Σε πολλές περιπτώσεις των διαπροσωπικών μας σχέσεων, έχουμε βρεθεί στην άβολη στιγμή μέσα σε μια συζήτηση, να μην έχουμε ιδέα πώς να απαντήσουμε και πώς να συνεχίσουμε μια συζήτηση. Περισσότερες οι στιγμές που, στο τέλος, σκεφτόμαστε πώς θα μπορούσαμε να δώσουμε μια διαφορετική και πιο καλά τεκμηριωμένη απάντηση.

Οι περιπτώσεις που μπορεί να μας συμβεί αυτό, ποικίλουν. Μπορεί να είναι χωρισμός, γνωριμία, επαγγελματικοί στόχοι ή ακόμα και μια βόλτα με την οικογένεια. Ερχόμαστε σ’ αυτή τη θέση, γιατί νιώθουμε πίεση. Μπορεί να νιώθουμε μέχρι κι απογοήτευση. Σαφώς η μεγαλύτερη πρόκληση έγκειται όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την «αδυναμία έκφρασης», ενώ επιθυμούμε να πείσουμε κάποιο άτομο, για μια συγκεκριμένη άποψη ή ιδέα. Ωστόσο, όταν καταφέρουμε να φτάσουμε σ’ αυτό το δικό μας αδιέξοδο, αισθανόμαστε κατά κάποιον τρόπο ηττημένοι. Λέμε τις γνωστές φράσεις: «Θα μπορούσα να είχα απαντήσει διαφορετικά», «Θα μπορούσα να είχα επισημάνει το τάδε σχέδιο» και τελειωμό δεν έχει.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να τουμπάρουμε μια κατάσταση προς όφελός μας. Βέβαια, είναι συνηθισμένο με κάποιους να μη συμφωνούμε, αλλά ορισμένες φορές, η κατάσταση έχει συναγερμό που λέει: «θα γυρίσει ο τροχός». Είναι οι περιπτώσεις που βλέπουμε καθαρά πως ο άλλος σφάλει και δεν υπάρχει θέμα εγωισμού εδώ. Δεν πρέπει όμως, να τις υπέρ χρησιμοποιούμε, γιατί στο τέλος θα έχουμε αντίθετα αποτελέσματα. Σαν να λέμε:«εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι».

 

 

1. Λες αυτό που θέλει να ακούσει ο άλλος

Είναι μια κλασική κίνηση που έχουμε χρησιμοποιήσει όλοι μας, ουκ ολίγες φορές. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο άλλος μπορεί να καλμάρει, ειδικά όταν δεν είναι συνηθισμένος. Μπορεί να πιστεύει προσωρινά πως έχει δίκιο, αλλά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο χρόνος να είναι με το μέρος μας και να αποδειχθούν τα κενά που παρουσιάζει η δική του άποψη.

 

2. Ρωτάς ή απαντάς με τον ίδιο τρόπο

Όταν τα πνεύματα είναι διαταραγμένα κι ο άλλος μπορεί να το πάρει προσωπικά, αυτός ο τρόπος δείχνει πως το να μην κάνεις το ίδιο είναι η καλύτερη άμυνα. Μπορούν να βγουν στην επιφάνεια συμπεριφορές μας που δεν είχαμε αντιληφθεί πως υιοθετούσαμε κι έτσι ένας από τους δύο να συνειδητοποιήσει σε κάποιο σημείο πως σφάλει.

 

3. Ν’ απαντάς σε όλα με «ναι»

Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο άλλος εκτονώνει τα νεύρα και τις απόψεις που κρατάει καιρό ή δε δέχεται κανείς άλλος ν’ ακούσει. Λειτουργεί δηλαδή ως ηρεμιστικό. Έτσι στο τέλος, μετά τη φουρτούνα, καταλήγουμε στην ηρεμία, με τη λογική να δίνει τον τελικό απολογισμό.

 

4. Η κολακεία κάποιες φορές βοηθάει

Λέγοντας όλα τα προτερήματα που βρίσκετε στον συνομιλητή σας, δίνετε την αίσθηση της οικειότητας και της εμπιστοσύνης. Πως εμπιστεύεστε την άποψη του, άσχετα αν είναι λανθασμένη ή όχι. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο συνομιλητής καταλήγει ν’ ακούσει την άποψή σας, χωρίς τοίχος που να λέει:«Απορρίπτεται».

 

5. «Εσύ ξέρεις καλύτερα»

Η κίνηση ματ, που μας έμαθαν οι γονείς μας. Αυτή η φράση πρέπει να διατυπώνεται σωστά, αν θέλουμε να έχουμε τη νίκη με το μέρος μας. Δηλαδή; Χωρίς ειρωνείες και μορφασμούς. Βοηθά τον άλλον να ηρεμήσει, με αποτέλεσμα να του δημιουργούνται αμφιβολίες:«Έχω όντως δίκιο;». Μ’ αυτή τη «δεύτερη ματιά» στην ιδέα, μπορεί να βρει τα κενά που καθιστούν την άποψη λανθασμένη.

 

Όλοι, λίγο- πολύ βρισκόμαστε στις περιπτώσεις που επιθυμούμε μια σανίδα σωτηρίας από το πίσω μέρος του εγκεφάλου μας. Το να χρησιμοποιούμε τέτοιες μεθόδους συχνά, μπορεί κανείς να έλεγε πως μας κάνει αναξιόπιστους. Παρ’ ολ’ αυτά, η ικανοποίηση που νιώθουμε καθώς εμπιστεύονται αυτό που έχουμε να πούμε, ειδικά όταν είναι τεκμηριωμένο, μας δημιουργεί την αίσθηση της ευφορίας. Αυτό που μένει ν’ αναλογιστούμε στο τέλος ή στην αρχή της «διαμάχης» είναι πως:«Χρειάζονται όντως κόλπα;».

Συντάκτης: Σία Πέρση
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου