό-θεατρικό παρασκήνιο της μυθοπλασίας, όμως.
Στα θετικά: Βλέπουμε και τον Άρη Λεμπεσόπουλο, και παρατηρούμε το πως υποδεικνύει ερμηνευτικά τον άρρωστο Παπανδρέου. Το άλλο θετικό: Ο νεαρός ο φοιτητής Παπανδρέου Γιώργος Τριανταφυλλίδης, ένα ηθοποιός τόσο άμεσος, τόσο απρόβλεπτος στο παίξιμό του.
Το πιο αρνητικό: Αυτός ο φίλος του ο Βύρωνας στο νοσοκομείο είναι ο σύντροφος και στο φοιτητικό κίνημα; Αν ναι, καλά κρατιέται από το 1906 ως το 1968. Αν και, καλά κρατιέται η μεσόκοπη ηλικία μια κι από φοιτητής ήταν ο ίδιος μεσόκοπος. Εκτός αν με γέλασε η όραση.
-ΤΙP Επ 2
Αφορά στον Γεώργιο Παπανδρέου: μου το είχε διηγηθεί ο Γεώργιος Ρούσσος, δημοσιογράφος, συγγραφέας ιστορικών δραμάτων αλλά και βιβλίων ιστορίας, συνεργάτης στα “ΝΕΑ” και διευθυντής στον “Ταχυδρόμο”. Βενιζελικός, Παπανδρεϊκος αλλά και συγγραφέας. Όταν λοιπόν μαθεύτηκε η σχέση Παπανδρέου-Κυβέλης κι ότι το πάνε για γάμο, έσπευσαν συνεργάτες του Ελευθερίου Βενιζέλου στο Κόμμα των “Φιλελευθέρων” να τον ενημερώσουν λέγοντάς του: “Τα μάθατε Κύριε Πρόεδρε; Ο Γεώργιος Παπανδρέου πρόκειται να νυμφευθεί θεατρίνα”. Κι ο Βενιζέλος αποκρίνεται: “Αν εννοείτε την Κα Κυβέλη, κάνετε λάθος στη διατύπωση. Η κυρία Κυβέλη πρόκειται να παντρευτεί θεατρίνο.”Κι ο αείμνηστος Ρούσσος μου το είχε πει, σκασμένος στα γέλια.
-TIP Eπ 3
Οδηγίες προς ναυτιλλομένους, μιας και πλέξαμε με το Μυραταίικο και με το Κυβελαίικο. Υπάρχει μια ακόμα Κυβέλη που μπορεί παρακάτω στα επεισόδια να εμφανιστεί μπροστά μας και να καταμπερδέψει το Σύμπαν διότι ονομάζεται Κυβέλη Μυράτ. Η Κυβέλη Μυράτ ήταν επίσης ηθοποιός κι εγγονή της Κυβέλης, εξού και το μικρό όνομα, ήταν κόρη του μεγάλου της γιου, του Αλέξανδρου Μυράτ από τον πρώτο γάμο της με τον Μήτσο Μυράτ. Ο Αλέξανδρος Μυράτ είχε παντρευτεί ηθοποιό που πήρε το επώνυμό του και μ’ αυτό έκανε καριέρα, τη Ρίτα Μυράτ, η οποία υπήρξε πρωταγωνίστρια του θιάσου Κοτοπούλη στη διάρκεια της Κατοχής. Αυτή ήταν που έπαιξε την “Κυρία με τις καμέλιες” όπου πρωτόκανε Αρμάνδο ο Χορν, αυτή ήταν κι η πρώτη διδάξασα του “Χτυποκάρδια στο θρανίο”. Μόνο που δε λεγόταν έτσι. Ως γνήσιο ουγγρικό της Κατοχής λεγόταν “Αδικαιολόγητη απουσία”. Και το έπαιζε με τον κουνιάδο της Δημήτρη Μυράτ, ετεροθαλή αδελφό του Αλέξανδρου. Είναι γνωστή στο σινεμά από τη “Δούκισσα της Πλακεντίας” και κυρίως από τον “Λουστράκο” της Μαρίας Πλυτα, ως μάνα των Βασιλάκη Καΐλα-Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Έκανε καριέρα ως καρατερίστα στο Εθνικό από όπου αποχώρησε με τις απολύσεις επί Χούντας το 1971. Και μετά ιδιώτευσε.
Η Κυβέλη Μυράτ λοιπόν, η κόρη της Ρίτας που ήταν νύφη της Κυβέλης, το ξαναλέω, είναι πρώτη εξαδέλφη της Κυβέλης Θεοχάρη που είναι κόρη της Μιράντας, αδελφής του Αλέξανδρου. Η Κυβέλη Μυράτ παντρεύτηκε τον ηθοποιό Ιορδάνη Μαρίνο κι είχαν κάνει και θίασο. Καλά ξεμπερδέματα. Τι σόι κι αυτό. Κι είπαμε μόλις ένα μέρος του. Θα έχω κι άλλα tips σε επόμενα.
-ΤΙΡ Επ 4
Περί κατασκοπείας των δυο θιάσων. Το είχε διηγηθεί ο Δημήτρης Μυράτ. Σε μια εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού, όταν είχε καλέσει το ζεύγος Μυρατ-Ζουμπουλάκη και τους είχε αφιερώσει εκπομπή, εκεί στο 1970, λόγω του θριάμβου που έκαναν μ’ ένα δύσκολο έργο, το “απαγορευμένο τετράδιο” της Ιταλίδας συγγραφέως Αλμπα Ντε Τσεσπέντες, που έπαιζαν δύο χρόνια. Ο Μυράτ και τι δεν είχε πει, οπότε αναφέρθηκε και στα περί κατασκοπείας των δυο θιάσων Κοτοπούλη-Κυβέλης, τα δύο αντίπαλα θέατρα, όπως τα χαρακτήριζε, και στάθηκε σ’ ένα περιστατικό από την ανάποδη εκείνου που είδαμε. Το ίδιο έργο έπαιξαν ταυτόχρονα κι οι δυο με τον ίδιο θρίαμβο η κάθε μία.
Η κατασκοπία των δύο συνεχίζεται μ’ ένα καινούργιο έργο -δε θυμάμαι ποιο, όχι πάντως κλασικό- που της το είχε κλείσει της Κυβέλης ο Θεοδωρίδης στο Παρίσι κι ετοίμαζαν πρεμιέρα την οποία ανακοίνωσαν ξαφνικά. Η Κοτοπούλη δεν είχε πάρει χαμπάρι ότι το είχε κλείσει η Κυβέλη και το ‘θελε κι αυτή. Έστειλε λοιπόν τους κατασκόπους, της, το έφεραν από το Παρίσι άρον-άρον στου Αρώνη που έλεγε μια παλιά ραδιοφωνική διαφήμιση, σε μία μέρα μεταφράστηκε κι ανακοίνωσε πρεμιέρα. Να φανταστείς πως οι ηθοποιοί την τρίτη πράξη την έπαιξαν με υποβολέα, αφού δεν είχε προλάβει καν να τυπωθεί για να το διαβάσουν και να μάθουν τα λόγια τους. Και το αποτέλεσμα ποιο ήταν; Ότι η παράσταση πέτυχε κι ας έγινε με αυτές τις πρωτόγονες κλεψιμαίικες συνθήκες κι απέτυχε στης Κυβέλης που το είχε ανεβάσει με όλους τους κανόνες της σωστής προετοιμασίας. Θεός ή Δαίμονας του Θεάτρου; Στο Θέατρο δεν υπάρχουν κανόνες πρόβλεψης.
ΥΓ: Τώρα που παίρνουμε από το σίριαλ μια ιδέα του ανταγωνισμού των δυο κυριών της σκηνής, φανταστείτε τι έγινε εκείνο το βράδυ. Στο ένα θέατρο και στο άλλο.
-ΤΙP Eπ 5
Στο καμαρίνι της Μιράντας. Καλοκαίρι 1983 κι ο Γιώργος Λαζαρίδης έχει ανεβάσει και πάλι τη μεγάλη επιτυχία του “οδός ευκαιρίας”, αυτή τη φορά στο θέατρο “Μπουρνέλη” στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Σ’ αυτό το ανέβασμα κάνει επανεμφάνιση η Μιράντα, η κόρη της Κυβέλης, στον ρόλο μιας παραλογισμένης, ξεπεσμένης πριμαντόνα.
Στην πρεμιέρα, μετά την παράσταση, πάμε στο καμαρίνι της να τη χαιρετίσουμε. Μπαίνουμε σ’ ένα καμαρίνι το οποίο ήταν σαν τ’ ανθοπωλεία έξω από τη Βουλή. Πνιγμένο στις γλάστρες , στα καλάθια και στις ανθοδέσμες. “Είδατε υποδοχή που σας επιφύλαξε το κοινό; Σας γέμισε λουλούδια”. Κι η απάντηση της Μιράντας: “Στις πρεμιέρες της μητέρας, της πήγαιναν διαμάντια!”
Ασχολίαστο.
-ΤΙP Eπ 6
Η Κα Κατερίνα (Κατερίνα Ανδρεάδη αλλά με ασφαλιστικά μέτρα του πρώην συζύγου ύστερα από το διαζύγιό τους, της απαγορεύτηκε να φέρει πλέον το συζυγικό επώνυμο στα προγράμματα, στις διαφημίσεις και στις διανομές και παντού) ήταν κορυφαία πρωταγωνίστρια και θιασάρχης. Θεωρείτο η μοντέρνα, δίπλα στις πρεσβύτερες Κοτοπούλη-Κυβέλη, η οποία σπούδασε στη Σχολή του Ράινχαρτ στη Βιέννη κι έπειτα στο Βερολίνο, ενώ ήρθε στην Ελλάδα κι έφτιαξε τρίτη κατάσταση.
Είχε λοιπόν θίασο με τον οποίο συνεργάστηκαν τα μεγαλύτερα ονόματα. Ένα από αυτά ήταν κι η Κυβέλη, την οποία η Κατερίνα θαύμαζε απεριόριστα. Η πρώτη συνεργασία πήγε κατ’ ευχήν: Το 1952 έπαιξαν το “Τρομεροί γονείς” του Ζαν Κοκτώ με μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία. 4 χρόνια μετά, η Κατερίνα, η οποία έβρισκε χρόνο να πηγαίνει στο εξωτερικό και να ενημερώνεται, αγοράζει τα δικαιώματα του έργου “Αναστασία” που χάλαγε τότε κόσμο κι ως ταινία χάρισε στην Ινγκριντ Μπέργκμαν το 2ο της Όσκαρ. Η προϋπόθεση για τα δικαιώματα ήταν ότι θα το έπαιζε μαζί με την Κυβέλη. Διότι το θεατρικό επικεντρώνεται στη σκηνή της αναγνώρισης και των αντιφάσεων κι αμφιβολιών που προηγούνται, μεταξύ υποτιθέμενης Αναστασίας, κόρης του Τσάρου και Μαρίας Φιοντόροβνα, της μητέρας του, η οποία είχε γλυτώσει και ζούσε αυτοεξόριστη στην Κοπεγχάγη.
Κλείνουν λοιπόν το έργο, κλείνουν και τη μεταξύ τους συμφωνία και ξεκινούν οι παραστάσεις στο Ιντεάλ με εισιτήρια προπωλημένα και κόσμο να φεύγει άπραγος από το ταμείο. Και μια μέρα, στον μήνα απάνω, η Κατερίνα φθάνει ασθμαίνουσα στο θέατρο, πάει στο καμαρίνι της Κυβέλης και τη ρωτά με φωνή τρεμάμενη: “Κυρία Κυβέλη, τι είναι αυτά που μου λένε; Έχουμε τόσο κόσμο, έχουμε συμβόλαιο κι εσείς πήγατε κι υπογράψατε, λέει, με το Εθνικό;” Κι η Κυβέλη που χτενιζόταν στον καθρέφτη, απαντά ενζενίστικα κι απαθέστατα: “Καλέ, μαθεύτηκε;”
Της έκανε μεγάλη ζημιά της Κατερίνας- κρίμα στα έξοδα. Διότι δε σήκωνε κι αντικατάσταση. Ποια θα έπαιζε αντί της Κυβέλης; Αποζημιώθηκε όμως η Κατερίνα, διότι το έργο με το οποίο αντικατέστησε την “εκτελεσμένη” από την Κυβέλη πλέον “Αναστασία” ήταν η θεατρίνα του Σομερσετ Μομ με την οποία έβγαλε σχεδόν δυο σεζόν. Όμως κι η Κυβέλη στο Εθνικό, έκανε δημιουργία θριάμβου, ως Αρκάντινα στον “Γλάρο” του Τσέχοφ με μια διανομή από εκείνες που έκαναν το θέατρο συνώνυμο της αίγλης: Βάσω Μανωλίδου, Θάνος Κωτσόπουλος, Έλσα Βεργή, Παντελής Ζερβός και Τρέπλιεφ ο νεαρός Δημήτρης Παπαμιχαήλ. Ας σημειωθεί ότι και στο 2ο έργο της Κατερίνας, μια νεαρή επρόκειτο να βρει ρόλο που σ’ έναν χρόνο θα την είχε κάνει πρωταγωνίστρια, η Αλίκη.
“Καλέ, μαθεύτηκε;”
Φοβερή Κυβέλη, βεντέτα της Σκηνής , λίγο ευαίσθητη, λίγο αναίσθητη- για να παραφράσω και τον στίχο του Δαβαράκη.
ΥΓ: Εννοείται πως η Κατερίνα ούτε που την ξαναπλησίασε την Κυβέλη για συνεργασία.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
