Ήσουν εκεί ανάμεσα στα σκουπίδια. Τη μαμά σου και τα αδελφάκια σου κάποιοι καλόψυχοι άνθρωποι τα είχαν κεράσει φόλα. Ο κόσμος σου έδειξε τη σκληρή του μορφή από τις πρώτες μέρες, που ήρθες στη ζωή. Τυχερό μέσα στην ατυχία σου, περάσαμε από εκεί. Βρώμικο, νηστικό και ταλαιπωρημένο ήσουν. Έκλαιγες γοερά, παρακαλώντας για λίγο νερό, λίγο φαγητό και τόνους από αγάπη. Ένα τόσο δα πλασματάκι ήσουν, που χωρούσε στη χούφτα.
Δεν υπάρχουν ενδοιασμοί σε τέτοια σκηνικά. Επιτόπου βρέθηκες σε ένα ζεστό σπιτάκι. Σε ένα σπιτάκι που δεν είχε ποτέ τη χαρά να έχει κατοικίδιο. Και κάπως έτσι έγινες ο βασιλιάς του σπιτιού.
Γέμισες τις μέρες. Με τα νάζια σου που κάνεις για να φας, με τον ύπνο που έχει άλλη χαρά να τον μοιράζεσαι με ένα πλασματάκι που σε λατρεύει και χώνεται μαζί σου κάτω από το πάπλωμα. Εκείνο το πλασματάκι που σε περιμένει στωικά στη πόρτα να γυρίσεις από τη δουλειά και σε κάνει να θες να γυρίσεις σπίτι τρέχοντας. Σε γεμίζει τύψεις όταν φεύγεις για δουλειά και χαίρεται τα σαββατοκύριακα, που είσαι σπίτι περισσότερη ώρα.
Κολλάει σαν βδέλλα πάνω σου, όταν κάθεσαι στον καναπέ, τρίβει τη μουσούδα του πάνω σου, αν τυχόν δεν του δώσεις σημασία. Σε ακολουθεί παντού, στην κουζίνα όσο ετοιμάζεις φαγητό, στο μπαλκόνι ενώ διαβάζεις, στο μπάνιο σε περιμένει να τελειώσεις το ντους. Μικρές καθημερινές συνήθειες που μοιράζεσαι με ένα ζωάκι, που στα μάτια του είσαι ο κόσμος όλος.
Πολλά άκουσες στην αρχή. Για τρίχες που θα κολλάνε παντού, για μικρόβια κι αρρώστιες. Όλα αυτά για σένα ήταν μπούρδες! Όταν υιοθετήσεις ένα αδέσποτο, σώζεις μια ζωή. Μια ζωή που τη βάζεις συχνά πιο πάνω από εσένα. Τρώει πολλές φορές καλύτερο φαγητό από εσένα, θα δώσεις αβασάνιστα λεφτά να του πάρεις παιχνίδια κι αφήνεις τα παπούτσια που σου γυάλισαν για αργότερα, θα πληρώσεις αδρά τον κτηνίατρο κι ας μην έχεις να πληρώσεις μετά τους λογαριασμούς σου.
Είναι ο μικρός αρχηγός του σπιτιού. Δε θα κουνηθείς, όσο κοιμάται πάνω σου, μην του χαλάσεις τον ύπνο. Διεκδικεί πάντα τη καλύτερη θέση στον καναπέ και το μεγαλύτερο μερίδιο στο κρεβάτι και τα κερδίζει αμαχητί. Ξυπνάς αλαφιασμένος, άμα δεν το νιώσεις δίπλα σου τη νύχτα και με την παραμικρή φωνούλα τρέχεις σαν υστερικός γονιός, μην έπαθε τίποτα το παιδί. Κάνει του πάντες ό,τι θέλει.
Μα πώς μπορεί να αντισταθείς σε ένα αθώο ζωάκι, που το μόνο που θέλει είναι να είναι μαζί σου, με τον άνθρωπό του. Ποιος μπορεί, να του πει όχι, να το διώξει πάνω από κρεβάτι ή το τραπέζι; Ποιος μπορεί να το περιορίσει σε ένα χώρο, για να μην του λερώσει το σπίτι. Κανείς κι όποιος το κάνει, καλύτερα να το χαρίσει σε κάποιον που δε θα το υποτιμά.
Τα ζώα προσφέρουν απεριόριστη και άδολη αγάπη, θα σε κάνει να γελάσεις όταν έχεις τις μαύρες σου και θα έρθει να κάτσει δίπλα σου γιατί σε νιώθει. Θέλει να είσαι καλά.
Τι κι αν το σπίτι έχει τρίχες, τι κι αν ο μπορεί να φας και καμία, τι κι αν πάντα τα ρούχα σου είναι γεμάτα από αυτές; Τι κι αν η τσέπη σου αδειάζει; Τι κι αν σε ξυπνάει τα βράδια για να παίξετε;
Είναι ο βασιλιάς της καρδιάς σου και αυτό του τα συγχωρεί όλα.
Επιμέλεια Κειμένου Εύας Αροτσίδου: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου
