Αγάπη διά τρία (μέρος 'Δ)

Κι έτσι πέρναγε ο καιρός, με τον Αλέξη μοιρασμένο στα δύο. Μοιραζόταν κυριολεκτικά την καθημερινότητά του με δύο γυναίκες. Ξύπναγε στο πλευρό της μιας και έβγαινε για φαγητό με την άλλη. Η μια το γνώριζε, το αποδεχόταν, η άλλη όμως…

Η Έλλη ήξερε πως ο Αλέξης ήταν σε σχέση με μια άλλη. Θέλησε όμως να μη σταθεί αυτή η σχέση εμπόδιο στα συναισθήματά της. Δεν τον πίεσε ποτέ! Δεν του έβαλε τελεσίγραφο να διαλέξει. Σεβάστηκε τη ζωή που έχτισε όσο καιρό βρισκόταν εκείνη στο Λονδίνο. Ίσως βολευόταν και λίγο με την ιδέα του προσωρινού. Δεν ήθελε να του φέρει τα πάνω κάτω, να του διαλύσει την καθημερινότητά του, δεν ήθελε να είναι εκείνη ο κακός της ιστορίας. Δεν ήταν αυτός ο σκοπός της. Μα δεν μπορούσε να αντισταθεί. Τον ήθελε. Δεν την ένοιαζε αν θα τον μοιράζεται. Την ενδιέφερε να τον έχει στη ζωή τής. Να τον αγκαλιάζει, να τον φιλάει, να τον νιώθει κοντά της. Τον αγαπούσε και ήταν ακόμη ερωτευμένη μαζί του.

Κι αυτός ο έρωτας, ο τόσο έντονος, κάνει τους ανθρώπους να μη σκέφτονται, να μην επεξεργάζονται τα πράγματα λογικά. Τους οδηγεί η καρδιά και το πάθος τους. Δεν προβλέπουν αν θα γίνει στη συνέχεια κάτι που θα τους πληγώσει. Ίσως να υπάρχει κάποια μέρα μια έκβαση ή μια τροπή που θα τους πονέσει, θα τους τσακίσει. Ακόμη κι αν υπάρχουν οιωνοί που μαρτυρούν ότι κάτι θα ακολουθήσει που δε θα είναι καλό, οι άνθρωποι βάζουν κάτι και κλείνουν τα μάτια τους μπροστά στην αλήθεια για χάρη του έρωτα.

Έτσι κι η Έλλη έχτισε την επιστροφή της στην Ελλάδα ως το τρίτο άτομο στη σχέση του Αλέξη. Όσο κι αν στη συνέχεια θα την τσάκιζε αυτό, καρφάκι δεν της καιγόταν. Ήθελε να περνάει στιγμές μαζί του κι ας πλήρωνε το τίμημα μετά. Το παιχνίδι των παράνομων εραστών, που τούς τρέλανε και τους δύο. Μυστικές εκδρομές, ταξίδια, βράδια στο σπίτι, αθώα ψέματα για να βρίσκονται. Δεν το γνώριζε κανείς και γι’ αυτό είχε και διάρκεια αυτό που ζούσαν. Αυτό το παράνομο τους ενθουσίαζε. Δεν ήθελαν να πληγώσουν κανέναν. Μα δεν μπορούσε κανείς τους να ελέγξει αυτό το πάθος που τους είχε κατακλύσει. Συμβιβάστηκαν να ζουν έτσι. Έναν κατατρεγμένο έρωτα. Τρία ολόκληρα χρόνια εγκλωβισμένοι σε ένα τρίγωνο από επιλογή. Μα όσο συνειδητή επιλογή κι αν ήταν, κάποια στιγμή κάποιος θα έκανε το μπαμ.

Τρία χρόνια μετά η Έλλη ξύπνησε ένα πρωί κι αισθάνθηκε μισή. Δε μοιραζόταν την καθημερινότητά της με τον Αλέξη, μα μοιραζόταν τον Αλέξη. Δεν ήταν όλη μέρα μαζί, δεν μπορούσαν να βγαίνουν έξω στην Αθήνα με άνεση. Πια δεν της αρκούσε απλώς η σωματική επαφή ή τα τριήμερα που έφευγαν κρυφά. Ήθελε έναν άνθρωπο δίπλα της, να πίνουν τον καφέ τους μαζί, να γυρνάνε από τη δουλειά και να λένε τα νέα της ημέρας. Δεν είχε ανάγκη κάποιον που να τον ψάχνει. Και δεν ήθελε άλλο να κρύβει από τους κολλητούς της ότι με τον Αλέξη ήταν μαζί. Όταν πήρε το θάρρος να το πει σε μια φίλη της, ξέσπασε σε κλάματα με λυγμούς. Ίσως ήταν κι αυτή που την ξύπνησε. Η Έλλη πνιγόταν. Δεν άντεχε άλλο. Πλέον είχε άλλες ανάγκες, άλλους στόχους, αλλά θέλω. Αυτή η κατάσταση δεν έβγαζε πουθενά.

Έτσι πήρε την απόφαση να μιλήσει στον Αλέξη. Πρώτη φορά εκείνος αντίκρυσε στα μάτια της αυτή την απόγνωση που τον λύγισε. Δε θέλησε ποτέ να αλλάξει την κατάσταση. Αυτός είχε ό, τι ήθελε, έτσι ακριβώς όπως το φανταζόταν. Αυτά τα χρόνια είχε βολευτεί. Οι άνθρωποι, όσο κι αν νοιάζονται τον άλλον, δύσκολα χαλάνε τη βολή τους. Είναι εγωιστές.

Η συζήτηση δεν πήγε καλά. Άλλωστε και η ίδια άκουσε ατάκες που δεν ήταν προετοιμασμένη να δεχτεί. Πως είχε κι αυτή μερίδιο ευθύνης. Πως μπήκε συνειδητά σε μια ιστορία που ήξερε τις παραμέτρους της. Πως δεν της ζήτησε κανείς να είναι μέρος αυτού του τριγώνου. Πως αν δεν άντεχε θα έπρεπε η ίδια να το λήξει νωρίτερα. Έτσι η Έλλη, με βαριά καρδιά, το πήρε απόφαση. Κατάλαβε πως ο Αλέξης δεν ήταν σε θέση να διαλέξει. Δεν ήταν ικανός να κάνει κάτι να βγει από την κατάσταση που ζούσαν. Άλλωστε ήταν πάντα ξεκάθαρος. Αυτός τις ήθελε και τις δύο, δε θα έκανε κάτι για να χάσει την Έλλη. Γι’ αυτό και αποφάσισε ότι κάποιος πρέπει να λήξει αυτόν τον παραλογισμό που της έτρωγε τα σωθικά. Δεν μπορούσε όμως να κάτσει στην Ελλάδα, κάθε τι τον θύμιζε. Έπρεπε να φύγει, να αλλάξει ζωή. Και κάπως έτσι ένας έρωτας τόσων χρόνων, έληξε. Κι αυτή τη φορά

«Η ζωή στο Λονδίνο είναι τελείως διαφορετική από τη ζωή στην Ελλάδα. Μα μια ζωή στην Ελλάδα είναι συνδεδεμένη με τον Αλέξη.» Κι αυτό ακριβώς ήθελε να αποφύγει η Έλλη.

The end.