Ήμουν πάντα πιο επιεικής με τους άντρες.
Και αυτό γιατί πάντοτε είχα μια βαθιά εσωτερική πεποίθηση περί της αφέλειάς τους, της ευαισθησίας τους και της φύσης τους ως λιγότερο πονηρά όντα.
Την άποψή μου αυτή δεν την αλλάζω αν και με μεγάλη μου λύπη διαπιστώνω τώρα τελευταία πως όσο πάει και αυξάνεται το σύνδρομο του Peter Pan στον ανδρικό πληθυσμό, θέμα που μας έχει απασχολήσει πολλές φορές, εδώ στο pillowfights.gr.
Ναι, σας είπαμε τα συμπτώματα, την θεραπεία, τους κινδύνους
Ήρθε η ώρα, να σας πούμε και τα αίτια.
Έχω έναν φίλο, με διαβάζει και καμιά φορά, λέει, και του’χα τάξει πως θα γράψω για τους άντρες σαν κι αυτόν κάποια στιγμή.
Ας τον πούμε Θεμιστοκλή.
Ο Θεμιστοκλής λοιπόν.
Δυο μέτρα, παρά κάτι λίγους πόντους, ομορφόπαιδο, σπουδαγμένος, με τα χόμπι του, τις παρέες του και τα ξενύχτια του.
Τώρα τελευταία μου τα λέει περίεργα, κάτι ατάκες τύπου «όλες έτσι είσαστε», «δεν κάνει καμιά σας», «δεν θέλω να κάνω σχέση», «περνάω καλά με τους φίλους μου» και όλα τα γνωστά της ανδρικής μεταεφηβείας του 21ου αιώνα.
Θα τον χαρακτηρίσεις με τη λέξη από «Μ» και δε θα βγάλεις άκρη μαζί του.
Εμένα προσωπικά, με πονοκεφαλιάζει πάντοτε.
Ρε καλέ μου, ρε χρυσέ μου, έλα να το συζητήσουμε… Τι να συζητήσουμε;
Ο άνθρωπος δε θέλει, δε μπορεί και πλέον δεν τον νοιάζει να βγάλει άκρη.
Καίγεται να βρει μια κοπέλα, αλλά αντ’αυτού, στο παίζει άνετος, άντρακλας, «παίκτης» και διάφορα τέτοια που θα σε κάνουν στο επόμενο μισάωρο που θα ανταλλάξεις κουβέντα μαζί του, να πάρεις την κολλητή σου και ν’αρχίσετε τ’αντίστοιχα γυναικουλίστικά σας.
Ερώτηση Ρητορική: Αφού όλοι έχουν γίνει για τον κάδο απορριμάτων, λαϊκιστί για τα μπάζα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια νέα τάξη πραγμάτων όσον αφορά στις ανθρώπινες σχέσεις ή κάτι άλλο;
Μη μου ψαρώσεις, μη μου απογοητευτείς και μη βιαστείς να μου απαντήσεις.
Θα στα πω όλα εγώ, η γνωστή γκουρού των σχέσεων που μόνο να διδάσκει κι όχι να πράττει ξέρει.
Αφενός το θέμα είναι κοινωνικό, με την απελευθέρωση των σχέσεων, την εξάλειψη των ταμπού ,την πολυγαμία, και την εν γένει ασύστολη χρήση του έρωτα.
Όταν ο Θεμιστοκλής μπορεί να βγει και να ικανοποιήσει τη σεξουαλική του επιθυμία με τον ελάχιστο κόπο:
A. Γιατί να ψάξει για μόνιμη σχέση;
B. Γιατί να μη νομίσει ότι όλες είμαστε εύκολες και πως και η δικιά του -αν ποτέ τη βρει- δε θα ξενοσυνουσιάζεται όπως ξενοσυνουσιάστηκε κι αυτός πολλάκις εις το παρελθόν έτσι απλά;
Τα ίδια ισχύουν και για τις γυναίκες.
Πώς να σε εμπιστευτεί, Θεμιστοκλή μου, όταν το μόνο που δείχνεις πως ξέρεις να κάνεις είναι ο,τιδήποτε σχετίζεται με μια γυναίκα γυμνή στο κρεβάτι σου;
Το κάτι άλλο, που δεν πάει το μυαλό μας, είναι η έλλειψη επικοινωνίας.
Ανέκαθεν οι άνθρωποι, το έβρισκαν πολύ δύσκολο να πουν αυτά που πραγματικά θέλουν και αντ’αυτού έλεγαν άλλα ντ’άλλων, εννοούσαν τα μισά, έκρυβαν τα περισσότερα και στο τέλος πάντα απορούσαν γιατί βρέθηκαν στην ενίοτε δύσκολή κατάσταση.
Τον θες για σχέση; Τότε γιατί του κάθεσαι απ’το πρώτο ραντεβού;
Γιατί, ενώ έκανες το λάθος διαιωνίζεις την κατάσταση και δεν του λες πως θέλεις να το δείτε αλλιώς;
Γιατί δεν πρότεινες σινεμά αντί για σπίτι του;
Γιατί φοράς τα δωδεκάποντα και τα κοντά και κολλητά κάθε φορά που βρίσκεστε;
Και εσύ Θεμιστοκλή μου, γιατί ενώ απεγνωσμένα ψάχνεις για μια σχέση της προκοπής, φέρεσαι σε όλες τις γυναίκες, σα να είναι οι μαριονέτες σου;
Πληγωμένοι είστε και οι δυο.
Για διαφορετικούς λόγους,με διαφορετικούς τρόπους και υπό διαφορετικές συνθήκες και προεκτάσεις.
Πληγωμένοι και απογοητευμένοι. Α! Και πλέον μηδενιστές.
Πώς να πάει μπροστά η κοινωνία με πληγωμένους αχόρταγους εγωισμούς, δηθενιές ,υποκρισίες, δέντρα που βλέπουμε αντί του δάσους;
Υπάρχουν βέβαια και στα δύο φύλα, λίγες περιπτώσεις, που στοχεύουν σ’ευκαιριακές σχέσεις με σκοπό μόνο την ερωτική ικανοποίηση.
Μα προτού καταταγείς εκεί, αναρωτήθηκες αν βρέθηκες στο στρατόπεδο αυτό από μόνος σου ή αν σε έσπρωξε κάτι;
Αν ο ανούσιος μηδενισμός σου, είναι αρνητικότητα, απογοήτευση, αν έγινες μια αλεπού που όσα δε μπορεί και δεν αντέχει τα κάνει κρεμαστάρια;
Αν ο κυνισμός σου, για τον οποίο διατείνεσαι είναι αποτέλεσμα ωριμότητας και εμπειριών ή απλά μια αντίδραση σε όσα η ψυχή και το μυαλό σου πια δεν αντέχουν να επεξεργάζονται;
Πολλά τα ερωτήματα και στα μισά δεν έχω απαντήσεις.
Προς το παρόν ας μείνουμε στις ερωτήσεις, με την ελπίδα αυτή η διαδρομή των αποριών, να μας οδηγήσει στη λύση, όσο είναι νωρίς.
Συντάκτης: Κάλτερ Έγκο
