Να τα λέει όλα, πρώτα σε σένα ή μόνο σε σένα είναι εμπιστοσύνη;

Στις σχέσεις μας, ο τομέας της εμπιστοσύνης παίζει έναν από τους καίριους ρόλους ανάμεσα σε ένα ζευγάρι. Είναι σαν να λέμε η βάση η οποία αν δεν τοποθετηθεί σωστά, το «κάστρο» που χτίζουμε, θα πέσει. Αλλά μέσα στην έννοια της εμπιστοσύνης υπάρχουν κι άλλα πράγματα που δεν έχουμε λογαριάσει.

Ως άνθρωποι, προσπαθούμε να βάλουμε σε καλούπι ό,τι μας περιτριγυρίζει για να μπορέσουμε να τα κατανοήσουμε όλα καλύτερα. Η εμπιστοσύνη όμως, δεν ταιριάζει σε κάποιο καλούπι, ούτε είναι κάτι στάνταρ. Πηγαίνει αναλόγως των κανόνων που θέτετε, των παρελθόντων σας, καθώς και του πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας την έννοιά της κι αν συμπίπτει με του ενός με του άλλου.

Οπότε, αν προσπαθούσαμε να την ορίσουμε ίσως κάπως αυταρχικά, τι θα λέγαμε; Είναι να σου λέει ο άλλος τα πάντα; Πηγάζει από μέσα μας; Είναι η καλή συμπεριφορά που έχουμε απέναντι στο ταίρι μας; Αν βάλουμε όλες τις απαντήσεις, στις παραπάνω ερωτήσεις σε κάποιο πλαίσιο, θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τι πρέπει να περιμένουμε από τον άλλον, ή τι να περιμένει ο άλλος από εμάς;

Η αλήθεια είναι πως δε γίνεται να πούμε επακριβώς τι είναι. Ίσως τελικά, να μπορούσαμε να την προσδιορίσουμε με βάση του τι μας κάνει να αισθανόμαστε όταν τη βιώνουμε. Είναι κάτι μέσα σου, που σε ζεσταίνει. Τη γεννά το ενδιαφέρον. Η θέρμη του άλλου. Όταν υπάρχει ανταπόκριση και θετικό feedback. Όταν υπάρχει στήριξη, κατανόηση, όταν νιώθεις ασφαλής να είσαι ευάλωτος, όταν πιστεύεις πως δε θα κριθείς. Όταν τα βλέμματα είναι αγνά και καθαρά και δεν υπάρχει ψέμα ή ίχνος κομπίνας στην ατμόσφαιρα. Όταν υπάρχει διαρκής τάση, σαν να σε τραβάει κάτι να μιλήσεις και να μοιραστείς.

Η ψεύτικη μαγκιά, τα μεγάλα λόγια, η πεισματική άρνηση και η ψυχρότητα είναι κάποια δεδομένα που τη στέλνουν μακριά και υπάρχει μικρή  πιθανότητα να γυρίσει, εκείνη και το άτομο που την έχασε. Είναι κάτι που μεταβάλλεται ανάλογα με τη διάθεση, το ένστικτο, τα γεγονότα και τις συμπεριφορές που υπάρχουν σε μια σχέση. Κι όσο κι αν θέλουμε να την κρατάμε σταθερή, εκείνη θα κυμαίνεται και θα αλλάζει μαζί μας.

Με όλα αυτά μπορεί να ξεφύγαμε, αλλά δεν υπάρχει σαφής ορισμός για την εμπιστοσύνη. Είναι όλα αυτά και τίποτα μαζί. Είναι κάτι που το βρίσκει ο καθένας μέσα του, σύμφωνα με τα πρότυπα που έχει στο μυαλό του και τα πιστεύω που διαμορφώνει στη συνέχεια, είτε μέσα στη σχέση, είτε εκτός της. Εμπνέεται η εμπιστοσύνη, ξυπνά και κοιμάται πάλι αν τη θεωρήσεις δεδομένη. Παίρνει τον χρόνο της κι ούτε σε ρωτάει. Όλα αυτά είναι κάποια ενδεικτικά της χαρακτηριστικά, ανάμεσα στα τόσα άλλα που ούτε καν περιγράφονται.

Το μόνο σίγουρο είναι -και το πιστεύουν οι περισσότεροι, αν όχι όλοι- η αλήθεια και η ειλικρίνεια που είναι σίγουρα χαρτιά για την απόκτησή της ή την απουσία της. Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, ό,τι κι αν σημαίνει η εμπιστοσύνη για τον καθένα μας, αξίζει να συναντάται στις σχέσεις μας, γιατί τότε αποκτούν ουσία. Σε οποιαδήποτε μορφή τους. Χτίζει τις γέφυρες που χαλάμε και μας φέρνει κοντά όταν απομακρυνόμαστε. Κι ύστερα, φωλιάζει μέσα μας, σαν την ευτυχία.