Όταν η σχέση σου μοιάζει να μην έχει ζωή πέρα από σένα

Τη σημερινή εποχή, είναι αρκετά δύσκολο να βρούμε έναν άνθρωπο που να ταιριάζουμε και να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε κάτι μαζί, αφού πλέον τα παρατάμε με το παραμικρό. Έναν άνθρωπο που να θαυμάζουμε και να μας θαυμάζει, που να θέλουμε να γνωρίσουμε σε βάθος, που να μας ενδιαφέρουν τα ίδια πράγματα. Τα κοινά ενδιαφέροντα, δεν είναι πάντα στόχος, αλλά σίγουρα παίζουν ρόλο στο πόσο εύκολα θα συνδεθούμε με κάποιον. Η σημερινή εποχή, όμως, έχει καταντήσει να απαιτεί, με τον τρόπο της πάντα, την προχειρότητα. Το να συνδεθεί κάποιος συναισθηματικά πλέον θεωρείται φλώρικο, ξεπερασμένο. Ποιος προλαβαίνει να γνωρίσει κόσμο σήμερα; Τελικά, αυτό μας καλύπτει ή έχουμε οδηγηθεί πλέον να σκεφτόμαστε έτσι, μόνο και μόνο για να μην ανοιχτούμε συναισθηματικά, πληγωθούμε ξανά και να αποφύγουμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας;

Αν το δούμε λιγάκι διαφορετικά κι αποφασίσουμε να προχωρήσουμε σε αυτή την αναζήτηση, κάποτε βρίσκουμε εκείνο το χαρακτηριστικό που ζητάμε σ’ έναν άνθρωπο. Βέβαια, όλα καλά όταν δυο δυναμικοί κι ανεξάρτητοι χαρακτήρες σμίγουν και βρίσκουν κοινές γραμμές. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ο ένας από τους δύο κάνει μια ζωή απογυμνωμένη από ενδιαφέροντα; Δε γνωρίζει από μουσική, από ταινίες, από βιβλία. Δεν έχει γενικές γνώσεις. Το χόμπι που έχει είναι η τηλεόραση. Δεν έχει επαγγελματικές φιλοδοξίες ή έχει μόνο από αυτές. Εκεί; Τι κάνεις; Γιατί το να έχουμε κάποιον δίπλα μας και να κοιτά το ταβάνι, δεν είναι και πολύ θετικό. Όχι μόνο για εμάς, αλλά και για το άτομο που έχουμε δίπλα μας. Κι άντε, αν είναι έτσι εξ αρχής, τότε η ευθύνη πηγαίνει σε εμάς που μπήκαμε στη διαδικασία να ξεκινήσουμε κάτι μ’ έναν άνθρωπο «άχρωμο». Όταν όμως αυτό καλλιεργείται στην πορεία;

Ενδεχομένως το κλειδί να βρίσκεται στην κακή επικοινωνία ή την καταπίεση του ενός από τον άλλον, έστω κι ασυνείδητα. Βάλ’ τα κάτω και σκέψου: Περνάτε χρόνο μαζί; Μπορείς να πεις με βεβαιότητα ότι συνεχίζετε κι επικοινωνείτε ουσιαστικά; Αναρωτήθηκες ποτέ ποιες είναι οι ανάγκες που έχει το ταίρι σου; Κι αν απλώς χρειάζεται κάποιον να του δώσει χώρο και χρόνο να ανθίσει; Εδώ εμφανίζεται ο χαρακτήρας του καθενός, καθώς κάθε άτομο δείχνει το πόσο είναι διατεθειμένο να επενδύσει στον άλλον. Αυτή είναι η ουσία των σχέσεων, καθώς κάθε μέλος ενός ζευγαριού πρέπει να μπορεί να είναι σε θέση να “ακούει” το vibe της ίδιας της σχέσης και του συντρόφου του. Μέσα από αυτήν την αλληλεπίδραση, μπορούμε να μάθουμε και να εξελιχθούμε, καθώς πάντα υπάρχει κάτι να μάθουμε από τον άλλον. Άρα, δεν έχει ενδιαφέροντα ή απλώς δεν έχει τα δικά σου ενδιαφέροντα;

Δεν είναι αναγκαίο κάθε άνθρωπος να έχει εκατό χόμπι και να ξέρει λίγη μαγειρική, να έχει διαβάσει Νίτσε και να κάνει στον ελεύθερό του χρόνο εθελοντισμό. Δεν είναι όλα για όλους. Το ζήτημα είναι να υπάρχει όρεξη για ζωή. Να είναι, ακόμα και η τηλεόραση, μια ασχολία που γουστάρεις να κάνεις με τον άλλο κι όχι ένας τρόπος να ξεφεύγεις και να μη σκέφτεσαι ότι δε σου αρέσει η ζωή σου. Αν δεν κάνεις τίποτα, να μπορείς να το υποστηρίξεις, όπως και το να κάνεις χίλια κι ένα πράγματα. Αυτό είναι το σημαντικό. Μπορεί το άτομο που έχουμε απέναντί μας να θέλει ένα παραπάνω κίνητρο, ή να χρειάζεται κι εμείς να χαλαρώσουμε λιγάκι. Αργά ή γρήγορα, η ενέργεια μεταξύ μας μπορεί να δώσει την απαραίτητη ώθηση ώστε να προχωρήσουν όλα εκείνα που θεωρούμε πως αξίζει να δοκιμάσουμε παρέα. Κι αν όχι, δεν πειράζει, ας το λήξουμε. Μπορούμε εμείς να ψάξουμε έναν άνθρωπο που κάνει μαζί μας ράφτινγκ τις Κυριακές κι ο άνθρωπός μας (ή αυτόν που νομίζαμε γι΄αυτόν) κάποιον που να χουχουλιάζει μαζί του βλέποντας φιλαράκια για 100η φορά, βρίσκοντας ο καθένας τη δική του ουσία.