Όλε οι παρέες έχουν όνειρα και σχέδια. Πίνουν μπίρες καθισμένες σε όμορφα μέρη και προγραμματίζουν τις επόμενες βόλτες τους, τα επόμενα νυχτοπερπατήματά τους, τα επόμενα ταξίδια. Σχέδια, όνειρα και προσδοκίες μπλέκονται όλες μαζί και κάνουν τις παρέες να ονειρεύονται κόσμους και εμπειρίες διαφορετικές.
Κάνουμε όνειρα μικρά και μεγάλα. Από το πού θα πάμε το Σάββατο, πού θα πάμε διακοπές το καλοκαίρι, ποιο θα είναι το επόμενο ταξίδι στο εξωτερικό. Βέβαια όλα αυτά είναι μάταια. Κάθε παρέα που σέβεται την ύπαρξή της, οφείλει να μην τηρεί κανένα πρόγραμμα. Κάπως έτσι κάθε πλάνο πέφτει στο κενό, κάνετε κάτι διαφορετικό από αυτό που είπατε ή δεν κάνετε και τίποτα. Σχέδια κανονισμένα, άλλα ματαιωμένα και χάρτες που ανοίχτηκαν και έμειναν εκεί να περιμένουν να χρησιμοποιηθούν. Πλάνα ναυαγισμένα που δε σου φέρνουν όμως πίκρα στο στόμα.
Αυτή είναι και η ουσία της παρέας. Αν πρέπει να βάλεις πλάνο στις στιγμές που θέλεις να χαλαρώσεις και να περάσεις καλά με τους φίλους, τότε ουσιαστικά δεν το ευχαριστιέσαι. Πόσες φορές έχετε καθίσει με τις ώρες σε ένα σημείο ακυρώνοντας μια άλλη έξοδο; Θέλετε να καθίσετε να πιείτε τσίπουρα εκείνη τη στιγμή κι ας χάσετε την προβολή στο σινεμά κι ας έχετε ακόμα πληρώσει τα εισιτήρια. Περνάτε καλά εκείνη την ώρα και δε σας ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Γιατί να το χαλάσετε;
Άσε που πολλές φορές πάντα σκάει κάποια καλύτερη ιδέα για το τι θα κάνετε και πώς θα διασκεδάσετε. Πάνω που έχετε κανονίσει κάτι, κάποιος παίρνει τηλέφωνο και σας λέει απόψε εκεί. Και φυσικά αλλάζετε το πρόγραμμά σας. Πόσες φορές δεν έχετε αλλάξει κατεύθυνση με το αυτοκίνητο μετά από ένα τέτοιο τηλέφωνο; Πόσες φορές για αλλού κινήσατε, αλλά αλλού σας βγάζει ο δρόμος;
Άπειρες. Αυτό είναι η παρέα. Είναι η ανατροπή, το διαφορετικό και ξεχωριστό κι ας κάνει πράγματα που μπορεί να κάνεις συχνά. Αν βαριέσαι με τους φίλους σου, αν δε σου κάνει αίσθηση πώς με αυτούς τους περίεργους τύπους κάνεις κάτι διαφορετικό από την κατ’ άλλα βαρετή καθημερινότητα, τότε τι; Κάπως έτσι καταλήγετε σε μια άλλη περιοχή, σε ένα άλλο μέρος και με εντελώς διαφορετική διάθεση. Έχει πλάκα όλο αυτό. Καμιά φορά τρομάζετε με τους εαυτούς σας και την ξαφνική αλλαγή των πλάνων σας. Βγαίνετε από το σπίτι και δεν ξέρετε πού θα καταλήξετε.
Άλλες φορές πάλι σας πιάνει μια βαρεμάρα. Έχετε κανονίσει να βρεθείτε σπίτι και μετά να πάτε κάπου. Κι εκεί όπως κάθεστε αναρωτιέστε ποιος τρέχει τώρα; Έχετε αράξει στον καναπέ, έχετε βάλει και ταινία και κανείς δε θέλει να κουνηθεί. Ή άλλες φορές που ακυρώνεται τη βόλτα σας και καταλήγετε να κάνετε πολύωρες ομαδικές βιντεοκλήσεις. Για ποιο πρόγραμμα μιλάμε μετά;
Πρόγραμμα βάζουμε κάθε μέρα στις ζωές μας. Τι ώρα θα ξυπνήσουμε, τι ώρα πρέπει να πάμε στη δουλειά, τι ώρα θα πάμε γυμναστήριο. Αν και η διασκέδασή μας και η χαλάρωσή μας με τους φίλους πρέπει να μπει σε πρόγραμμα, τότε παύει να είναι διασκέδαση. Παύει να είναι μια ωραία στιγμή της ημέρας και ξεκινάει να γίνεται μέσα σε στενά πλαίσια που δεν το απολαμβάνεις.
Οι φίλοι είναι η χαρά μας. Είναι οι δικοί μας άνθρωποι που θέλουμε να μοιραζόμαστε όμορφες στιγμές, Κανένας αυστηρός κανονισμός που υπαγορεύει τι ώρα και πού θα βρεθούμε δε χωράει. Χωράνε μόνο χαμόγελα και ανεμελιά. Και για τους φίλους μας θα κάνουμε τα πάντα ώστε πάντα να χαμογελάνε.
Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή
