Δε γίνονται αμφίπλευροι οι μονόπλευροι έρωτες έτσι απλά

Δύσκολο να πούμε τι νιώθουμε και τι όχι, πόσο μάλλον να τα εκφράσουμε στο άτομο που μας ενδιαφέρει. Τι γίνεται όταν εκδηλώνουμε αυτά τα αισθήματα και δεν έχουμε την ανταπόκριση την οποία θα επιθυμούσαμε;

Η φύση των ανεκπλήρωτων ερώτων είναι περίπλοκη. Μπαίνεις σε ένα τριπάκι καμιά φορά, χωρίς γυρισμό. Θέλεις τόσο πολύ ένα άτομο, που δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Νιώθεις ότι δεν μπορείς να προχωρήσεις παρακάτω, γιατί δε θα έχει το ίδιο νόημα η ζωή σου. Οι ανεκπλήρωτοι έρωτες θέλουν γερό στομάχι για να τους αντέξεις. Δεν είναι εύκολο να βλέπεις το άτομό σου με το ταίρι του ή και μόνο του, χωρίς να νοιάζεται για το τι θα μπορούσες να του δώσεις. Γιατί απλά δε νιώθετε και δε θέλετε το ίδιο πράγμα, δε φταίει ούτε φταις. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ο ανεκπλήρωτος αυτός έρωτας, έδινε την ευκαιρία;

Αρχικά, για να δουλέψει ένας τέτοιος έρωτας θέλει ένα δυνατό σοκ από τη μεριά του άλλου ατόμου. Πολλοί λένε πως, αν δε νιώσουν εξ’ αρχής και οι δύο δε θα υπάρξουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Θα υφίσταται πάντα ένα χάσμα μεταξύ τους. Ο ένας πάντα θα προσπαθεί περισσότερο από τον άλλον, με αποτέλεσμα να καταλήξουν σε αδιέξοδο. Ωστόσο, ίσως να μπορέσετε τελικά να είστε μαζί ή τουλάχιστον να παλέψεις γι’ αυτό που επιθυμείς. Το σοκ έρχεται όταν από δεδομένο, γίνεις ζητούμενο. Αν είστε σε στενό περιβάλλον, όπως είναι το εργασιακό και το φιλικό, είναι πιο εύκολο να υπάρξει αυτή η προσέγγιση.

Συνήθως όλοι ζητούμε την επιβεβαίωση στον ερωτικό τομέα. Θέλουμε να νιώθουμε δυνατοί, ότι μετράμε ως προσωπικότητες με’ αυτόν το δυναμισμό που μας κάνει ξεχωριστούς. Το συνεχές φλερτ μας κάνει να νιώθουμε ανανεωμένοι και μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε τη ζωή με αυτοπεποίθηση. Όταν ένα τέτοιο άτομο σταματήσει να μας «ενοχλεί», υπάρχουν οι απορίες: «ξενέρωσε;», «μήπως βρήκε κάτι καλύτερο;», «μήπως δε μετράω πια;». Τότε το πρώτο μέρος του σχεδίου πέτυχε. Συνήθως, περιπτώσεις σαν κι αυτή παίρνουν λίγο χρόνο μέχρι να πάρει χαμπάρι το άλλο άτομο τι συμβαίνει.

Μετά από καιρό λοιπόν, θα ψάξει να βρει ίχνη σου, με βάση τις πιθανότητες. Τότε είναι η ευκαιρία να ξαναγνωριστείτε. Μερικές φορές η επανένωση βοηθάει στο να καταλάβουμε γιατί απορρίψαμε ή δεχτήκαμε ένα φλερτ, μια προσέγγιση. Στην τελική, μπορεί κι εμείς οι ίδιοι να έχουμε αναθεωρήσει γι’ αυτό το άτομο και να συνειδητοποιήσουμε πως δεν ενδιαφερόμαστε πια.

Φυσικά θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια πολύ όμορφη δέσμευση. Ίσως και ν΄ αναθεωρούσατε πολλές απόψεις με τη δεύτερη γνωριμία σας. Θα ερχόσασταν πιο κοντά, με περισσότερη σιγουριά για το τι θέλει ο καθένας. Θα ξεφεύγατε από την απορία όλων των πιθανών σεναρίων. Θα γνωρίζατε πως δεν προχωράει ή δεν ταιριάζετε τόσο, όσο για να αντέξετε μαζί. Ή και πάλι, μπορεί να είχατε παρεξηγήσει ο ένας τον άλλον και τελικά να είχατε περισσότερα κοινά από ό, τι φανταζόσασταν.

Βέβαια, υπάρχει και η περίπτωση να μην ανταποκριθεί σε καμιά προσπάθεια. Τότε η αποχώρηση με το κεφάλι ψηλά είναι μονόδρομος, ελευθερία λόγου και κινήσεων έχει σαφώς και τα δικαιούται οπότε πάμε παρακάτω. Σίγουρα θα βρεθεί κάτι καλύτερο, ή μάλλον κάτι πιο κοντά σ’ αυτά που θέλουμε. Αν και τίποτα να μη συμβεί ή να μην προχωρήσουμε παρακάτω, τουλάχιστον μέσα μας θα ξέρουμε ότι προσπαθήσαμε. Κάναμε ό, τι περνούσε από το χέρι μας γι’ αυτό που επιθυμούμε, υπήρξαμε ανοιχτοί και ρισκάραμε. Θα έχει άλλη σημασία, άλλη έννοια το αγκαθάκι μέσα μας, γιατί θα ισχύει χωρίς αμφιβολία το «τουλάχιστον προσπάθησα».