Κυριακή βράδυ πίνουμε όλοι μαζί καφέ στην παραλιακή.
Για μας αυτό, αποτελεί συνάντηση κορυφής.
Το κατορθώσει ολόκληρη η παρέα να μαζευτεί μια Κυριακή, χωρίς να την κυνηγούν deadline και υποχρεώσεις.
Μαζευόμαστε πάντα για να πούμε τα νέα μας. Κι ας τα λέμε και με δεκάδες άλλους τρόπους.
iMessage, Facebook, Viber.
Ως γνήσια παιδιά της τεχνολογίας, χρησιμοποιούμε κι εμείς τις νέες προσφορές της.
Απέναντί μας, κάθεται μια παρέα δέκα παιδιών γύρω στα είκοσι. Αγόρια και κορίτσια.
Τους παρατηρώ εδώ και ώρα και δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να εξοργιστώ.
Όλοι με το κινητό στην παλάμη, σα φυσική προέκταση του χεριού τους. Δείχνουν ο ένας στον άλλον, μια οθόνη και πληκτρολογούν. Αυτό το θεωρούν έξοδο. Σαφώς όμως, μόνο τέτοια δεν είναι.
Είναι η νέα τάση της εποχής μας. Το Fomo Addiction: Fear of missing out.
Πρόκειται για το νέο σύνδρομο που φορτωθήκαμε, όπου σύμφωνα με τους ψυχολόγους, ο χρήστης κατακλύζεται από το φόβο μήπως χάσει κάτι ενδιαφέρον από τα post των υπολοίπων.
Αυτή του η ανησυχία, τον οδηγεί στο να είναι διαρκώς online.
Γιατί όμως παρατηρείται αυτή η τάση;
Το φαινόμενο δεν είναι και τόσο καινούριο, όσο νομίζουμε.
Οι άνθρωποι είχαν πάντα την ενδόμυχη (ή όχι και τόσο) επιθυμία, να παρακολουθούν τις ζωές των άλλων.
Τα social media, προσφέρουν απλώς άλλο ένα παράθυρο, με λίγο πιο κρυφό, δυσδιάκριτο και ύπουλο τρόπο.
Σαφώς η παράμετρο της ανθρώπινης επιδειξιομανίας, δε θα μπορούσε να μείνει έξω από τα βασικά συστατικά του νέου αυτού συνδρόμου.
Η πλειονότητα των χρηστών, θέλει να κάνει check in στα πιο κοσμικά και πολυσύχναστα μέρη και τρελαίνεται να ανεβάζει όσο το δυνατόν πιο προκλητικές φωτογραφίες.
Περιμένουμε λοιπόν, μια αδιόρατη, όχι και τόσο αντιληπτή, επιβεβαίωση του εαυτού μας, μέσω like και comments, χάνοντας την αξία της στιγμής και του αυθορμητισμού.
Και το χειρότερο; Είμαστε σε θέση, να αισθανθούμε ακόμη και θλίψη αν κάποιος μας ξεπεράσει σε πόντους δημοφιλίας ή αν αγόρασε νέο σπίτι, αμάξι, ή δακτυλίδι.
Ζηλεύουμε όσους είναι in a relationship και το δηλώνουν και θέλουμε και εμείς σαν παλαβοί, να βγάλουμε την ταμπέλα του single από το προφίλ μας.
Πίεση, αφόρητη πίεση. Μια πίεση που εμείς οι ίδιοι μας έχουμε επιβάλλει.
Τι πρέπει να κάνουμε; Σαφώς και δε χρειάζεται να αφορίσουμε την τεχνολογία, άλλωστε μας είναι απαραίτητη. Επίσης έχει ήδη μπει τόσο στο πετσί μας, που ακόμη και αν θέλαμε να απαλλαχτούμε θα ήταν φύσει αδύνατον.
Παν μέτρον άριστον λέγαν οι αρχαίοι υμών πρόγονοι και μόνο άδικο δεν είχαν.
Ας μάθουμε να χρησιμοποιούμε εμείς το μέσο και όχι εκείνο εμάς.
Και στις φωτογραφίες από τις διακοπές, προτιμήστε τα χαμόγελα αντί τα φίλτρα του instagram.
Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου
