Οι αδιέξοδες σχέσεις σε κάνουν πιο δυνατό

Όλες οι σχέσεις ξεκινάνε με προσδοκίες. Όνειρα και βλέψεις κατακλύζουν το μυαλό σου και θες να τα πραγματοποιήσεις τάχιστα. Έτσι είναι ο έρωτας. Τρέφεται με τα σχέδια και φουντώνει με την προσμονή.

Δεν ευδοκιμούν όμως όλες οι σχέσεις. Υπάρχουν σχέσεις και σχέσεις. Σχέσεις δύσκολες, δύστροπες και προβληματικές. Σχέσεις που είναι αδιέξοδες. Δεν οδηγούν πουθενά. Μόνο κατευθείαν σε ένα αδιέξοδο που τρακάρεις πάνω του και σε μεταμορφώνουν. Αλλάζουν το χαρακτήρα σου και σε κάνουν να αναθεωρήσεις στοιχεία του χαρακτήρα σου.

Ποιος δεν έχει γίνει ποτέ το τρίτο πρόσωπο σε μια σχέση, ποιος δεν έχει μπλεχτεί σε μια κατάσταση που ο χωρισμός είναι η μόνη λύση και ποιος δεν έχει βρεθεί μπροστά σε διλήμματα;

Λίγο πολύ όλοι. Είναι επίπονες τέτοιου είδους σχέσεις. Μπορεί να σε πόνεσαν, να σε άλλαξαν, να σύρθηκες στα πατώματα και να έμεινες μέρες με τα παντζούρια κλειστά και με τα χαρτομάντιλα μόνιμο ντεκόρ στο κομοδίνο. Να ήπιες χωρίς να υπάρχει πάτος στο μπουκάλι, να ένιωσες οργή, θυμό και απελπισία.

Μετά όμως, όταν κοπάσει η ηρεμία στη ψυχή σου νιώθεις κάτι στην αρχή απροσδιόριστο. Κάτι αισιόδοξο, κάτι θετικό. Είναι η δύναμη που αποκτάς από αυτές τις εμπειρίες. Μια δύναμη αναζωογονητική και σαν ανάσα ανακούφισης μπροστά στο λούκι που πέρασες.

Ο χωρισμός ποτέ δεν είναι εύκολος. πόσο μάλλον όταν δεν τον θες, όταν τον αποφασίζει ο άλλος. Βρίσκεις το σθένος να ημερεύσεις τα συναισθήματά σου. Πνίγεις τον έρωτα, την αγάπη, τα θάβεις κάπου, που να μην μπορούν να σε αγγίξουν. Τα συναίσθηματα δεν είναι παρά ένα τεράστιο κύμα που επιβάλλεται να κουμαντάρεις. Γιατί η καρδιά σ’ εκείνη τη φάση κάνει ως συνήθως τα δικά της.

Βρίσκοντας αυτή τη δύναμη, είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις τα πάντα. Στρώνεις χαρακτήρα ως άνθρωπος, αποκτάς μια καλύτερη αντίληψη σε λεγόμενα και πεπραγμένα. Γίνεσαι εσύ ο κυρίαρχος της ζωής σου και δεν παρασύρεσαι από γεγονότα, καταστάσεις και συναισθηματικά μπερδέματα. Και μάλιστα όταν έχεις καταφέρει να διαχειριστείς μια σχέση σε αδιέξοδο, είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις και τις πιο δύσκολες καταστάσεις.

Και πέρα από αυτά, όταν πεις εκείνο το «όχι» και περάσει η δύσκολη φάση, τότε αντιμετωπίζεις τα πάντα πιο αισιόδοξα. Κάθε τέλος είναι μια αρχή. Μια αρχή δικιά σου. Που θα σε κάνει να δεις, πως κανένα αδιέξοδο δεν έχει τόση αξία για να σε βασανίζει. Κανένα αδιέξοδο δε θα σε κάνει να συμβιβαστείς με ημίμετρα, με κλεμμένες στιγμές και αγχωμένα φιλιά. Εκεί έξω νιώθεις, πως υπάρχει αυτό που ψάχνεις και αργά ή γρήγορα θα το συναντήσεις. Διότι, πλέον γνωρίζεις μέσα από αυτή τη διαδικασία καλύτερα τι θέλεις από μια σχέση. Ξέρεις τι επιθυμίες σου, τα όνειρα και τα όρια σου.

Κανένας δεν μπορεί να σε περιορίσει. Και κανένας δεν μπορεί να βάλει σε καλούπια τις προσδοκίες σου. Όσοι το κάνουν μάλλον δεν ξέρουν, πως η αγάπη δεν είναι για να στριμώχνεται σε μικρά κουτάκια χωρίς οξυγόνο. Αντιθέτως, θέλει να είναι ελεύθερη, να αναπνέει καθαρό αέρα. Να παίρνει τροφή από αυτόν και να ζει ανεμπόδιστη.

Άλλωστε, κανένας αδιέξοδος δρόμος δεν είναι χωρίς επιστροφή. Μπορεί να υπάρχει ένας δρόμος, εκείνος που σε πάει πίσω, αλλά σκέφτηκες ποτέ να υπερπηδήσεις τον τοίχο, που υψώνεται μπροστά σου και σε χωρίζει από το όνειρο;