Να θες να το λήξεις και να μη σου δίνει αφορμή!

Τι είναι άραγε σημαντικό για να κρατηθεί μια σχέση στον καιρό; Υπάρχουν πολλές απαντήσεις σε αυτήν την ερώτηση. Όλες έχουν τις βάσεις τους και όλες έχουν την ίδια βαρύτητα. Εμπιστοσύνη, αγάπη, έρωτας, πάθος και άλλα, απαρτίζουν τα θεμέλια των σχέσεων. Οι στιγμές, οι αναμνήσεις, οι περιπέτειες των μελών τους, είναι αυτά που δημιουργούν το θάρρος για να προχωρήσουν μαζί. Για να κρατηθούν όλα αυτά ζωντανά, θέλουν ανανέωση και θέληση. Βέβαια, υπάρχει και η περίπτωση να μην μπορεί να κρατήσει παραπάνω.

Πολλοί λένε πως κάποια στιγμή χάνεται ο έρωτας από το ζευγάρι, μπαίνει η ρουτίνα στη μέση και μένουν όλα τα υπόλοιπα πίσω. Όταν μάλιστα, ο έρωτας καθησυχάζεται, δε βρίσκει τρόπους να αναζωπυρωθεί και να βρει πάλι το δρόμο του προς τη δόξα, τα πράγματα αλλάζουν. Εκεί υπάρχει η περίπτωση τα προβλήματα να γίνουν μεγαλύτερα μεταξύ του ζευγαριού. Ασυνεννοησία, καυγάδες για το τι ήσασταν παλιά και τι κάνετε τώρα, πολλά μπορεί να συμβούν. Στο τέλος, αφού έχει χαθεί πια το ενδιαφέρον, λόγω της απουσίας του έρωτα, περνά από το μυαλό η ιδέα του χωρισμού, χωρίς απαραίτητα να σημαίνει πως το ταίρι δίνει κάποιο ιδιαίτερο λόγο. Και εκεί μπαίνουν όλες οι σκέψεις στο νου, ερωτήσεις και αναζήτηση αφορμών, αλλά εύκολος δρόμος για την έξοδο δεν υπάρχει. Ούτε και προφανή απάντηση. Βασικά, η απάντηση για τον έναν από τους δύο υπάρχει. Αυτή που πέρασε από το μυαλό του, ο χωρισμός. Αυτό που τη δεδομένη στιγμή φαντάζει μονόδρομος. Αλλά πώς μπορεί κανείς να ξεστομίσει κάτι τέτοιο αν δεν μπορεί να το υποστηρίξει με αιτίες;

Πάντα υπάρχει δυσκολία στο να πούμε κάτι τέτοιο, ειδικά όταν δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη αφορμή. Έχουμε δεθεί με το άλλο μας μισό. Δεν είναι εύκολο να μείνουμε μακριά, όσο κι αν ο έρωτας μας έχει αφήσει. Οι στιγμές μας, ό,τι περάσαμε μαζί, δεν ξεχνιούνται. Οι τύψεις είναι διπλές και τριπλές. Είναι σαν να το βάζεις στα πόδια. Σαν να δειλιάζεις, βρίσκοντας την εύκολη λύση. Αλλά το θέμα επεκτείνεται και σε κάτι πιο βαθύ. Στο φόβο μήπως αλλάξει η γνώμη μετά. Δεν μπορούμε όμως να τα έχουμε όλα. Και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Ή κάνουμε αυτό που θέλουμε και δεχόμαστε όποιες συνέπειες μπορεί να έρθουν στη συνέχεια, ή καθόμαστε και προσπαθούμε να το βρούμε, δίνοντας στη σχέση μας αυτό που χρειάζεται.

Μετά από όλες τις σκέψεις που μπορεί να τύχουν εκείνες τις στιγμές, τελικά παίρνεις την απόφαση να δώσεις τέλος στο μεταξύ σας. Εκεί συναντάς άλλη δυσκολία. Πώς λες κάτι τέτοιο; «Δε θέλω να πληγώσω τον άνθρωπο που ήταν κοντά μου τόσο καιρό». Μάντεψε. Από τη στιγμή που σκέφτεσαι πως δεν μπορείς άλλο επειδή τελείωσε ο έρωτας, έχεις πληγώσει ήδη το ταίρι σου. Μπορεί σε τέτοιες περιπτώσεις να σκεφτόμαστε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να πούμε κάτι τέτοιο για να κάνουμε τον άλλον να νιώσει καλύτερα και να μην το πάρει τόσο βαριά, πώς να χρυσώσουμε το χάπι ή να το κάνουμε να φανεί σαν κοινή απόφαση, αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Ο κατάλληλος τρόπος είναι απλώς μια ψευδαίσθηση. Μια αυταπάτη για να νιώσουμε εμείς λιγότερο ένοχοι. Αυτό που πρέπει να κάνουμε απαραίτητα είναι να είμαστε, τουλάχιστον, ειλικρινείς με το λόγο που θέλουμε να χωρίσουμε και όχι μόνο.

Δεν είναι εύκολη απόφαση να πούμε πως δεν πάει άλλο. Ειδικότερα όταν ο λόγος βασίζεται σε συναισθήματα που μας τελείωσαν αντί για χειροπιαστές αποδείξεις από τις οποίες μπορούμε να πιαστούμε. Πάντα υπάρχει ελπίδα να γίνει κάτι και να βρούμε κάτι νέο να μας ενώνει. Αρκεί να μην το αφήνουμε στην τύχη του. Το να αφήνουμε κάποιον μόνο και μόνο γι’ αυτόν το λόγο, είναι κάτι το οποίο πρέπει να σκεφτούμε καλά. Πριν το αποφασίσουμε, να σκεφτούμε τις επιλογές μας και να πάρουμε το χρόνο μας. Να βεβαιωθούμε ότι η επιλογή είναι συνειδητή και πως όταν αργότερα δούμε τα πράγματα πιο καθαρά δε θα ανακαλύψουμε ότι υπήρχαν τελικά και άλλες επιλογές στο τραπέζι. Μπορούμε να πάρουμε απόσταση από το θέμα, πριν αποφασίσουμε να ρίξουμε τίτλους τέλους σε μια σχέση που μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο. Άρα, από την ιδέα που μας μπήκε στην αρχή, μέχρι την πραγματοποίησή της, προέχουν τα παραπάνω. Αξίζει να τα χαραμίσουμε όλα, επειδή ο έρωτας έχει αδρανοποιηθεί ή τελικά μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο; Γιατί για να είμαστε με το ταίρι μας, πάει να πει πως κάτι μας ενδιαφέρει πάνω του. Στο χαρακτήρα του, στο μυαλό του, στις απόψεις του. Λύση πάντα υπάρχει, αλλά μπορεί να μην είναι τελικά η προφανή απάντηση.