Όταν ξεπερνάς το μεγάλο σου έρωτα

Το θυμάσαι ακόμα εκείνον τον έρωτα. Τον έρωτα το μεγάλο, τον απόλυτο, το μοναδικό που ποτέ δεν πιστεύεις πως θα συναντήσεις ξανά. Τον αναπολείς με νοσταλγία, αλλά και μπόλικη πίκρα στα χείλη. Όμορφες μέρες και μήνες έρχονται στο μυαλό σου, που δυστυχώς δεν έγιναν μια ζωή.

Πόνεσες, έκλαψες, σάπισες στον καναπέ με τα παντζούρια κλειστά, έκανες προσπάθειες επανασύνδεσης, έπεσες χαμηλά για να τον ξανακερδίσεις, αλλά όλα μάταια. Τι έρχεται όμως μετά από μια μεγάλη στεναχώρια σε έναν αποτυχημένο έρωτα;

Η ώρα που τον ξεπερνάς φυσικά. Εκείνη η μέρα που τη φανταζόσουν και την περίμενες ανυπόμονα, αλλά δεν ερχόταν. Ξυπνούσες κάθε πρωί με το κεφάλι σου βαρύ και τα μάτια κλαμένα κι έλεγες πως ίσως ξημερώσει αύριο μια καλύτερη μέρα. Και να που ήρθε. Σίγουρα δεν ήρθε γρήγορα. Σε παίδεψε πολύ και αυτή η διαδικασία σε άλλαξε μέσα σου. Αλλά ήρθε. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από αυτό.

Νιώθεις πια ελεύθερος από τα δεσμά που σου βάζει ο έρωτας. Διότι περί τέτοιων πρόκειται. Αδιαφορείς για το πού είναι ο άλλος, τι κάνει, πώς περνάει τη μέρα του, αν τον φλέρταρε κανείς. Δε τον παρακολουθείς έστω κι από μακρυά, ούτε κοιτάς αν είναι ενεργός στο facebook, αν ανεβάζει φωτογραφίες και τραγούδια. Δεν έχεις κάτι να σε βασανίζει, να σε πονάει και να σου αναμοχλεύει ευτυχισμένες μεν, περασμένες δε μέρες. Απλά ζεις για σένα.

Είναι αυτή η χαρά πως κανένας δεν ορίζει πλέον τη ζωή σου. Είσαι χαρούμενος, απολαμβάνεις την καθημερινότητά σου και έχεις αρχίσει να εκτιμάς τις στιγμές που ζεις. Δεν έχεις συνεχώς εκείνον το λυγμό να σε πνίγει. Δεν έχεις εκείνο το πλάκωμα στο στήθος να σε ταλαιπωρεί, δε νιώθεις πως ο πόνος είναι ο μόνιμος σύντροφος σου. Αντιμετωπίζεις τα πάντα με χαμόγελο και αυτό σε κάνει να χαμογελάς περισσότερο.

Όλα αυτά έχεις καταλάβει πια πως ανήκουν στο παρελθόν και δεν πρόκειται να επιστρέψουν ξανά. Κοιτάς πλέον το μέλλον με αισιοδοξία. Θες να ξεκολλήσεις πια από εκείνον τον καναπέ, που έχει πάρει το σχήμα του κορμιού σου. Αποζητάς να βγεις, να διασκεδάσεις, να γνωρίσεις κόσμο, να φλερτάρεις και ίσως να ξαναερωτευτείς. Κατάλαβες πια, πως η ζωή δε σταματάει σε έναν έρωτα, όσο μεγάλος και συγκλονιστικός κι αν ήταν. Άλλωστε κανένας άνθρωπος δε σου υπογράφει συμβόλαιο πως θα είναι για πάντα στη ζωή σου.

Η χαρά που νιώθεις τώρα είναι πολύ σημαντική. Γιατί πολύ απλά ένιωσες ξανά δυνατός. Ο έρωτας μας αποδυναμώνει, μας κάνει ευάλωτους, ρίχνει τις άμυνες μας μπροστά στον άλλον. Κι εσύ μέσα από το πόνο του χωρισμού, βρήκες το κουράγιο και το σθένος να γίνεις ξανά ο εαυτός σου. Να τον γνωρίσεις καλύτερα κι αυτόν και τα όρια του. Εντυπωσιάζεσαι με σένα για τα αποθέματα δύναμης που έκρυβες μέσα σου. Θέλει να επιδείξεις πολύ αντοχή σε κάτι τέτοιο για να μπορέσεις να το ξεπεράσεις. Ακόμα πλέον, σου έδωσε την ευκαιρία όλο αυτό, να μάθεις να προστατεύεσαι στους επόμενους έρωτες και πώς να το διαχειριστείς μια επόμενη φορά.

Διότι οι έρωτες έρχονται και φεύγουν. Περνάνε, μας κάνουν ευτυχισμένους και ύστερα χάνονται. Θάβονται στο νεκροταφείο μαζί με όλους τους ατελέσφορους έρωτες και στοιχειώνουν. Τις νύχτες περιπλανώνται και ζητούν δικαίωση. Το αν θα αφήσεις το πνεύμα του μεγάλου σου έρωτα να στοιχειώσει τη δικιά σου ζωή είναι στο χέρι σου. Τι λες; Αξίζει;