Ωραία ταινία ο τιτανικός, δε συμφωνείτε; Ένας απαγορευμένος έρωτας, δυο αποφασισμένοι άνθρωποι να το ζήσουν κι ένα ατύχημα. Ένα ναυάγιο, για την ακρίβεια. Πόσες φορές να τη δεις, όμως; Πόσο ν’ αντέξεις; Η πλοκή δε θ’ αλλάξει, οι κινήσεις θα ‘ναι πάντα οι ίδιες σ’ επανάληψη, η δράση αναμενόμενη και το τέλος πάντα το ίδιο, θλιβερό και δακρύβρεχτο. Κάπως έτσι, λοιπόν, είναι και το σεξ με τους πρώην. Σαν να βλέπεις για χιλιοστή φορά τον τιτανικό.
Τι περίμενες ν’ αλλάξει δηλαδή; Το πώς θα σ’ αγγίξει ή το πώς θα σε φιλήσει; Δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα. Θα ‘ναι ένα σεξ σε γνωστά μονοπάτια, με το στοιχείο της έκπληξης χαμένο και την ικανοποίηση σε μέτρια επίπεδα. Πόσο μάλλον μια τέτοια κίνηση σου κάνει ξεκάθαρο πως το σεξ μαζί του έτσι είναι και δεν αλλάζει. Αν δεν άλλαξε τόσο καιρό, τι σε κάνει να πιστεύεις πως τώρα ήρθε η στιγμή; Πρώτα, λένε, βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι.
Άλλωστε, αν το σεξ ήταν τόσο εκπληκτικό θα ‘χατε σκεφτεί διπλά πριν χωρίσετε. Όταν το κρεβάτι σε πάει στα ουράνια, προσπαθείς πάση θυσία να κρατήσεις τον άλλον. Επομένως για να χωρίσατε μήπως δεν ήταν και τόσο ανεπανάληπτο; Μήπως στο μυαλό σου ήταν κάπως εξιδανικευμένο κι ήρθε ο καιρός ν’ αναθεωρήσεις;
Ξέρεις πόσοι πρώην, με μια επανάληψη του ίδιου έργου μετά το χωρισμό, έχουν ξενερώσει σε τέτοιο βαθμό που να μη θέλουν να δουν τον άλλον ούτε ζωγραφιστό; Μπορεί τα σώματά σας να γνωρίζονται και να εφάπτονται άριστα, αλλά μήπως το μυαλό κλοτσάει και μονολογεί «μα τόσος χαμός γι’ αυτό;»;
Άσε που ένα πισωγύρισμα το λιγότερο που δείχνει είναι απελπισία. Θες σεξ, δεν υπάρχει κανένας άλλος διαθέσιμος και βολεύεσαι όπως να ναι. Δε λειτουργεί, όμως, έτσι το σύστημα. Ίσα-ίσα που θα δείξεις πως ο εγωισμός σου έχει πάει περίπατο μακρινό. Δε σέβεσαι εσένα, άρα μην περιμένεις σεβασμό απ’ τον άλλον, δε θα ‘ρθει.
Ξέρεις, όμως, γιατί είναι ακόμα παραπάνω ναυάγιο; Γιατί ναυαγεί κάθε ελπίδα επανασύνδεσης. Οι περισσότεροι άνθρωποι βγαίνουν, συζητάνε, λένε τα προβλήματα και τα παράπονά τους και τα βρίσκουν ή χωρίζουν οριστικά τις ζωές τους. Βλέπεις ότι όλο αυτό τίποτ’ άλλο δε φέρνει, παρά μόνον αδιέξοδο και προβληματισμό.
Γιατί εκεί που είσαι αμέριμνος πως υπάρχει ζωή και μετά απ’ τη σχέση σας και πως ανήκει πια στο παρελθόν, το να ξαναγυρίσεις στα ίδια θα σου φέρει μνήμες που θα σε κάνουν να νομίζεις πως θες τον άλλον ακόμα. Άρα, δώρο άδωρο τόσος κόπος και σίγουρα δεν αξίζει τον κόπο.
Ακόμα μεγαλύτερο μπλέξιμο θα ‘χεις κι απ’ τα ερωτήματα που θα τριγυρνάνε στο μυαλό σου. Υπάρχει μήπως άλλος άνθρωπος στη ζωή του; Του ‘λειψα; Θέλει μόνο σεξ; Να τηλεφωνήσω ξανά; Πολύ λίγος ο χρόνος για να σκοτίζεσαι, πολλά τα ερωτήματα για να σπαταλήσεις φαιά ουσία.
Έργο σ’ επανάληψη, λοιπόν, η όλη κατάσταση. Χιλιοπαιγμένο, αδιάφορο με μόνη χαρά το τσιγάρο μετά απ’ τη δίωρη προβολή. Θυμίζει κάτι μεταξύ βαρεμάρας και συνήθειας. Παραπαίει ανάμεσα στο γνωστό και τ’ απαγορευμένο. Απομυζεί δύναμη και δεν προσφέρει τίποτα. Μόνο επαναλήψεις των ήδη γνωστών σκηνών, με τους ίδιους πρωταγωνιστές, στις ίδιες θέσεις. Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως, λένε. Μήπως ήρθε η ώρα για το δικό σου μάθημα;
Επιμέλεια Κειμένου Εύας Αροτσίδου: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου
