Κυρία σε γνωστή αλυσίδα τεχνολογίας κάνει φασαρία στον πωλητή απαιτώντας αλλαγή του προσφάτως αγορασμένου φορτιστή της. Ο υπάλληλος συγκρατείται μπας και καταφέρει να διατηρήσει την ψυχραιμία του μαζί με τη δουλειά του. Η διένεξη μεταφέρεται και στον προϊστάμενο ο οποίος της εξηγεί, πως ζητά κάτι ανέφικτο, αφού το σέρβις λειτουργεί συγκεκριμένη ώρα. Με τα πολλά, νικήτρια βγήκε η κυρία. Άλλαξε το καλώδιο και με ύφος νικήτριας πέρασε την έξοδο του καταστήματας στολισμένη σίγουρα με πολλά κοσμητικά επίθετα.
Κι όμως. Ζουν ανάμεσά μας. Θα τους ξεχωρίσεις από μακριά. Με μια σιγουριά στο βήμα και τις κινήσεις και με περίσσεια αυτογνωσία για τις δυνατότητές τους, ξέρουν τι θέλουν και το απαιτούν. Είτε είναι εφικτό, είτε όχι. Έχουν μια σπιρτάδα στο βλέμμα, κοινώς το μάτι τους γυαλίζει. Ποιος θα ‘θελε να τα βάλει μαζί του; Σίγουρα κανένας.
Είναι οι γνωστοί, «είναι τρελός αυτός, μην του τη βγαίνεις και πολύ». Όλοι τους φοβούνται κατά κάποιο τρόπο και όλοι σχεδόν αποφεύγουν τους διαπληκτισμούς μαζί τους. Είναι βέβαιο, πως μια λεκτική αψιμαχία μαζί τους στο μόνο που θα καταλήξει είναι ο καβγάς. Μάταιος κόπος, λοιπόν.
Σε μερικούς είναι ίδιον του χαρακτήρα τους. Έτσι γεννήθηκαν. Εκεί πας πάσο. Το φίλο ή γενικά τους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι, τους γουστάρεις για αυτό που είναι, για την προσωπικότητα τους με τα προτερήματα και τα μειονεκτήματά τους. Είναι άτομα με ισχυρή προσωπικότητα, δυναμισμό και συνήθως καλοί χρήστες του λόγου, ώστε να επιχειρηματολογούν τεκμηριωμένα. Δεν το κάνουν για να φανούν σε καμία περίπτωση. Είναι τόσο έντονες και ικανές προσωπικότητες που βγαίνουν πάντα από πάνω. Έτσι είναι, είτε τους γουστάρουμε είτε όχι.
Είναι κι όμως και οι άλλοι. Εκείνοι που το κάνουν επειδή τους αρέσει η φάση. Γουστάρουν να ξεσπούν στο πωλητή απλά γιατί δεν έχουν τι άλλο να κάνουν. Ζουν για την ένταση και τον καβγά. Αρέσκονται στο να γίνεται πάντα το δικό τους. Νιώθουν σημαντικοί μέσα από αυτό, πως μετράνε, πως εν πάση περιπτώσει είναι κάποιοι. Το θλιβερό είναι πως και αυτοί βγαίνουν πάντα από πάνω. Διότι, ο άλλος κάποια στιγμή κουράζεται και παραιτείται μπροστά σε παράλογες και δύσκολες απαιτήσεις. Παραδίδουν σχεδόν αμαχητί τα όπλα μπροστά στο σίφουνα της προσωπικότητάς τους.
Συμπλεγματικοί άνθρωποι με αίσθημα κατωτερότητας. Δε σου φταίει κυρά μου ούτε ο υπάλληλος που δε σε εξυπηρετεί δουλικά, ούτε ο άλλος που σου κορνάρει στη κίνηση επειδή χαζεύεις, ούτε καν ο δήμος που έκλεισε το δρόμο για έργα και εσύ κάνεις φασαρία λες και δεν μπορείς να κουνήσεις τα πόδια σου και να κάνεις τον κύκλο.
Σου φταίει ο εαυτός σου. Δεν τα έχεις βρει προφανώς μαζί του και δυσκολεύεσαι. Κι αφού δυσκολεύεσαι μαζί σου, δυσκολεύεσαι και με τους άλλους. Όμως κανείς δεν ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές. Αν εσύ έχεις κόμπλεξ, πως μόνο όταν γίνει το δικό σου είσαι καλά, συγνώμη έχεις πρόβλημα και πρέπει να το λύσεις.
Ακόμα, συνήθως αυτοί οι άνθρωποι έχουν συσσωρευμένο θυμό. Ακριβώς, όπως προείπα, κάτι τους φταίει και βγάζουν όλη την εσωτερική τους πίεση στους άλλους. Πιστεύουν πως με την εξωτερίκευση της έντασης θα αποσυμπιεστούν κι οι ίδιοι. Το αποτέλεσμα είναι όμως, το αντίθετο. Γίνονται αχώνευτοι κι αντιπαθητικοί.
Υπάρχει έντονη διαφορά ανάμεσα στα δύο είδη «τρελών» ανθρώπων. Η καλή τρέλα είναι όχι μόνο επιθυμητή, αλλά και διασκεδαστική. Δίνει μια νότα δυναμισμού. Αντιθέτως η κακή τρέλα είναι ανυπόφορη.
Γι’ αυτό λοιπόν, μην ξεσπάτε σε λάθος ανθρώπους. Βρείτε τι σας βασανίζει και λύστε το. Μόνο όταν είμαστε καλά μέσα μας, είμαστε καλά και με τους γύρω μας.
Επιμέλεια Κειμένου Εύας Αροτσίδου: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου
