Kαλοκαίρι και οι γάμοι ξεκινήσανε

Καλοκαιράκι δίχως γάμους δεν υφίσταται. Ήδη από τις πρώτες μέρες της άνοιξης καταφθάνουν προσκλητήρια στα χέρια σου, μην ξέροντας πως να συνεφέρεις τη μάνα σου, που για το γάμο σου ζει και αναπνέει. Χαρτιά λευκά με χρυσά ή ασημένια γράμματα, άλλα ευφάνταστα με περίτεχνους φιόγκους, άλλα με κοινότυπα μηνύματα και όλα με ακαταλαβίστικους χάρτες για το πως θα φτάσεις στο μακρινό εξωκλήσι στην άλλη άκρη της γης, που δίπλα του βόσκουν αμέριμνες κάτι κατσίκες.

Ξεφυσάς με μανία. Δε γίνεται αυτό. Κάθε Σάββατο ή Κυριακή όλο και κάπου θα τρέχεις. Θα βάλεις με πολλή γκρίνια το κουστούμι σου, οι δε γυναίκες θα στριμώξουν τα κάλλη τους σε θεόστενα φορέματα συνοδευμένα με γκράντε χτενίσματα και άπειρους τόνους πούδρας διαμαρτυρόμενες για τον έντονο καύσωνα.

Βαριέσαι θανάσιμα τους γάμους άσχετων ανθρώπων. Ανθρώπων που δε σου λένε κάτι, παρά μόνο τους συναναστρέφεσαι επειδή έτσι πρέπει. Πλησιάζει η μέρα του γάμου τους και εσύ αντί να σκεφτείς αν σου κάνει κανένα ρούχο, βρίσκεις ευφάνταστες δικαιολογίες για να τον αποφύγεις. Σκέφτεσαι ακόμα και τηλεφώνημα για βόμβα μεταξύ μας.

Και που θα πας άλλωστε τι θα καταλάβεις; Θα λιώσεις μέσα στην εκκλησία, θα ξεφυσάς, θα βρίζεις τον παπά που σέρνει τα λόγια του. Μετά βέβαια, διότι έπεται και συνέχεια, έρχεται το μαρτύριο του τραπεζιού. Θα καθίσεις μαζί με άλλους άσχετους, που βαριούνται εξίσου με εσένα, θα φας κάτι περίεργα φαγητά που είναι σίγουρο πως δε θα σου αρέσουν και θα πιεις για να ξεχάσεις που βρίσκεσαι, γεγονός που επιτείνει την ήδη επιβαρυμένη θερμοκρασία σου. Ακόμα, κλασσικά θα δεις όλους τους μεσήλικες να πιάνουν τη μέση τους από τα τσάμικα και τα καλαματιανά που χόρεψαν με περίσσιο ζήλο και θα ακολουθήσεις και τα βήματά τους μη τυχόν και χαρακτηριστείς μουντρούχος. Καμία σωτηρία λοιπόν. Άντε ένα ακόμα βαρετό καλοκαιρινό σαββατόβραδο σε περιμένει.

Κι από την άλλη βέβαια υπάρχουν και κάτι άλλοι γάμοι. Είναι εκείνοι των δικών σου ανθρώπων. Μπορεί να παντρεύεται κάποιο από τα αδέρφια σου, ο κολλητός σου, η αγαπημένη σου ξαδέρφη. Είναι αυτοί οι γάμοι που ανυπομονείς να γίνουν. Μετράς μήνες, μέρες, κάνεις σχέδια, άπειρες συζητήσεις επ΄ αυτού. Έχεις βρει τα κατάλληλα ρούχα, έχεις οργανώσει το bachelor και απλά δεν μπορείς να περιγράψεις τη χαρά σου.

Διότι, όταν οι δικοί σου άνθρωποι ενώνονται εις γάμου κοινωνία είσαι χαρούμενος. Δε ζηλεύεις, δεν γκρινιάζεις, δεν αναθεματίζεις. Συμμερίζεσαι τη χαρά τους και προσπαθείς να συμβάλλεις σε αυτή με κάθε τρόπο. Θα βοηθήσεις, θα τρέξεις, θα ακούσεις τις ανησυχίες τους και τα άγχη τους. Και θα το κάνεις όχι επειδή πρέπει, αλλά επειδή το θες και το νιώθεις. Κι όταν τους δεις εκεί στα σκαλιά της εκκλησίας μπορεί να σου φύγει κι ένα δάκρυ.

Το δε τραπέζι θα το δεις σαν ένα τεράστιο party. To δικό σας πάρτι που θα χορέψετε, θα διασκεδάσετε, θα πιείτε και καμιά τούρτα με παραπάνω σαντιγί δε θα χαλάσει τη διάθεσή σας. Αντιθέτως, όλα θα σας φαίνονται τέλεια. Όταν κάτι σε γεμίζει, δεν υπάρχει λόγος για άσκοπες μιζέριες.

Και κάπως έτσι περνάει το καλοκαίρι. Συλλέγοντας μπομπονιέρες και ένα σωρό κυριλέ ρούχα στη ντουλάπα σου, που θα κάνουν κανένα χρόνο ή και παραπάνω να φορεθούν. Έχεις δε πλέον αποκτήσει μεγάλη εμπειρία για τη διοργάνωση γάμων και μάλλον θα το κάνεις επάγγελμα. Ακόμα κάθεσαι;