Σαν τον ύπνο αγκαλιά στον καναπέ δεν έχει

Να είναι νωρίς το πρωί, να σηκώνεσαι να πας στην κουζίνα να φτιάξεις τον καφέ σου κι όπως είσαι στον διάδρομο να ρίχνεις μια ματιά στα κλεφτά στο σαλόνι και να βλέπεις τον άνθρωπό σου καθισμένο με τα μάτια κλειστά, το κεφάλι του ακουμπισμένο πίσω στην πλάτη του καναπέ να προσπαθεί κι εκείνος να βρει τη δύναμη να ξυπνήσει για τα καλά για να ξεκινήσει κι αυτή η γεμάτη υποχρεώσεις μέρα.

Τίποτα, μην κάνεις τίποτα. Πήγαινε κάθισε δίπλα του, πάρε το κεφάλι του στην αγκαλιά σου και ξαπλώστε μαζί στον καναπέ. Ακόμα κι αν αποκοιμηθείτε για λίγα λεπτά, θα είναι τα πιο όμορφα κι ήρεμα λεπτά της μέρας σου. Πιες τον καφέ σου στον δρόμο και κλέψε αυτόν τον χρόνο για εσάς.

Το μεσημέρι, όταν επιστρέψεις στο σπίτι και νιώθεις το κεφάλι σου να πάει να σπάσει απ’ την ένταση της ημέρας, δεν υπάρχει τίποτα πιο ανακουφιστικό απ’ το να ξαπλώσεις στον άνετο καναπέ σου. Πόσο μάλλον αν είσαι από τους τυχερούς και μαζί σου ξαπλώσει και ο έρωτάς σου. Χωρίς πραγματικά να υπάρχει ανάγκη να πείτε τίποτα απολύτως μεταξύ σας, φτάνει μόνο να μπεις στην αγκαλιά του άλλου για να ηρεμήσει το μέσα σου. Είναι που ο καναπές θα σας αναγκάσει να είστε ο ένας κολλητά στον άλλον για να χωρέσετε πρακτικά. Είναι που δε σε θα σε νοιάζει το φως που μπαίνει απ’ το παράθυρο, ούτε αν έχετε σεντόνι για να σκεπαστείτε. Δε θα σε νοιάζει που έχεις ακόμα το μακιγιάζ, ή που φοράς  το πουκάμισο απ’ το πρωί, ή που τα κινητά χτυπάνε ή που υπάρχουν πολλά πράγματα ακόμα να γίνουν μέχρι το βράδυ. Μόλις κλείσεις τα μάτια σου κι ακούσεις την ανάσα εκείνου που αγαπάς, όλα θα είναι ασήμαντα. Απλά θα κοιμηθείς μαζί του στον καναπέ.

Ο καναπές δεν είναι κρεβάτι. Δεν έχεις το βολικό σου μαξιλάρι, δεν έχεις χώρο να απλωθείς, ίσως να μην μπορείς  να τεντώσεις καν τα πόδια σου λόγω ύψους. Δεν κατασκευάστηκε για να κοιμόμαστε εκεί. Αυτό από μόνο του αποτελεί απόδειξη πως τα ζευγάρια που αποκοιμιούνται στον καναπέ είναι γεμάτα έρωτα, οικειότητα κι ηρεμία. Η βολή τους είναι να είναι κολλημένοι ο ένας με τον άλλον κι αυτό τους αρκεί για να ξεκουραστούν.

Λίγο-πολύ όλοι έχουμε αποκοιμηθεί στον καναπέ με το ταίρι μας. Είτε κατά τη διάρκεια μια ταινίας που δεν αντέξαμε τελικά να δούμε λόγω κούρασης, είτε μετά από στιγμές πάθους που δεν κατέληξαν στο κρεβάτι, είτε γιατί για πρακτικούς λόγους δεν μπορούσαμε να πάμε στο υπνοδωμάτιο -αδέρφια, συγκάτοικοι κλπ. Ακριβώς επειδή δε γίνεται κάθε μέρα, αλλά μία στις τόσες είναι τόσο ξεχωριστό. Είναι επιλογή κι όχι συνήθεια. Είναι επιθυμία κι όχι κάτι δεδομένο.

Κυρίως, όμως, ο καναπές ανακαλύφθηκε για τα κρύα βράδια του χειμώνα που κάθεται ο άνθρωπός σου και δουλεύει με τον υπολογιστή του στον καναπέ και πας και ξαπλώνεις στα πόδια του. Είναι και που εκείνος με το ένα χέρι πληκτρολογεί και με το άλλο σου χαϊδεύει τα μαλλιά και σε παίρνει ο ύπνος πάνω του. Μόνο και μόνο για αυτή τη στιγμή χρωστάμε ευγνωμοσύνη σε αυτόν που είχε πρώτος την ιδέα να φτιάξει έναν καναπέ.

Ωραιότερο ύπνο απ’ το να ξαπλώσεις πάνω στον αγαπημένο σου άνθρωπο δεν υπάρχει. Το  ακόμα καλύτερο έρχεται όταν εκείνος τελειώσει την υποχρέωσή του κι αντί να σε ξυπνήσει για να πάτε στο κρεβάτι, ξαπλώνει, σε παίρνει αγκαλιά και σας βρίσκει το ξημέρωμα μπλεγμένους στην κυριολεξία στον καναπέ.

Όταν είσαι ερωτευμένος αποζητάς συνέχεια να αγγίζεσαι με το ταίρι σου. Στον δρόμο, στα μπαράκια, στα εστιατόρια, στο σινεμά, στο αυτοκίνητο, στην κουζίνα, στο ντους, στο κρεβάτι. Μόνο και μόνο που ακουμπάς τον άλλον το σώμα σου παράγει μια ορμόνη που τα κάνει όλα να μοιάζουν πιο όμορφα. Εσύ, λοιπόν, που είσαι απ’ τους τυχερούς κι έχεις την αγάπη σου φρόντισε να περνάς στιγμές απλές, αλλά απόλυτα ευτυχισμένες.

Πήγαινε σπίτι, ξάπλωσε στον καναπέ του σαλονιού σου, πάρε σφιχτή αγκαλιά τον άνθρωπό σου, κλείσε τα μάτια και νιώσε πόσο τυχερός είσαι. Πολλοί θα σκότωναν για να έχουν μια τέτοια στιγμή. Ο κόσμος έξω να καίγεται κι εσύ να έχεις βρει τον τρόπο να ηρεμείς απ’ όλους κι απ’ όλα. Έχοντας ένα δωμάτιο, έναν καναπέ και τον πολύτιμό σου.

Ευλογία.