Πώς σχετίζονται τα υπερφαγικά επεισόδια με την ψυχολογία μας;

Όσο οι επιστήμες ανά τον κόσμο προχωρούν, τόσα περισσότερα ανακαλύπτουμε για το ανθρώπινο σώμα και το πώς αυτό κινείται και βλέπουμε πως η ψυχολογία, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην υγεία μας, όσο κι αν δεν το παραδεχόμαστε. Είναι η αρχή όλων. Ορισμένες φορές, όταν δεν είμαστε καλά ψυχολογικά, λόγω πίεσης ή στεναχώριας, η οποιαδήποτε δυσφορία ή ευφορία έχει ένα μικρό ή μεγάλο αντίκτυπο στο σώμα μας. Έτσι υπάρχουν πολλές διαταραχές που έχουμε γνωρίσει και έχουμε σχετικά κατανοήσει, αλλά υπάρχουν και άλλες, όχι τόσο διαδεδομένες. Αυτό συμβαίνει διότι, δε γνωρίζουμε ακόμη αρκετά για αυτές ή δεν έχουν παρατηρηθεί ακόμη σε ένα αρκετά μεγάλο φάσμα του πληθυσμού.

Μια διαταραχή, που δε γνωρίζουμε ακόμη τόσα πολλά για εκείνη, είναι τα υπερφαγικά επεισόδια, τα οποία αποτελούν ακόμα έναν κλάδο που κατατάσσεται στις διατροφικές διαταραχές. Αρχικά, αυτό που παρατηρείται στα άτομα που πάσχουν από τα υπερφαγικά επεισόδια, είναι η ακατάπαυστη επιθυμία για φαγητό. Όμως, εδώ μιλάμε για ένα συνεχή κύκλο επιθυμίας να καταναλωθεί ό,τι υπάρχει στον χώρο, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει η επιθυμία της πείνας. Έτσι, το άτομο καταλήγει να καταναλώνει οτιδήποτε διαθέσιμο, φτάνοντας τον εαυτό του, αρκετά συχνά σε δυσφορία, συνεχίζοντας πολλές φορές την κατανάλωση ακόμα περισσότερων ποσοτήτων. Με λίγα λόγια, έχουμε μεγάλες ποσότητες καταναλωμένης τροφής, σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Σύμφωνα με τις έρευνες που έχουν γίνει ως τώρα, τα υπερφαγικά επεισόδια συμβαίνουν στο άτομο εξαιτίας μεγάλης ψυχολογικής πίεσης. Όταν ένα άτομο πάσχει από κατάθλιψη, έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση ή βιώνει κάποια απώλεια, το φαγητό θεωρείται μιας μορφής διέξοδο για  εκείνο. Με αυτό τον τρόπο, νιώθει πως μπορεί να διαχειριστεί την ψυχολογική του κατάσταση με περισσότερη άνεση, φτάνοντας όμως, τον εαυτό του στα όριά του.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα επεισόδια αυτά δεν είναι συχνά. Γι’ αυτό το λόγο δεν είναι και εύκολο να διαγνωστεί αυτής της μορφής η διατροφική διαταραχή. Λέγεται πως, τα επεισόδια αυτά, αν είναι σε αρχικό στάδιο, κυμαίνονται σε δύο επεισόδια, κάθε έξι περίπου μήνες. Πάντως αν η διατροφική διαταραχή δε διαγνωστεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, τα αποτελέσματα που μπορεί να υπάρξουν είναι η μεγαλοποίηση της διατροφικής διαταραχής, η οποία σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει μέχρι τα όρια της χρήσης ουσιών, κρίσεων πανικού και άλλων διαταραχών.

Σαν τρόπο αντιμετώπισης, εκτός από τη σύντομη διάγνωση της διαταραχής, είναι ένα πρόγραμμα διατροφής. Η δίαιτα ή οι μικρές ποσότητες φαγητού, σύμφωνα με την έρευνα δε βοηθά, αφού το άτομο επιθυμεί να καταναλώσει ακόμα περισσότερες και μεγαλύτερες ποσότητες. Ένα πρόγραμμα διατροφής λέγεται η ρύθμισή του. Ένα κανονικό πρόγραμμα σίτισης, μπορεί να επαναφέρει το άτομο, καθώς και τον μεταβολισμό του.

Έχουμε δει σε πολλές περιπτώσεις πως η σύντομη διάγνωση μιας διαταραχής ή μιας ασθένειας, μας έχει βοηθήσει να την αντιμετωπίσουμε πριν ακόμη εξαπλωθεί περισσότερο στο μυαλό και στο σώμα μας. Άρα, καθώς αναγνωρίζουμε κάτι πρωτότυπο για τον οργανισμό μας ή τις συνήθειές μας, μπορεί να μην είναι τόσο αθώο, όσο πιστεύουμε. Δε λέμε πως πρέπει να το φτάσουμε στα άκρα ή να αγχωθούμε, αλλά να είμαστε αφυπνισμένοι. Να είμαστε πάντα ενημερωμένοι για οτιδήποτε έχει να κάνει με την υγεία μας.

Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να χαρούμε περισσότερο τις στιγμές μας με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, χωρίς περιορισμούς και ανασφάλειες που μπορεί να δημιουργούνται από μια ενδεχόμενη τέτοια κατάσταση. Και ναι, η καθημερινότητα με μια διατροφική διαταραχή είναι δύσκολη τις περισσότερες φορές, αλλά να ξεσπάμε στον εαυτό μας δεν είναι λύση. Η λύση είναι οι επισκέψεις σε ειδικό, η προσωπική μας δουλειά, η αγάπη προς τον εαυτό μας.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!