Δύσκολα οι «φίλοι» αντέχουν αυτό που δεν καταλαβαίνουν

Φιλία. Μία λέξη με πολλές και διαφορετικές σημασίες. Διαφορετικές έννοιες και οπτικές. Διαφορετικές ευθύνες και αντοχές. Θέλει κότσια για να λέγεσαι «σωστός» φίλος. Θέλει να δώσεις πολλά και να έχεις αντοχές και γερό στομάχι. Να υπομείνεις, να κάνεις πίσω, να προσπαθήσεις να καταλάβεις πράγματα τα οποία δε χωράνε στο δικό σου μυαλό.

Θέλει όλα αυτά κι άλλα τόσα ακόμη. Θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε με μία λεπτή μεμβράνη στην οποία ισορροπείς. Τα βήματα πρέπει να είναι τόσο αργά, απαλά και μεθοδικά για να μη σκιστεί και πέσεις κάτω. Καμιά φορά κάποια φανταστικά κύματα ταρακουνούν αυτήν τη μεμβράνη και εσύ πρέπει να χορέψεις και να γίνεις ένα με τον ρυθμό των κυμάτων για να αντέξεις.

Σ’ αυτήν τη μεμβράνη όμως δεν περπατάς μόνος σου. Περπατάει μαζί σου και ο φίλος σου και κατά τη διάρκεια της διαδρομής η σχέση σας κλονίζεται. Οι επιλογές και αποφάσεις που πρέπει να πάρετε για ν’ αντέξετε, πρέπει να είναι διακριτικές και με πολύ προσοχή επιλεγμένες. Τι γίνεται όμως, αν σε κάποιον από τους δύο δεν αρέσουν οι επιλογές που κάνατε; Τι γίνεται όταν ο ένας δεν μπορεί να ακολουθήσει τον άλλον;

Ο χαρακτήρας του καθενός σας είναι διαφορετικός. Θα κάνετε επιλογές οι οποίες θα είναι οι καλύτερες για τον εαυτό σας. Για να φτάσετε εκεί που πρέπει αν φτάσετε και να πραγματοποιήσετε τους στόχους σας. Πολλές φορές όμως, αυτό μπορεί ο άλλος να μην το αντέξει. Να μην αντέξει την αλλαγή και τη διαφορετικότητά σας.

Καμιά φορά η συνήθεια είναι τόσο δυνατή επιρροή που οι άνθρωποι μπερδεύονται. Δε μπορούν να δεχτούν τόσο εύκολα ότι ο φίλος τους, ο άνθρωπος που έχουν γνωρίσει έχει αλλάξει. Έχει μία διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων. Φοράνε παρωπίδες, κατεβάζουν κουρτίνες και κάπου εκεί είναι που αυτή η μεμβράνη διαλύεται.

Οι ευθύνες κατόπιν, πέφτουν βροχή. Προσπαθούν να χρεώσουν στον άλλον αυτό που δεν τους αρέσει επάνω τους, ασχέτως αν είναι σωστό ή λάθος. Χρεώνουν αυτό που δεν έχουν γίνει αυτοί κι αυτό που βλέπουν ότι έχει εξελιχθεί ο άλλος. Η επίθεση είναι το πρώτο όπλο που θα χρησιμοποιήσουν για να σε πληγώσουν. Ακολουθεί το «χτύπημα» των πραγμάτων που έχουν κάνει για εσένα.

Μία σημαντική υπενθύμιση. Στη φιλία ό,τι κάνεις, το κάνεις επειδή θέλεις να βοηθήσεις αυτόν που θεωρείς φίλο σου. Θέλεις και του δίνεις συμβουλές για να αντέξει και να σηκωθεί από το βήμα που σκόνταψε. Ένα φτηνό όπλο που η κατάχρησή του κοστίζει το πιο σημαντικό πράγμα απ’ όλα: την εμπιστοσύνη.

Βλέπεις, το ανθρώπινο είδος δεν μπορεί ν’ αντιληφθεί αυτό που δεν μπορεί να σηκώσει με τους ώμους του. Αυτό που του είναι δύσκολο να το καταλάβει. Και αντί να προσπαθήσει να το δεχτεί, ασχέτως αν το συμμερίζεται ή όχι, το απορρίπτει και το σταυρώνει. Και όλο αυτό καταντά μία απεριόριστη και συνεχής βλακεία, της οποίας άκρη δε θα βρεθεί ποτέ, παρά μόνο εάν κάποιος κάνει πίσω.

Ω, μα ποιος κάνει πίσω στις μέρες μας; Ποιος βάζει τον εγωισμό του πίσω για να λυθούν προβλήματα; Λίγοι και καλοί. Και έτσι θα συνεχίσει να είναι. Δεν πειράζει όμως. Αν δούμε τα πράγματα από την άλλη οπτική γωνία, γιατί να κάνει πίσω αυτός που έχει αλλάξει και θέλει το καλύτερο για τον εαυτό του; Αλλά και γιατί να κάνει πίσω αυτός που έχει μείνει στάσιμος και γιατί να δεχτεί μια αντίθετη άποψη; Δεν υπάρχει ούτε ένας λόγος. Ο καθένας με ό,τι του αξίζει. Καλή καρδιά!