Παλιά πίστευα πως στις σχέσεις ο καθένας πρέπει να έχει τον προσωπικό του χώρο και χρόνο. Αδυνατούσα να κατανοήσω συμπεριφορές ζευγαριών του τύπου αυτοκόλλητοι, να πηγαίνουν παντού χεράκι χεράκι.
Μέχρι που ερωτεύτηκα και αναθεώρησα. Αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις, λένε και τελικά δεν έχουν κι άδικο. ‘Αρα, μάλλον δεν είχα ερωτευτεί στο παρελθόν, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
Πώς γίνεται ένα ζευγάρι να βρίσκεται μια φορά τη βδομάδα και να κοιμάται επίσης άλλη μία μόνο μαζί; Απορώ με σας που το κάνετε.
Θα σας το πω κατάμουτρα. Δεν είστε ερωτευμένοι.
Έρωτας δεν είναι ένα ποτό ένα Σάββατο ή ένα σινεμά κι ο καθένας μετά σπίτι του ή έστω ένας ύπνος σε φτηνό ξενοδοχείο ημιδιαμονής.
΄Ερωτας είναι να θες να είσαι με τον άλλον συνέχεια. Να μην αντέχεις στιγμή μακρυά του. Να μην ξεκολλάς από τον άλλον δευτερόλεπτο. Ναι, έρωτας σημαίνει το απόλυτο και σε τέτοιες καταστάσεις η μετριότητα δεν ταιριάζει.
Αν δεν υπάρχει επαφή άλλωστε δεν υπάρχει τριβή.
Η τριβή φέρνει οικειότητα και η οικειότητα με τη σειρά της δέσιμο.
Μια σχέση εξελίσσεται μέσα από την ουσιαστική γνωριμία κι επαφή. Είναι η περίοδος της ανακάλυψης. Ανακαλύπτεις τον άλλο μέρα τη μέρα, τον αγαπάς για τις συνήθειες του και για αυτό που πραγματικά είναι.
Διαφορετικά δεν είναι σχέση. Είναι δυο αυτόνομες ζωές χωρίς κοινές μνήμες και εμπειρίες και η απουσία τους, δεν επιτρέπει το χτίσιμο μιας στενής σχέσης.
Διότι τι είναι μια σχέση; Μια πρόβα για τη μετέπειτα ζωή.
Ναι, ένα ζευγάρι που βλέπεται στη χάση και τη φέξη μόνο πρόβα δεν κάνει. Μάλλον στα παρασκήνια μένει δίνοντας μπουκαλάκια νερό στους τολμηρούς ηθοποιούς.
Πολλοί τρομάζουν στην ιδέα της συγκατοίκησης. Δεν ξέρουν πόσο σημαντική είναι για αυτό το λένε.
Η κοινή ζωή και το μοίρασμα των εξόδων σου δημιουργεί μεγαλύτερη υπευθυνότητα απέναντι στον άλλον αλλά και τον ίδιο σου τον εαυτό. Να ‘στε σίγουροι. Το έτερον ήμισυ αυτό θέλει να δει από σας. Πόσο έτοιμοι είστε για να επενδύσει ο άλλος σε σας;
Μην είστε βολεψάκηδες.
Θέλετε το χρόνο σας, όταν είστε σε σχέση; Μπορείτε να τον έχετε και μέσα σε αυτή. Όλοι κάποια στιγμή έχουμε πιει νερό στο όνομα της εργένικης ζωής και στην ελευθερία που σου προσφέρει. Πόσο, όμως να ζήσει ένας άνθρωπος μόνος;
Έρχεται κάποια στιγμή εκείνη η μέρα που θες να είσαι μόνο με τον άνθρωπο που αγαπάς και η ιδέα της μοναξιάς μοιάζει σαν κακό όνειρο.
Μην αποφεύγετε να βλέπετε τον άλλον με τη πρόφαση των υποχρεώσεων. Καλύπτεστε με ψέμματα, ενώ ουσιαστικά φοβάστε να δεθείτε.
Τι ακριβώς φοβάστε; Τον έρωτα, την επαφή, την ένωση; Για πείτε μου να καταλάβω.
Όταν ο έρωτας σκιάζεται από φόβο έχετε πρόβλημα. Χάνετε την μισή απόλαυση, αν στο μυαλό σας η δέσμευση έχει συνώνυμο την καταπίεση και το χαλκά που σε σέρνουν από την μύτη.
Ο άνθρωπος δεν είναι μοναχικό ον. Η ψυχή το ίδιο. Ολα τ’ άλλα που λέτε είναι φτηνές δικαιολογίες.
Φτηνές δικαιολογίες που δείχνουν ευθυνοφοβία. Μη γίνεστε αυτο που φοβάστε. Θα καταλήξετε γέροι, με μοναδική συντροφιά τον εαυτό σας, να μετανιώνετε πικρά που επιλέξατε μια εγωιστική στάση ζωής.
Ο έρωτας είναι για να τον ζούμε. Δεν είναι ούτε για να τον αποφεύγουμε, ούτε για να τον βασανίζουμε.
Είναι συναίσθημα γλυκό και όμορφο, που άμα σου τύχει σου αλλάζει τη ζωή.
Εσείς θα αλλάξετε τη δικιά σας;
Φιλική συμβουλή: αλλάξτε την άμεσα.
Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου
