Οι υποχρεώσεις που αναλαμβάνουμε καθημερινά, καθώς και οι δραστηριότητες στις οποίες καλούμαστε να ανταποκριθούμε είναι αρκετές και χρονοβόρες. Μέσα στη μέρα πολλές φορές ερχόμαστε σε τέλμα και προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα κάπου ανάμεσα σε εκκρεμότητες και στον ελεύθερο χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας. Η κατάσταση μάς αναγκάζει να βάλουμε πρόγραμμα.
Το πρόγραμμα πολλές φορές είναι εκείνο που «σώζει» τη μέρα μας. Έχοντας τα πράγματα οργανωμένα ξέρουμε ανά πάσα ώρα και στιγμή τι έχουμε να κάνουμε και βρίσκουμε τρόπους να τροποποιήσουμε τις δραστηριότητές μας σε περίπτωση που προκύψει κάτι έκτακτο. Γιατί ο αιφνιδιασμός δεν παύει να ‘ναι «εχθρός» του προγράμματος.
Όμως όταν βάζουμε τα πάντα σε τάξη και βρίσκουμε τελικά χρόνο εκεί που πιστεύαμε πως δεν υπάρχει, δεχόμαστε και το ανάλογο πείραγμα από εκείνους που είναι πιο χαλαροί, που λειτουργούν πιο ελεύθερα και δε στηρίζονται σε χρονοδιάγραμμα. Η διαφορά ανάμεσα σε εκείνους που πάνε παντού αγκαλιά με την ατζέντα και σε εκείνους που λειτουργούν κάπως πιο χύμα είναι αισθητή.
Οι πιο χαλαροί ή αλλιώς οι πιο χύμα δεν ακολουθούν ένα σαφές πρόγραμμα κάθε μέρα. Ναι μεν φροντίζουν να είναι συνεπείς και να πηγαίνουν στην εργασία τους τις ώρες που πρέπει, αλλά πέρα από αυτό δε βάζουν σε τάξη τις υπόλοιπες υποχρεώσεις και δραστηριότητες. Γι’ αυτό, τις περισσότερες φορές, όταν έρχονται όλες οι υποχρεώσεις μαζί, λένε πως δεν έχουν χρόνο ούτε για τα βασικά. Στην πλειοψηφία, ζουν την κάθε στιγμή με περισσότερο πάθος από εκείνους που αφήνουν στην άκρη στιγμές ευχαρίστησης για να μη μείνουν πίσω όσα έχουν στο μυαλό τους πως πρέπει να κάνουν. Οι πιο χύμα εκπέμπουν μια αύρα ηρεμίας και χαλαρότητας και δεν τους νοιάζει και πολύ αν θα τους πάρει μια βδομάδα παραπάνω για να τελειώσουν αυτό που έχουν κατά νου. Πολλοί απορούμε πώς μπορούν να μην αγχώνονται, μα τελικά ίσως και να ‘χουν πιάσει το νόημα της ζωής.
Σε αντίθεση με τους χύμα, εκείνοι που λατρεύουν το πρόγραμμα τείνουν να είναι μόνιμα στην τσίτα. Γνωρίζουν ανά πάσα ώρα και στιγμή τι οφείλουν να κάνουν. Για εκείνους μπορεί να μη μένει πολύς ελεύθερος χρόνος, αλλά χαίρονται που ακόμα και με ακραία ωράρια και με υπερβολές τα καταφέρνουν όλα. Σπάνια ξεφεύγουν από το πρόγραμμά τους, επειδή βαριούνται, είναι κουρασμένοι ή προέκυψε μια πρόταση της τελευταίας στιγμής. Μπορεί να μη ζουν τα πάντα στο έπακρο, όμως είναι πιο ρεαλιστές, αποφεύγοντας με αυτό τον τρόπο σοβαρά λάθη και απροσεξίες.
Τελικά, δεν μπορούμε να πούμε ποιοι κάνουν καλύτερα και ποιο λιγότερο καλά. Ωραία είναι να ζεις τα πάντα στο έπακρο χωρίς περιορισμούς, όμως δεν μπορείς να μην παίρνεις και κάποια πράγματα στα σοβαρά. Καλό να χαλαρώνεις και να μη φτάνεις στα όριά σου, όμως όχι να τ’ αφήνεις όλα για αργότερα και μετά να μαζεύονται και να σου φαίνονται βουνό. Για να βρούμε ισορροπίες, η στάση μας πρέπει να είναι κάπου στη μέση. Να βάζουμε τις υποχρεώσεις μας σε τάξη, αφήνοντας τον εαυτό μας να ξεφεύγει πού και πού συνειδητά και υπολογίζοντας χρόνο και για τα απρόοπτα. Τα απρόβλεπτα είναι πολλές φορές τα καλύτερα και δε χρειάζονται υπερβολές για να αντέξουμε αυτό που λένε καθημερινότητα. Γι’ αυτό τον λόγο, ακόμα και τα πειράγματα των χύμα στους κολλημένους με το πρόγραμμα, πρέπει να σταματήσουν.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Σία Πέρση
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
