Ο έρωτας λένε έρχεται εκεί που δεν τον περιμένεις. Είναι δήθεν τυχαίος και εντελώς συγκυριακός. Ο άνθρωπος που θα ερωτευτείς θα είναι ένας, που ούτε καν περίμενες και θα σου συμβεί την πιο άκαιρη στιγμή. Η μήπως και όχι;

Μήπως ο έρωτας δεν ορίζεται μόνο από την τύχη, αλλά και το τι έχουμε μέσα στο μυαλό μας; Μήπως αντιπροσωπεύει τις μύχιες σκέψεις μας και επιθυμίες;

Ο έρωτας συνήθως, λένε, δε διαλέγει. Ωστόσο, όταν ερωτευόμαστε δεν είναι και τόσο ασυνείδητα. Εκείνος που διαλέγουμε, αντικατοπτρίζει όσα έχουμε μέσα μας. Αν κάποιος ενδιαφέρεται για γάμο, δε θα πάει να ερωτευτεί κάποιον που απλώς θέλει να περάσει καλά. Εντάξει συμβαίνει κι αυτό καμιά φορά, αλλά κατά βάση φιλτράρουμε με κάποιον τρόπο τον άλλο για να δούμε, αν είναι αυτό που θέλουμε, μπας και γλυτώσουμε μια απογοήτευση. Είναι λίγο σαν μια διαδικασία άμυνας του εαυτού μας.

Διότι αν για παράδειγμα έχεις απογοητευτεί απ’ τις σχέσεις σου και ψάχνεις κάτι σταθερό, θα ερωτευτείς εκείνον που έχει την ίδια άποψη για τις σχέσεις. Δε θα πας να ερωτευτείς εκείνον, που αλλάζει συντρόφους ανάλογα με τη διάθεσή του.

Ο καθένας άλλωστε μέσα στο μυαλό του έχει κάποια στάνταρτς και κάποια πρότυπα. Προσπαθείς λοιπόν να δεις αν ο άλλος ανταποκρίνεται στα πρότυπα που έχεις. Τα εξετάζεις, τα κοιτάς από εδώ, τα κοιτάς κι από εκεί και λες αυτός μου κάνει ή όχι. Οι άνθρωποι εξάλλου συνήθως ξέρουμε τι θέλουμε από μια σχέση. Δεν πάμε να ερωτευτούμε όποιον να ‘ναι και μετά να τρέχουμε και να μη φτάνουμε.

Και δεν είναι μόνο τα πρότυπα. Είναι αν σου ταιριάζει ο άλλος. Αν εκπέμπεται στο ίδιο μήκος κύματος. Αν έχετε τις ίδιες συνήθειες, τα ίδια ενδιαφέροντα, τις ίδιες μουσικές προτιμήσεις. Άμα ο άλλος είναι ξένος προς τον κόσμο σου, τότε συγγνώμη, αλλά πολύ δύσκολα να γεφυρωθούν οι διαφορές. Άσε που πολλές φορές ερωτευόμαστε εκείνον που νιώθουμε ότι μας συμπληρώνει στη ζωή μας, εκείνον που ταιριάζουμε σε όλα. Άρα, μήπως δεν είναι και τόσο τυχαίος ο έρωτας;

Μπορεί ο άλλος να μας κάνει αυτό το κλικ με το που τον δούμε, αλλά αν δε μας κάνει αυτό το κλικ και στο μυαλό μας, τι να το κάνεις; Αν δε μας κερδίσει το μυαλό, με την προσωπικότητά του και το χαρακτήρα του, τότε τι; Να έχεις έναν άνθρωπο για διακοσμητικό; Έχουν δίκιο που λένε πως αν δε σε διεγείρει ο άλλος εγκεφαλικά, αν δεν κάνει το μυαλό σου να τρελαίνεται, τότε δεν είναι έρωτας.

Για σκέψου το λίγο. Το μόνο σίγουρο λοιπόν είναι πως το ποιον θα ερωτευτούμε δεν έχει να κάνει με το θεό Έρωτα που έριξε τα βέλη του. Έχει να κάνει με προσδοκίες, όνειρα, επιθυμίες και άλλες πολλές συνιστώσες.

Ωστόσο, επειδή οι άνθρωποι αρεσκόμαστε στα βάσανα και στους απωθημένους έρωτες, πάμε και πέφτουμε με τα μούτρα συχνά-πυκνά στα λάθος άτομα. Είναι αυτές οι καταπιεσμένες επιθυμίες, που μας οδηγούν ενίοτε σε λάθος μονοπάτια.

Γι’ αυτό την επόμενη φορά, βάλε το μυαλό σου να δουλέψει πριν ερωτευτείς σφόδρα.  Ζύγισέ τα κι αν σου κάνει προχωρά. Αν δε σου κάνει πάμε γι’ άλλα.  Άλλωστε με το μυαλό ερωτευόμαστε. Η καρδιά δεν είναι παρά μια αντλία που στέλνει αίμα.

 

Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου