Μέσα μας, κατά βάθος, είμαστε ακόμα παιδιά. Θέλουμε να ακούμε «μπράβο» όταν κάνουμε κάτι καλό και άξιο συγχαρητηρίων. Kι αυτό φυσικά, φαίνεται σε όλη την καθημερινότητά μας, από τις σχέσεις μας, έως και τα επαγγελματικά μας. Βέβαια, όσον αφορά συγκεκριμένα στα επαγγελματικά, η αλήθεια είναι πως έχουμε ανάγκη την επιβράβευση, σε μεγαλύτερο βαθμό από κάθε άλλον τομέα. Γιατί αν παρατηρήσουμε τις αντιδράσεις μας πιο προσεκτικά, θα καταλάβουμε πως δεν αισθανόμαστε άνετα με μια κακή κριτική που αφορά στην εργασία μας.
Όταν κάποιος παραπονιέται για τη δουλειά μας, νιώθουμε εκτός από απογοήτευση και μια αίσθηση θυμού μέσα μας. Γιατί είναι σαν να προσβάλει ένα κομμάτι της προσωπικότητάς μας, του εαυτού μας.
Πολλές φορές, η επιβράβευση στον επαγγελματικό χώρο, μπορεί να μην έρθει και ποτέ, μιας και σε αυτόν τον τομέα, ακολουθούμε κάποιους διαφορετικούς νόμους. Εκεί, δεν υπάρχει μπράβο. Αν υπάρχει, τότε είναι περισσότερο με πράξεις. Ένα χαμόγελο, μια διευκόλυνση από κάποιον ανώτερο ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να χρειαστούμε. Όμως, ανταμοιβή με τον τρόπο που θα θέλαμε εμείς, μπορεί να μη βρούμε. Κάθε μέρα, περνάμε τις δικές μας δυσκολίες μόνο για να κληθούμε να αντιμετωπίσουμε νέες στη δουλειά. Με αποτέλεσμα να λέμε πως δεν αμειβόμαστε σωστά, ότι μπορεί να υπάρχει ωραίο κλίμα στον χώρο εργασίας αλλά δεν έχουμε τη θέση ή την εύνοια που μας αξίζει -για τον καιρό που ανήκουμε στο δυναμικό της εταιρίας και τα όσα προσφέρουμε. Μπορεί να υπάρχουν αρκετοί λόγοι που δε μας αρέσει η εργασία μας, αλλά παρ’ ολ’ αυτά, προσπαθούμε για το καλύτερο.
Και μετά από καιρό, πάνω που έχουμε απογοητευτεί τόσο πολύ από το «μπράβο» που δεν ακούμε με κάποιο τρόπο, σκεφτόμαστε να τα παρατήσουμε. Κι η αλήθεια είναι πως αν δε βλέπουμε με κάποιο τρόπο πως ο κόπος μας εκτιμάται, ότι μας υπολογίζουν, ή ότι περνά κι ο δικός μας λόγος, δεν έχουμε και πολύ όρεξη να συνεχίσουμε. Είναι σαν να μας παίρνουν την ενέργεια. Το ενδιαφέρον πηγάζει από μέσα μας, αλλά για να συνεχίσουμε να το βγάζουμε προς τα έξω, χρειάζεται να μαθαίνουμε την πρόοδό μας, ν’ ακούμε ένα συγχαρητήρια πού και πού, να παίρνουμε ένα bonus.
Αν το σκεφτούμε καλά, δουλεύουμε για μια αμοιβή, είναι επόμενο όταν εργαζόμαστε σκληρά και δεν κερδίζουμε τίποτα, να ξενερώνουμε πολύ -σχεδόν σαν να φάγαμε χυλόπιτα.
Ο χώρος εργασίας συνήθως, είναι το δεύτερο σπίτι μας. Θέλουμε να περνάμε καλά εκεί, να ξεχνιόμαστε και να βλέπουμε πως ένας τουλάχιστον τομέας της ζωής μας, πηγαίνει καλά. Ειδικότερα, ορισμένοι χαρακτήρες τρέφονται και συναισθηματικά, μέσω της εργασίας τους, αφού σ’ αυτή στηρίζουν όλη τους την ευτυχία κι όλα τους τα όνειρα. Άλλοι έχουν κάνει το χόμπι τους επάγγελμα ή έχουν ασχοληθεί με τον χώρο που ήθελαν μια ζωή και περιμένουν ακόμα πιο καρτερικά το μπράβο τους.
Και εκεί που λέμε πως όλα είναι μάταια, έρχεται αναπάντεχα κάτι που δεν περιμέναμε. Εν τέλει, η επιβράβευση μπορεί να άργησε, αλλά τελικά ήρθε όπως τη θέλαμε. Και κάτι ήξερε τελικά που μας άφησε λίγο ν’ αγανακτήσουμε, γιατί έφτασε πιο γλυκιά από ό,τι την περιμέναμε. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν πίστη και υπομονή -και φυσικά σκληρή δουλειά. Και κάπως έτσι, το ηθικό μας ανέβηκε. Η αλληλεπίδραση με τους γύρω μας έγινε διαφορετική. Αποκτήσαμε έναν άλλον αέρα. Και φυσικά όπως συμβαίνει με εμάς, έτσι συμβαίνει και με τους συναδέλφους μας. Όπως θέλουμε εμείς τα συγχαρητήρια, με αυτό τον τρόπο το χρειάζονται κι οι υπόλοιποι. Γι’ αυτό, αλληλεπιδρώντας με αυτό το σκεπτικό, όλα κυλάνε καλύτερα.
Αυτό μας διδάσκει πως μπορεί όλα να μας φαίνονται ανούσια στην αρχή και να κουραζόμαστε να περιμένουμε ή να περνάμε δοκιμασίες, αλλά η ανταμοιβή θα έρθει. Θα δείξουμε πόσο δουλέψαμε και θα κερδίσουμε απ’ αυτό, θα αφοσιωθούμε σε κάτι και θα γίνει δικό μας. Και στο τέλος, θ’ αισθανόμαστε πλήρης. Θα νιώθουμε ότι έχουμε φτάσει στο σημείο που θα θέλαμε και πάμε για άλλα καλύτερα.
Κάθε επιτυχία είναι ένα νέο σημείο έναρξης για κάτι μεγαλύτερο.
Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε πως ό,τι ζητάμε εμείς, ζητάει και ο κόσμος γύρω μας. Γι’ αυτό, ας μη στερούμε μια τόσο μικρή κίνηση από κανέναν. Ας λέμε πρώτα εμείς μπράβο στους άλλους, ας εκτιμάμε πάντα τη δουλειά τους, ας προσφέρουμε χωρίς δεύτερη σκέψη κομπλιμέντο. Στο κάτω-κάτω, ό,τι δίνουμε γυρίζει.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου