Είναι μόνο μια υποψία

Σχέσεις έρχονται και φεύγουν κάθε μέρα, κάθε βδομάδα, κάθε μήνα και χρόνο. Όλες μας διδάσκουν κάτι. Το ποιοι είμαστε. Το τι κάνουμε σωστά και τι λάθος στις συναναστροφές μας. Πάντα κάτι παίρνουμε από αυτές, ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνουμε. Εξαρτάται, βέβαια, από την αλληλεπίδραση που είχαμε μεταξύ μας. Γι’ αυτό καμιά φορά τα αποτελέσματα δεν είναι τόσο εμφανή. Παρ’ ολ’ αυτά, μέσα στη σχέση υπάρχουν πολλά εμπόδια που μας αποθαρρύνουν μερικές φορές να είμαστε ο εαυτός μας. Ο φόβος της απιστίας είναι ένας από αυτούς.

Οι σχέσεις ζευγαριών για να δουλέψουν χρειάζονται αμοιβαία εμπιστοσύνη κατά κύριο λόγο. Όμως, δεν είναι λίγες οι φορές που μέσα στις σχέσεις μας έχουμε υποψιαστεί, λανθασμένα ή όχι, τους συντρόφους μας για απιστία. Η υποψία είναι εύκολο να μπει. Η αλλαγή συμπεριφοράς είναι το κύριο ερέθισμα για να μπουν ψύλλοι στα αυτιά για απιστία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχουν δύο κατηγορίες. Τι γίνεται όταν βλέπουμε πως είναι βεβαιότητα και τι γίνεται όταν δεν έχουμε αποδείξεις κι όλα αυτά είναι μια παραίσθηση.

Όλα ξεκινούν όταν βλέπουμε μια συμπεριφορά που δεν έχουμε συνηθίσει. Δε σημαίνει απαραίτητα κάτι, αλλά εκείνη την ώρα στα αυτιά μας χτυπούν καμπανάκια που μας μιλούν για προσοχή. Παρατηρούμε τη συμπεριφορά για αρκετό καιρό. Κινήσεις. Διάθεση. Πιστεύουμε πως όλα συνδέονται μεταξύ τους και μας οδηγούν στο προφανές που έχουμε στο μυαλό μας. Η αλήθεια είναι πως εκείνες τις περίεργες στιγμές που νομίζουμε πως όλα θα καταρρεύσουν, είμαστε σε σύγχυση. Βλέπουμε παντού πράγμα που μπορεί να αποδεικνύουν απιστία, αλλά στην ουσία δεν έχουμε τίποτα.

Μετά από πολλές μέρες σκέψεων και παρατηρήσεων, αποφασίζουμε, άλλοι δειλά κι άλλοι πάλι με αυτοπεποίθηση, να μιλήσουμε για τις υποψίες μας στους συντρόφους μας. Το τι γίνεται μετά, ο καθένας το βλέπει και το καταλαβαίνει διαφορετικά. Το θέμα είναι πως χάνουμε την εμπιστοσύνη μας για κάτι που δεν έχει βάση. Τρελαινόμαστε χωρίς λόγο. Μερικές φορές είμαστε τόσο ανασφαλείς, που πέφτουμε σε σφάλματα, που μερικές φορές ολέθρια. Η ουσία είναι πως πρέπει να σκεφτούμε λίγο έξω από το κουτί.

Ότι ο άλλος έχει μια αλλαγή στη συμπεριφορά του ή στην καθημερινότητά του, δε σημαίνει απαραίτητα απιστία. Η καθημερινότητα πλέον είναι αρκετά δύσκολη. Έχει περισσότερες υποχρεώσεις και προβληματισμούς. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, που οδηγεί σε μια διαφορετική αντιμετώπιση. Ο μέσος όρος της πίεσης που δέχεται καθημερινά ένα άτομο, είναι μεγαλύτερος κάθε χρόνο. Πιθανότατα για κάτι που είναι μόνο στο μυαλό σου, διαλύεις ό, τι βήματα έχετε κάνει οι δυο σας προς την εμπιστοσύνη. Γιατί δεν επιλέγεις να το συζητήσεις ξεκάθαρα;

Βέβαια, υπάρχει και η περίπτωση να συμβαίνει. Εκεί, μιλάμε για άλλους άξονες. Ο καθένας το χειρίζεται διαφορετικά. Άλλοι δεν μπορούν να προχωρήσουν. Άλλοι πάλι συγχωρούν. Ο δεσμός, η περίπτωση, το λεγόμενο timing, όλα μπορούν να παίξουν το ρόλο τους.

Η απιστία είναι μια παράμετρος που αποτελεί τεράστιο κοινωνικό ταμπού και παραμένει φοβία. Μπορεί στην αρχή να είμαστε άνετοι και να μη δίνουμε και πολλή σημασία, αλλά δεν τη θέλουμε. Είναι η προδοσία που μας εξοργίσει. Είναι ο φόβος να μη χάσουμε κάτι που αγαπάμε πολύ και έχουμε επενδύσει πάνω σε αυτό. Χρόνο, διάθεση, ακόμα και όλη μας τη ζωή. Προσπαθούμε να αποβάλουμε ιδέες και ανασφάλειες που βλάπτουν, αλλά δεν είναι πάντα εφικτό. Η εμπιστοσύνη είναι το κλειδί της επιτυχίας. Η εμπιστοσύνη μας οδηγεί ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό που ποθούμε κάθε μέρα.