Διαχρονικοί έρωτες σαν μπλου τζιν που δε βγάζεις από πάνω σου

Στις μέρες μας, όταν βλέπουμε ανθρώπους να βρίσκονται σε μακροχρόνια σχέση μάς δημιουργούν το συναίσθημα να πιστεύουμε σε ένα καλύτερο μέλλον. Πως υπάρχουν ακόμα άτομα που υποστηρίζουν ότι οι ανθρώπινες σχέσεις χρειάζονται ειλικρίνεια κι εμπιστοσύνη για να μπορέσουν να πάνε μπροστά. Αλλά πώς μπορούν δύο άτομα να φτάσουν μέχρι εκεί;

Και φυσικά, όλα αρχίζουν από την πρώτη σας γνωριμία.

Η γνωριμία, όπως λένε μερικοί, είναι οι συνάντηση των πλανητών σας ή αλλιώς το κάρμα σας, που μέχρι τότε δεν ήξερε κανείς ότι θα σας βρουν μαζί τα επόμενα χρόνια. Ξεκινάτε με τα κλασικά, που είναι η αναγνώριση των χαρακτήρων σας, τα κοινά σας θέλω και οι διαφορετικές σας απόψεις σχετικά με τη ζωή και η συμβατότητα στα απρόοπτα. Έπειτα έρχονται τα ραντεβού, τα παιχνίδια -και καλά- ως φίλοι με τις κοινές σας παρέες ή και χωρίς, καθώς και πράγματα που δεν είχατε ξανακάνει. Μετά έρχεται το φιλί. Και μετά η έκρηξη.

Εξελίσσεστε αναπόφευκτα. Διορθώνετε τις απόψεις σας, τον χαρακτήρα σας, μαθαίνετε από τον άλλον και καθιερώνετε τη γνώμη πως για να πετύχετε μαζί πρέπει να έχουν αισθήματα και οι δύο πλευρές, και να γίνονται αμοιβαίες υποχωρήσεις. Στην περιπέτεια που ξετυλίγεται μπροστά σας γίνεστε πάλι παιδιά, φίλοι, όποτε το κρίνετε αναγκαίο, εραστές και ταυτόχρονα ξένοι, όταν χρειάζεται ο καθένας τον προσωπικό του χώρο. Ειδικότερα τον προσωπικό χρόνο των πέντε με δέκα λεπτών, όταν μπαίνει ο καθένας σπίτι του μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά για να χαλαρώσει. Να παρέχετε με ευκολία ο ένας στον άλλο την πολυτέλεια της σιωπής.

Υπάρχουν και οι στιγμές που το άτομό σας λυγίζει και βγαίνουν από μέσα του όλες οι ανασφάλειες που μπορεί να έχει. Συζητάτε, πάντα με ειλικρίνεια, πώς μπορείτε να ξεπεράσετε όλα τα θέματα που απασχολούν το μυαλό σας και όλα τα προβλήματα που έχουν προκύψει. Και πάνω απ’ όλα, πως είστε δύο σε όλο αυτό κι όχι μόνο ένας. Μ’ αυτή την απλή κίνηση νιώθετε πως μπορεί να κρατήσει για πάντα. Ίσως κι όχι. Έχετε ξεκινήσει μαζί και όπου σας βγάλει, όσο κρατήσει. Κάθε μέρα που περνά, με απλά πράγματα διεκδικείτε τον άλλον και του δείχνετε την αγάπη σας. Μόνο έτσι μπορεί να γνωρίζει με βεβαιότητα ο καθένας σας, χωρίς να αποτελείτε δεδομένο, πως ενδιαφέρεστε.

Μετά έρχονται οι καβγάδες, όταν η πραγματικότητα δεν ψηθεί να είναι φίλη σας. Καβγάδες στις σχέσεις πάντα θα υπάρχουν. Από τα πιο απλά πράγματα μέχρι τα πιο περίπλοκα. Άλλωστε, κρατούν τις σχέσεις ενωμένες και γεμάτες πάθος. Αυτό συμβαίνει όταν και οι δύο πλευρές προσπαθούν να σώσουν ή να διορθώσουν κάτι. Βέβαια, πάντα θα δημιουργούν φόβους πως όλο αυτό που χτίζατε τόσο καιρό μπορεί να τελειώσει. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ο πανικός δε βοηθάει. Η ηρεμία και η συζήτηση μπορούν να σας φέρουν πάλι κοντά, διορθώνοντας ό, τι είχε χαλάσει ως τότε. Σιγά-σιγά, κοντοζυγώνει και η επέτειος. Φυσικά, δεν μπορεί ποτέ να ξεχαστεί η ημέρα που σας έφερε κοντά.

Δένεστε κόμπος μέχρι το μαζί να γίνει προτεραιότητα και οι μέρες που είστε χώρια να φαντάζουν ένα κακό αστείο. Συγκατοικείτε. Γιατί; Γιατί δε γίνεται αλλιώς, γιατί μόνο έτσι νιώθετε ότι έχετε τον άνθρωπό σας κοντά σας, τόσο, όσο θέλετε. Επιστρατεύοντας όλους τους γνωστούς και φίλους, καταφέρνετε να φτιάξετε το δικό σας σπίτι, έτσι όπως το θέλετε. Δε λείπουν βέβαια οι γλυκές διαφωνίες για τη διακόσμηση που κάνουν αυτή τη στιγμή σας να μείνει αξέχαστη.

Δεν είναι μόνο για τη μεγάλη οθόνη οι άπιαστοι έρωτες. Αυτές τις καταστάσεις τις φτιάχνουν απλοί άνθρωποι σαν κι εσένα κι εμένα και το διπλανό σου που ούτε τον ξέρεις, που ξέρουν να ξεπερνούν κάθε μορφής εμπόδιο για να είναι μαζί. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που πάνε μπροστά τις σχέσεις, μεταξύ μας. Κι αν πιστεύεις πως δεν υπάρχει τότε είσαι αφελής. Γιατί υπάρχει, αυτός ο έρωτας που οδηγεί στην πληρότητα, που δεν είναι λουλουδάτες υποσχέσεις του αφρού και κόκκινα σατέν σεντόνια. Φοράει μακό φανελάκι, τζιν και ξέρει πώς πίνεις τον καφέ σου. Αυτόν τον έρωτα, ναι, τον θέλουμε. Και θα τον βρούμε.