Η κακή κριτική μάς δείχνει ποιοι είμαστε

Στην ημέρα μας καθημερινά, μπορεί να τυχαίνει να αλλάζουμε διάθεση από τη μια στιγμή στην άλλη. Άλλες φορές σηκωνόμαστε από το κρεβάτι, γεμάτοι ενέργεια και θετική σκέψη, θέλοντας να κάνουμε τα πάντα μέσα σε 24 μόνο ώρες και άλλες φορές μέσα στα νεύρα και την αρνητικότητα, δημιουργώντας έτσι, μια μόνιμη σύγχυση στον περίγυρό μας και μέσα μας.

Παρ’ ολ’ αυτά, μέσα στη μέρα μας μπορούμε να βρούμε από παντού μια θετική σκέψη/ αίσθηση. Η θετική ψυχολογία είναι παντού. Μια δική μας επιτυχία, λίγα λόγια αγάπης από το άλλο μας μισό, μια βόλτα με την παρέα και οδηγούμαστε αυτόματα σε άλλες διαθέσεις, άσχετα από την πίεση που πιθανότατα αισθανόμαστε. Η θετική ψυχολογία πηγάζει και από τη θετική κριτική. Όταν βλέπουμε ή ακούμε πως όλα πηγαίνουν καλά, δεν έχουμε με κάτι να αγχωνόμαστε. Είμαστε, κατά μια έννοια, στα δικά μας μάτια, «τέλειοι». Όπως όλοι, όμως γνωρίζουμε, το «τέλειο» δεν είναι και πολύ εφικτό. Πάντα κάτι στραβώνει. Και εκεί έρχεται η αρνητική κριτική και συνεπώς και ψυχολογία, να μας φέρουν στην πραγματικότητα.

Σύμφωνα με έρευνες και ψυχολόγους βλέπουμε πως η πραγματική γνώση του εαυτού μας και το πώς μπορούμε να τον διαμορφώσουμε, έρχεται από την αρνητική κριτική την οποία όμως συχνά δεν μπορούμε να διαχειριστούμε. Όταν κάποιος άλλος βλέπει τα κενά μας και τα αναφέρει, εμείς πρέπει να το εκμεταλλευτούμε για να γίνουμε καλύτεροι. Όταν δεν ασχολούμαστε, λοιπόν, μ’ αυτά τα αρνητικά στοιχεία της προσωπικότητάς μας, εξακολουθούν να εμφανίζονται μπροστά μας, με κάθε ευκαιρία, δείχνοντάς μας τι μπορούμε να χάσουμε και τι να κερδίσουμε, αν τα διορθώσουμε.

Σε περιπτώσεις που τα αφήνουμε να περνάνε χωρίς ν’ αγγίζουν, οδηγούν σε δυσκολία παραγωγής των θετικών μας σκέψεων. Με αυτό τον τρόπο, καμιά φορά έχουμε χαμηλή αυτοπεποίθηση ή δυσκολία στο να πιστέψουμε πως κάτι έχουμε κάνει σωστά. Είναι σαν να λέμε πως ξέρουμε ό,τι δεν είμαστε τόσο τέλειοι όσο πιστεύουμε και ρίχνουμε με κάθε τρόπο τον εαυτό μας. Και κάπως έτσι, έρχεται αυτό που λέμε πως πρέπει να αποδεχτούμε τον εαυτό μας με τα λάθη του και να πάμε παρακάτω με τη ζωή μας.

Οπότε, η αρνητική κριτική, μόνο θετικά έχει να μας δώσει αν παίξουμε το παιχνίδι της προς δικό μας όφελος και εν τέλει το γυρίσουμε σε νίκη. Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός, βέβαια, ό,τι είναι σκληρή μια κακή κριτική και φέρει με τη σειρά της μια πιθανή κακή ψυχολογική κατάσταση. Είναι σαν να χτυπάνε τον εγωισμό μας κατευθείαν, χωρίς καμιά προειδοποίηση. Αυτό συμβαίνει περισσότερο όταν πιστεύουμε πως είμαστε σε αρκετά υψηλό επίπεδο σε κάποιο τομέα ή δραστηριότητα. Σαν ένας κουβάς παγωμένο νερό είναι. Θυμώνουμε, ξεθυμώνουμε, αλλά τη βρίσκουμε την άκρη. Η κριτική αυτή, ωστόσο, δεν είναι ανάγκη να μας επηρεάζει σε τέτοιο βαθμό. Η θετική πλευρά είναι πώς θα το τελειοποιήσουμε.

Δουλεύοντας πάνω στον εαυτό μας, μέσω της αρνητικής κριτικής σε εμάς ή σε κάτι δικό μας, μάς δίνει τη δυνατότητα να το αλλάξουμε και να το κάνουμε καλύτερο. Όχι προς ή για τους άλλους απαραίτητα. Ό,τι αλλαγές κάνουμε στην προσωπικότητά μας, το κάνουμε πρώτα απ’ όλα για μας. Άλλωστε αν δε φάμε και καμιά ψυχρολουσία, δε θα ξέραμε τι ωραία αίσθηση δίνει ο ήλιος όταν ζεσταίνει το δέρμα. Σκέψου το κι έτσι.