Άλλοι το λένε πεπρωμένο, άλλοι ριζικό, άλλοι κισμέτ. Πολλές ονομασίες έχουν δοθεί για τη μοίρα του ανθρώπου. Εκείνη την ανώτερη και υπερβατική δύναμη, που ό,τι και να κάνεις, έχει ήδη χαράξει την πορεία σου στον κόσμο. Δεν μπορείς να της αντισταθείς. Θα σε βρει, όπου κι αν της κρυφτείς και θα είναι πάντα έτοιμη να ολοκληρώσει εκείνο, με το οποίο έχει επιφορτιστεί. Ακόμα και ο θυμόσοφος λαός με το κλασσικό «αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτει» έχει αποδώσει στη μοίρα τεράστιες δυνατότητες και χαρακτηριστικά.

Διότι έτσι είναι το πεπρωμένο. Ανίκητο. Θα σε πάει με το αόρατο και μαγικό του χέρι μπροστά σε εκείνον τον άνθρωπο, που θα τον ερωτευτείς παράφορα. Όσο και τυχαίο γεγονός να το θεωρήσεις, εκείνη θα σε στείλει την κατάλληλη στιγμή και στο κατάλληλο μέρος. Θα το κάνει σαν να είναι απλά μια σύμπτωση και όχι τίποτα οργανωμένο. Αλλά δεν είναι. Είναι το σχέδιο της για σένα.

Μπορεί να σε πάει σε μια ερημική παραλία, σε μια ξένη χώρα, σε ένα αεροδρόμιο. Θα σε οδηγήσει σε εκείνα τα μέρη, που δε φανταζόσουν καν, ότι μπορεί να γνωρίσεις εκείνον που θα ερωτευτείς. Δε σου περνούσε καν από το μυαλό, πως εκείνος ο τυχαίος χαιρετισμός με έναν άγνωστο, θα σου αλλάξει τη ζωή και θα φέρει τα πάνω κάτω.

Τέτοιος είναι ο χαρακτήρας της. Απρόβλεπτος. Και ίσως είναι αυτό, που την κάνει να μας σαγηνεύει τόσο σε αυτή. Γι’ αυτό πολλές φορές αφηνόμαστε να μας παρασύρει. Αποζητάμε την έκπληξη που φέρνει στην ζωή μας. Της έχουμε εμπιστοσύνη κρυφά μέσα μας και ξέρουμε πως δε θα μας απογοητεύσει.

Ακόμα κι αν προσπαθήσεις να αντισταθείς στα τερτίπια της, δε θα τα καταφέρεις. Με τον δικό της μοναδικό τρόπο, θα σου φέρει εκείνον τον άνθρωπο με κάθε τρόπο στο προσκήνιο της ζωής. Κάθε μέρα θα σου υπενθυμίζει πως εκείνος είναι ο κατάλληλος για σένα και θα τα καταφέρει. Άλλωστε, στόχος της είναι να είσαι ευτυχισμένος. Και δε θα της ξεφύγεις μέχρι να το πετύχει.

Θα σου δείξει τα σημάδια, θα σου στείλει οιωνούς, θα κινήσει γη και ουρανό για να σε φέρει σε εκείνον που θα ερωτευτείς με όλη σου την καρδιά. Όταν σου συμβεί, τότε θα καταλάβεις πως μικρές κινήσεις σου, αμελητέες αποφάσεις σου, δεν ήταν απλά παρορμήσεις μιας στιγμής. Ακόμα και ένα ταξίδι σε ένα συγκεκριμένο προορισμό και όχι σε κάποιον άλλον, μια βραδινή έξοδος που δεν ήθελες να πας αλλά πήγες, δεν είναι δικές σου αποφάσεις ξεκάθαρα. Κάποιος άλλος έχει βάλει το χεράκι του.

Κι αυτά τα απρόσμενα είναι τα πιο ωραία. Δε χωράει στον έρωτα πρόγραμμα. Δε λες θα βγω να γνωρίσω κάποιον, να ερωτευτώ. Θα στο φέρει η μοίρα όταν ξέρει πως είσαι ανοιχτός στον έρωτα και έτοιμος γι’ αυτόν.  Κι αυτό το από το πουθενά, που σου έρχεται σαν κεραυνός εν αιθρία, αυτό είναι το πιο όμορφο. Σε αναστατώνει γλυκά και σε παρασέρνει στο χορό του.

Το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να την εμπιστευτείς. Να αφεθείς στα χέρια της, να την αφήσεις να σε πάει εκεί που είναι καλύτερα για σένα. Και τότε ξέρει τι θα κάνει.

Άλλωστε το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον,  όπως είπε και ο Πίνδαρος και δεν είναι τυχαίο, που εκατοντάδες χρόνια μετά το χρησιμοποιούμε.

 

Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή