Όσο λιγότερο το κάνεις τόσο λιγότερο σου λείπει;

Σχέσεις μεταξύ δύο ατόμων που θέλουν να είναι μαζί με κάποιο τρόπο, έχουν κατά καιρούς βαφτιστεί με πολλά ονόματα. Ελεύθερες, σχέσεις, περίπλοκες, στο περίπου, μονογαμικές και πάει λέγοντας. Ο μόνος που δεν ταλαιπωρείται από τις ταμπέλες είναι ο single. Σε όλες όμως τις περιπτώσεις, ακόμα και στους εργένηδες, υπάρχει η φυσική ανάγκη που ενώνει τα δυο -ή και παραπάνω- άτομα. Φυσικά, είναι ο τομέας της ερωτικής πράξης. Η ικανοποίηση που τη συνοδεύει, είναι κάτι που, λίγο- πολύ, μας ενδιαφέρει όλους. Ο καθένας από εμάς ωστόσο, έχει διαφορετικές ανάγκες.

Άλλοι νιώθουν πως δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς την επαφή, άλλοι είναι σε μέτρια κατάσταση κι άλλοι πάλι, δεν αισθάνονται τόσο πολύ την επιθυμία του να βρεθούν ερωτικά με κάποιον άλλον. Υπάρχουν οι θεωρίες και τα άρθρα περί σεξουαλικότητας που μας κάνουν γνωστό πως η συνεύρεση είναι σημαντική για την υγεία, χαρίζοντας πολλά οφέλη. Τι γίνεται όμως όταν δεν υπάρχει και πολύ η θέληση για συνεύρεση;

Σύμφωνα με έρευνες, όσο περισσότερο καιρό έχουμε να βρεθούμε ερωτικά, τόσο περισσότερο δε νιώθουμε την ανάγκη να συνευρεθούμε με κάποιον. Είναι σαν να συνηθίζει το σώμα μας σ’ αυτή την κατάσταση και με κάποιο τρόπο αδρανοποιείται. Οι λόγοι που μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι πολλοί και συνήθως ποικίλουν αναλόγως της συναισθηματικής μας κατάστασης, των επιπέδων των ορμονών μας, ή της φάσης της σχέσης μας. Ας τα πάρουμε από την αρχή.

Ας πιαστούμε από τα εύκολα που είναι οι singles. Όταν ένα άτομο είναι μόνο του, ειδικά για αρκετό καιρό, οι ερωτικοί σύντροφοι με τους οποίους συναναστρέφεται είναι διάσπαρτοι στον χρόνο. Άρα, το αποτέλεσμα είναι να το απολαμβάνει σχετικά σπανιότερα από εκείνους που βρίσκονται σε κάποια μορφή σχέσης (δεν τα λέμε εμείς, οι στατιστικές παιδιά). Παίζει ρόλο και η ψυχολογία (κι όχι μόνο στους singles). Μπορεί να νιώθουμε ντροπή ή ενοχές για το σώμα μας, τις ιδέες μας πάνω στον τομέα, τα ταμπού ή τις προκαταλήψεις μας κι αυτό να μας μπλοκάρει, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να λειτουργήσουμε. Το άγχος, επίσης, είναι ένας αρκετά σημαντικός παράγοντας που εμποδίζει τη διάθεσή μας να ανέβει στα ύψη. Όταν δε γνωρίζουμε, στη συγκεκριμένη περίπτωση, τον ερωτικό σύντροφο που έχουμε απέναντί μας, αισθανόμαστε αμηχανία για τη σωματική επαφή που πρόκειται να ακολουθήσει, με αποτέλεσμα να δημιουργούμε ένα τείχος σαν άμυνα προς το ξένο- το άγνωστο. Τα παραπάνω μπορούν να συμβούν φυσικά και στις σχέσεις οποιασδήποτε μορφής, απλώς εκεί βοηθάει λίγο παραπάνω το οικείο του πράγματος.

Στις σχέσεις, ειδικά στις μακροχρόνιες, υπάρχει το πρόβλημα της πίεσης. Πρέπει να υπάρχει ερωτική επαφή ο κόσμος να χαλάσει. Αποτελεί μια μορφή επικοινωνίας ανάμεσα στα μέλη της σχέσης, είναι μέσο επιβράβευσης, επιβεβαίωσης, εξουσίας καμιά φορά. Όταν μαζί με τα παραπάνω υπάρχει και το άγχος απόδοσης, το πράγμα πάει από το κακό στο χειρότερο. Κομπλάρει τον άλλον, τον φοβίζει κι έτσι συνδέει την ερωτική επαφή με κάτι αρνητικό κάτι που πρέπει να αποφύγει. Σταματάει να το ζητάει και να το θέλει, γίνεται όλο και σπανιότερα, δημιουργεί στο σύντροφό του το αίσθημα της απόρριψης και πάει λέγοντας αυτός ο φαύλος κύκλος.

Σε κοινωνικό επίπεδο, η κόπωση και η εξάντληση από την καθημερινότητα και τις απαιτήσεις της είναι δύο παράγοντες που παίζουν το παιχνίδι τους ώστε να μην υπάρχει κουράγιο στο τέλος της ημέρας για ένα «μικρό πάρτι». Σε γενικές γραμμές η αποχή δημιουργεί μια συνήθεια, που μπορεί να αποτελέσει κανονικότητα. Όσο περισσότερο δεν έχεις κάτι, κάποια στιγμή παύεις και να το αναζητάς, να σου λείπει. Χωρίς διάθεση και σωστό παρτενέρ όλα γίνονται υποτονικά ή και δυσάρεστα ακόμη, με αποτέλεσμα να μην έχουμε διάθεση και καρό με τον καιρό να απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο από τη διαδικασία.

Τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό; Αρχικά να χαλαρώσουμε και να μην κατηγορούμε τον εαυτό μας πιέζοντάς τον κι άλλο. Μετά, να είμαστε ειλικρινείς ως προς το ταίρι μας, αν αυτό υπάρχει. Στη συνέχεια, να δώσουμε χρόνο, να αφεθούμε στην ερωτική μας φύση, να έρθουμε πιο κοντά στην απολαυστική πλευρά του εαυτού μας, αυτή που θα μας κάνει κι εμάς να νιώσουμε πιο θελκτικοί (σε αυτό μπορεί να βοηθήσει και κάποιος ειδικός, αν το επιθυμούμε). Τέλος, αν δεν υπάρχει ο παρτενέρ, να μην ξεχνάμε και την απόλαυση από εμάς για εμάς. Να κρατάμε το σώμα μας ενεργό και με θέληση. Άλλωστε η ερωτική υγεία, ξεκινάει από το πώς βλέπουμε κι αντιμετωπίζουμε εμείς την προσωπική μας ικανοποίηση.