Έξυπνος επαγγελματικά είναι αυτός που ξέρει πως «έχει πάντα κι άλλο»

Το βιογραφικό είναι ένα χαρτί που ανανεώνεται με όσες περισσότερες δεξιότητες γίνεται, για να μπορέσουμε να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο έτοιμοι να διεκδικήσουμε τη δουλειά που θέλουμε, σε έναν κόσμο που όλο και περισσότερος κόσμος αποκτά γνώσεις από εκατό μεριές και γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστικός. Οπότε, οι δεξιότητες που πρέπει να αποκτήσουμε, πολλές φορές, ξεπερνούν τις δυνατότητές μας.

Είναι κάτι που καλλιεργείται και μπορεί να γίνει με τις κατάλληλες προδιαγραφές φυσικά, αν το πάρεις βήμα βήμα και κάνεις φόκους σε αυτό που σου χρειάζεται. Γι’ αυτόν τον λόγο φυσικά, υπάρχουν σεμινάρια, σχολές, εκπαιδευτικά βίντεο και άλλου είδους τρόποι, ώστε να μπορέσουμε να αποκτήσουμε εξειδίκευση πάνω σ’ αυτό που θέλουμε. Αρκεί βέβαια, να εμβαθύνουμε και προσωπικά. Πολύς κόσμος πιστεύει πως η ημιμάθεια είναι το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου στον τομέα της μάθησης. Συμφωνώ. Είναι το λεγόμενο πασάλειμμα και δε γίνεσαι γνώστης του αντικειμένου στο οποίο ταιριάζει αυτός ο όρος.

Εδώ μιλάμε για δεξιότητες. Είναι ικανότητες που αναπτύσσουμε με τον καιρό. Σε μα περίοδο που το multitasking σε κάθε εργασία είναι απαραίτητο, πρέπει να βρούμε τρόπους που θα κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη αλλά και πολυεπίπεδη. Θα μας δώσουν ταχύτητα και ακρίβεια. Το θέμα είναι να θέλουμε, κιόλας, να το κάνουμε.

Το timing μπορεί να μην είναι καλό την περίοδο που θα ήθελε κάποιος να ασχοληθεί με κάτι συγκεκριμένο, αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Υπάρχουν οι περιπτώσεις που κανείς θέλει να μάθει πράγματα, αλλά δεν μπορεί λόγω των συνθηκών στη ζωή του. Υπάρχει βέβαια και ο κόσμος που έχει τη δυνατότητα να μάθει, αλλά δε θέλει, λέγοντας πως «δεν είναι όλοι για όλα». Πολύς κόσμος έχει γαντζωθεί από αυτή τη φάση, ίσως γιατί είναι τρομερά αφοπλιστικό να πρέπει να διαχειριστείς τόσο μεγάλο όγκο γνώσεων από διαφορετικές πηγές. Είναι όμως και τρομερά ενδιαφέρον.

Οι δοκιμαστείς πολλών πραγμάτων γνωρίζουν καλύτερα τι είναι καλύτερο για το δικό τους μεράκι. Ξέρουν τι να αποφεύγουν και τι όχι. Πόσοι και πόσοι έλεγαν πως η δουλειά που κατέληξαν να κάνουν δεν ήταν για εκείνους και τελικά έγινε το μεγαλύτερο πάθος τους; Πόσοι έλεγαν πως δεν ήθελαν να ασχοληθούν με μια τέχνη και μόλις έμαθαν έναν τρόπο πιο κοντά στα γούστα τους έγιναν οι καλύτεροι πάνω στο αντικείμενο; Είναι πολλές οι περιπτώσεις, αλλά τις αψηφούμε εσκεμμένα ή χωρίς να το καταλαβαίνουμε, για να μείνουμε στη γραμμή των δράσεων που μας είπαν να ακολουθήσουμε, χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι μπορούμε να τη σπάσουμε!

Καιρός είναι να αφήσουμε πίσω μας ορισμένες προκαταλήψεις και διαδρομές που ξέρουμε πού θα μας βγάλουν (ίσως και πουθενά) και να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τι μπορούμε να κάνουμε, μέσω των αδιανόητα πολλών δυνατοτήτων που έχουμε σε σχέση με την πρόσβαση στη γνώση. Μπορούμε να χτίσουμε έναν καλύτερο χαρακτήρα και ένα πιο δημιουργικό άτομο μέσα μας όχι για τον εργοδότη και τον κάθε προϊστάμενο, αλλά πρώτα και κύρια για εμάς. Για να μη μένουμε στα ίδια όταν μπορούμε να ζήσουμε τα διαφορετικά. Δε βαριόμαστε με αυτό τον τρόπο. Εξελισσόμαστε. Και κάπως έτσι, μπορούμε με μεγαλύτερη σιγουριά να παλέψουμε για ό,τι θέλουμε. Γιατί δε θα έχουμε καμία αμφιβολία ότι μπορούμε να το κατακτήσουμε.